ΔΙΑΠΟΜΠΕΥΣΗ ΠΡΥΤΑΝΗ: ΜΙΑ ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ…

«Το ουσιώδες ερώτημα παραμένει: Η διαπόμπευση όταν την κάνουν ή την ανέχονται οι αυτοχαρακτηριζόμενοι ως αγωνιστές ή αναρχικοί είναι πράξη απελευθερωτική, ενώ όταν την κάνει το κράτος είναι αποκρουστική και εξοργίζει; Αυτά δεν έχουν καμία σχέση με την αναρχία ούτε με την απελευθέρωση. Είναι πράξεις απεχθείς και βαθύτατα εξουσιαστικές». Λυντσάρισμα: Απέχθεια και καταισχύνη Η.Α., Ασκήσεις κοινωνικής διαμπόμπευσης και εξουσιαστικές σχέσεις, Συσπείρωση Αναρχικών, 6-7-2013 Anarchy press

Η πρώτη σύλληψη «τεντιμπόηδων» στην Ελλάδα το 1958. Ο Αντώνης Μαλανδρής και ο Σωτήρης Παπαδόπουλος, διαπομπεύονται σε δρόμο της Αθήνας

Ο πρύτανης της ΑΣΟΕΕ διαπομπεύεται στ’ όνομα αλληλεγγύης στις καταλήψεις το 2020!!! Η αθλιότητα ανεκτίμητη, η υπηρεσία στην εξουσία εξίσου πολύτιμη…

Η εξάρτηση των κοινωνιών απ’ τον τουρισμό, σφίγγει τα λουριά στους ανθρώπους

«Δεν μένει ας πούμε επαγγελματικά κανένα άλλο μέλλον για τον έλληνα,

από το να αποβεί γκαρσόνι σε τουριστικά ρεστοράν ή συλλέκτης καποτών στο δρόμο,

απ’ τις καπότες που θα πετάν οι ξένοι τουρίστες· τίποτα άλλο.

Όσο για την γλώσσα μας, δεν νομίζω ότι έχει άλλο μέλλον,

από το να αποβεί μια αργκό προς χρήση των ιθαγενών πλέον της Ελλάδος». Ηλίας Πετρόπουλος

Στις 7 Μαΐου, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τουρισμού του ΟΗΕ υπολόγισε ότι τα κέρδη από τον διεθνή τουρισμό ενδέχεται να μειωθούν κατά 80% και ότι θα χαθούν 120 εκατομμύρια θέσεις εργασίας. Ο τουρισμός αντιπροσωπεύει (περίπου το 25% του ΑΕΠ της Κροατίας, περίπου το 19% του ΑΕΠ της Πορτογαλίας,) περίπου το 15% του ΑΕΠ της Ισπανίας και περίπου το 13% του ΑΕΠ της Ιταλίας, (περίπου το 7% του γαλλικού ΑΕΠ, ύψους 2,3 τρισ. ευρώ). Σε χώρες όπως οι Μαλβίδες ο τουρισμός αντιπροσωπεύει περίπου το ένα τρίτο του ΑΕΠ. Στην Ελλάδα ο τουρισμός το 2019 είχε συμμετοχή στο ΑΕΠ 20,8% με έσοδα περίπου στα 17,7 δις ευρώ.^[1] (Άλλα δημοσιεύματα αναφέρουν ότι ο τουρισμός συνεισφέρει περί το 30% στον ΑΕΠ της Ελλαδάρας μας!!!²)

(Επίσης, υπολογίζεται ότι το 2019, ο τουρισμός δημιούργησε το 11,2% των θέσεων εργασίας στην ΕΕ, ενώ φυσικά η διαφοροποίηση είναι μεγάλη από χώρα σε χώρα. Στην Κροατία ο τουρισμός είναι “υπεύθυνος” για το 25% όλων των θέσεων εργασίας της χώρας, ενώ αντίθετα στο Βέλγιο δεν ξεπερνάει το 5%.

Εξέγερση στη Νιγηρία

Η εξέγερση που ξεκίνησε στην Νιγηρία με αφορμή την απαίτηση κατάργησης ενός ειδικού αστυνομικού σώματος (SARS) που ευθύνεται για βασανιστήρια και δολοφονίες καλά κρατεί. Οι διαδηλωτές έκαψαν αστυνομικά τμήματα, κυβερνητικά κτίρια και τράπεζες σε ολόκληρη τη χώρα και έχουν επίσης προβεί σε ενέργειες που επέτρεψαν σε φυλακισμένους των πολιτειών Όντο και Δέλτα, να δραπετεύσουν. Ένα τμήμα της φυλακής στην πολιτεία Δέλτα όπου φυλάσσονται οι φάκελλοι των κρατουμένων κατεδαφίστηκε από την εξέγερση των φυλακισμένων σε αυτήν, ενώ το εξωτερικό τμήμα του κτιρίου πυρπολήθηκε από τους διαδηλωτές.

Το κτίριο του Ανώτατου Δικαστηρίου στο νησί του Λάγος πυρπολήθηκε την Τετάρτη 21 Οκτωβρίου. Τα εμπορεύματα που είχαν κατασχεθεί από το δικαστήριο απαλλοτριώθηκαν, ενώ η φωτιά στο κτήριο διήρκεσε όλη τη νύχτα.

Πότε θα πάρουμε την Πόλη;

Ενώ το τούρκικο ερευνητικό πλοίο Oruc Reis τείνει να εξελιχθεί από πλοίο ερευνών για υδρογονάνθρακες, σε κρουαζιερόπλοιο του νοτιοανατολικού Αιγαίου, έχουμε τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης ότι το πλοίο παρακολουθείται στενά από τον ελληνικό στόλο. Μάλιστα αναφέρθηκε ότι από κάτω απ’ το ερευνητικό πλοίο βρίσκεται και ελληνικό υποβρύχιο αγοράς Τσοχατζόπουλου. Το παραπάνω το μάθαμε σήμερα από τον δικηγόρο του Τσοχατζόπουλο, ο οποίος δήλωσε στο δικαστήριο: «Έναν άνθρωπο που του χρωστάει η Ελλάδα, τα υποβρύχια που πήρε στέκονται απέναντι στον Τούρκο τώρα. Ντροπή».

Ένας επικήδειος που δεν γράφτηκε ποτέ

Γεννήθηκες και μεγάλωσες στα βουνά. Αντιλαμβανόσουν τις αλλαγές του χρόνου, απ’ τα λουλούδια, τα ζώα και τα πουλιά. Απ’ τα δέντρα και την μυρωδιά της γης. Θέλησες να τα μάθεις καλύτερα όλα αυτά και γι’ αυτό τα σπούδασες σε γεωπονική σχολή.

Διάβαζες, όταν στην εποχή σου αυτό δεν ήταν σημαντικό. Άνοιξες βιβλία, όταν οι άνθρωποι ένιωθαν ότι η μόνη βιβλιοθήκη είναι το βουνό και η φύση. Ανεξάντλητη και απέραντη. Και είχαν δίκιο όλοι αυτοί οι άνθρωποι, όπως είχες δίκιο και εσύ που θέλησες να συνδυάσεις τις γνώσεις. Το ένιωθες ότι ήσουν διαφορετικός και αυτό σου άρεσε, ένιωθες καλά και όμορφα που είχες κάνει ένα βήμα διαφορετικό.

Αλλά ύστερα ήρθε ο πόλεμος. Τα νέα έφτασαν στο βουνό και εσύ σκέφτηκες να καταταχθείς εθελοντής.

Διαμαρτυρίες και συγκρούσεις στη Νάπολη για την απαγόρευση κυκλοφορίας

Το βράδυ της Παρασκευής 23 Οκτωβρίου, ξέσπασαν συγκρούσεις στην Νάπολη, μεταξύ αστυνομικών και εκατοντάδων ανθρώπων που διαμαρτύρονταν για την απαγόρευση κυκλοφορίας μεταξύ 11:00-5:00. Η διαμαρτυρία αφορούσε τη νυχτερινή απαγόρευση κυκλοφορίας και την απειλή νέων περιοριστικών μέτρων για τον περιορισμό της εξάπλωσης του Covid 19.

Η συγκέντρωση ξεκίνησε περίπου στις 11 μ.μ, στην αρχή της απαγόρευσης της κυκλοφορίας. Μπήκαν φωτιές σε κάδους απορριμμάτων και αρκετοί συγκρούστηκαν με την αστυνομία πετώντας πέτρες και καπνογόνα. Οι ταραχές εξελίχτηκαν σε όλο το κέντρο της πόλης.

Η συνήθεια της καραμέλας

Βουτιά στην ύπαρξη

Δεν υπάρχουν κατάλληλες στιγμές για την ενδοσκόπηση του είναι μας (συνήθως συμβαίνει σε ανύποπτο χρόνο για μας και σε ανώφελο για τους γύρω μας)

Εντύπωση προκαλεί η ανάγκη του ανθρώπου να αυτοπροβάλλεται ή να προβάλλει σημεία που δεν είναι ικανός να κατανοήσει ούτε να υποστηρίξει στον οικείο κόσμο του. Είναι σαν να του προσφέρεται με μεγάλη ευκολία να ζήσει σε ένα χώρο που δεν έχει ιδέα για αυτόν μα τον διαφημίζει γιατί με αυτόν τον τρόπο θα αισθανθεί πιο «ολοκληρωμένος» (πιο αρεστός κοινωνικά). Ζει μέσα στην ψευδαίσθηση της αλλαγής χωρίς στην ουσία να αλλάζει το οτιδήποτε. Αντιθέτως, τρέφει επιτυχώς τα στόματα της ηλιθιότητας και της υποκρισίας προσφέροντας στον εαυτό του ως αντάλλαγμα την καραμέλα που του δώσανε όταν ήταν μικρός. Ας αναρωτηθούμε αν μας αρέσουν τα παραμύθια ή ο τόνος του αφηγητή. Στο τέλος του παραμυθιού κανείς δε μένει ευχαριστημένος εκτός από τον αφηγητή (πολλές φορές ούτε ο αφηγητής εφόσον εξ-αναγκάζεται και εξ-αναγκάζει τον εαυτό του να τηρεί στην αφήγησή του τόνους «υποφερτούς», μεταφέροντας στοιχεία όχι εκ πείρας αλλά εκ μαθήσεως)

ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟΝ ΚΟΡΩΝΑΪΟ:ΤΟ ΞΕΦΩΤΟ ΞΕΜΑΚΡΑΙΝΕΙ…

«Αν δεν προσέξουμε, η επιδημία θα αποτελέσει ένα ορόσημο στην ιστορία της παρακολούθησης. Όχι μόνο επειδή μπορεί να τυποποιήσει τη χρήση εργαλείων μαζικής παρακολούθησης σε χώρες που τα είχαν μέχρι τότε απορρίψει, αλλά κυρίως επειδή μπορεί να σηματοδοτήσει μια θεαματική μετάβαση προς μια «υποδόρια» παρακολούθηση. Προηγουμένως, όταν το δάκτυλό σας έκανε κλικ σ’ έναν σύνδεσμο στο «έξυπνο» κινητό σας, η κυβέρνηση ήθελε να ξέρει ποιος ήταν αυτός ο σύνδεσμος. Τώρα η κυβέρνηση θέλει να ξέρει τη θερμοκρασία του δακτύλου σας και την πίεση του αίματος κάτω από το δέρμα σας». Γιουβάλ Νόα Χαράρι

«Μία παγκόσμια επιστημονική κοινωνία δεν θα μπορεί να είναι σταθερή εκτός εάν υπάρχει παγκόσμια διακυβέρνηση». Μπέρτραντ Ράσελ

Το Δελτίο 142 του Ευρωπαϊκού Εργαστηρίου Πολιτικής Πρόβλεψης (LEAP) έκανε την εξής παρατήρηση: «Η Κίνα εξαπέλυσε ένα σχέδιο έκτακτης ανάγκης, πρωτόγνωρου μεγέθους, μετά από μόλις 40 θανάτους σε πληθυσμό ενός δισεκατομμυρίου και 200 χιλιάδων ανθρώπων, γνωρίζοντας ότι η γρίπη σκοτώνει 3.000 άτομα στη Γαλλία κάθε χρόνο». Το κινεζικό κράτος διαθέτει την δυνατότητα ενός προηγμένου ολοκληρωτικού ελέγχου του πληθυσμού με την βίντεο-παρακολούθηση μέσω 400 εκατομμύριων καμερών ενώ παράλληλα έχει οικοδομήσει το περίφημο σύστημα «σημείων κοινωνικής πίστης», με τα οποία ρυθμίζει τη συμπεριφορά των πολιτών. Ο οργουελιανός έλεγχος τώρα γιγαντώνεται μ’ αφορμή τον κορωναϊό για να συμπεριλάβει την επί τόπου επιτήρηση με ταξιαρχίες των «εθελοντών» πολιτών σε κάθε γειτονιά, ενώ η ασφάλεια ελέγχου ταυτοτήτων ασκείται καθ’ όλο το 24ωρο με αποκλεισμένες τις φτωχότερες γειτονικές.

Η παράνοια της τάξης

Η αδιαφορία: αυτή η μάστιγα των απανταχού θρασύδειλων που λαμβάνει διαστάσεις τραγικής συνενοχής. Χρόνια τώρα είμαστε υποχρεωμένοι να ακούμε το ίδιο τροπάριο, να αποδεχόμαστε την κατήχηση ως τρόπο διδασκαλίας και να αποδεσμευόμαστε από την εσωτερική γνώση. Στην ουσία, εκβιαζόμαστε να αποκοπούμε από τη συμπαντική λογική και να εμβολιαστούμε με το αντίδοτο της ατομικής άγρας. Από την άγρα ξεπηδούν άγρια μονοδιάστατα όντα  χρίζοντας αρχηγό του κοπαδιού αυτόν που θα τους υπόσχεται χωρίς να τηρεί καμία από τις υποσχέσεις: αντιθέτως τους αφαιρεί πλεονεκτήματα κοινωνικά, τους εξοστρακίζει σε εδάφη αναχρονιστικά, τους απειλεί με εξόντωση ηθική και σωματική με πρόσχημα την άγνοια των όντων –κατασκευασμένη από τον εκάστοτε αρχηγό σύμφωνα με τις επιταγές της εποχής και της αδιαφιλονίκητης απαίτησής του για δόξα και κέρδος- σε θέματα υψίστου σημασίας, καθώς και την λατρεία των όντων στη φυγοπονία.

Η ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΕΝΟΣ ΤΗΛΕΗΓΕΤΗ

Η λεγόμενη δεύτερη φάση αντιμετώπισης του κορωναϊού που διαδέχεται την πρώτη και εμφανιζόμενη ως «επιτυχής» είναι φανερό ότι χαρακτηρίζεται, επίσης, από σημαντικές απαγορεύσεις, οι οποίες επιβάλλονται ή έχει αναγγελθεί ότι θα επιβληθούν στον γενικό πληθυσμό, αλλά και σε συγκεκριμένες ηλικιακές ομάδες. Η πολεμική ρητορική κατά της «πανδημίας» έρχεται να πείσει για τον επείγοντα χαρακτήρα των όποιων αυστηρών μέτρων και να εξοστρακίσει στην σφαίρα του ανορθολογισμού την οποιαδήποτε αντίρρηση ακόμα και στα πλέον παράλογα εξ αυτών.

Τα όποια λάθη είναι χαρακτηριστικό ότι δεν χρεώνονται ούτε στην πολιτική ηγεσία ούτε στους ειδικούς επιστήμονες, που έχουν επιλεγεί για την διαχείριση της «κρίσης». Πότε ακούμε ότι οι επιστήμονες προτείνουν και η κυβέρνηση αποφασίζει και πότε ότι η κυβέρνηση πράττει ό,τι προτείνει η επιστημονική αυθεντία. Η προεδρική φιγούρα του Μητσοτάκη κατά το αμερικάνικο μοντέλο μοιάζει βγαλμένη από εγχειρίδιο επικοινωνιολόγων.

ΤΟ ΑΛΥΤΟΝ(;) ΑΙΝΙΓΜΑ ΤΟΥ ΦΙΛΟΝΟΜΟΥ ΠΟΛΙΤΗ…

«Ἄλυτον δι’ ἡμᾶς αἴνιγμα εἶναι πῶς ὁ ἑλληνικὸς λαός, ὁ φιλόνομος, ὁ νηφάλιος, ὁ πρακτικός, ὁ οὐδενὸς ἄλλου κατὰ τὴν ὀξύτητα τοῦ πνεύματος ὑστερῶν καὶ ἄριστος τῶν ἰδίων του ὑποθέσεων οἰκονόμος, ἀπεδείχθη ἀδεξιώτερος παντὸς ἄλλου διαχειριστὴς, ἀνίκανος νὰ ἐπιβάλη εἰς τοὺς ἀντιπροσώπους του τὴν ὑπεράσπισιν τοῦ συμφέροντος τῶν πολλῶν καὶ οὐχὶ τῶν ὀλίγων, πρόθυμος εἰς κατάποσιν παντὸς δολώματος, ἀνεπίδεκτος σωφρονισμοῦ ὑπὸ τῆς πείρας, ἐπιλήσμων πάσης συμφορὰς καὶ πρὸς οὐδὲν ἄλλο ἱκανὸς παρὰ μόνον νὰ παρασύρεται καὶ ἔπειτα νὰ μετανοῆ, νὰ κράζη «Ἥμαρτον» τύπτων τὸ στῆθος καὶ νὰ ὑποπίπτει μετ’ ὀλίγον εἰς τὴν αὕτην ἁμαρτίαν, […]ἔξυπνον τέλος πάντων καὶ ἀγαθόν, πιστεύομεν, ἀλλ’ ἀνίκανον νὰ ἀνδρωθῆ παιδίον.» Εμμ. Ροΐδης, Η Πολιτική εν Ελλάδι ρητορεία

Είμαστε βέβαιοι, ότι πρέπει να σκάνε στα γέλια οι άρχοντες οι τοπικοί, οι άρχοντες οι περιφερειακοί και οι κεντρικοί και οι επιτελικοί, οι άρχοντες της κυβερνήσεως και της αντιπολιτεύσεως στα σουαρέ τους με την μαζική ανοησία, που δέρνει τους υποτελείς τους, που παρακαλάνε τους ζάμπλουτους καταστροφείς τους να τους σώσουν τη ζωή και να τους δώσουν μερικά ψίχουλα με απλωμένο χέρι σαν ζήτουλες.

Η μια καταστροφή μετά την άλλη, μεσούσης της περίεργης αυτής «πανδημίας», που αντί οι ασθενείς να ψάχνουν τους γιατρούς γίνεται κυρίως το αντίθετο κι ακόμα βρισκόμαστε στον μήνα Οκτώβριο. Ακόμα και ο περιλάλητος «θεός της Ελλάδας» αγανάκτησε, τα μάζεψε και έφυγε.

ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ: ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΕΤΟ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΕΡΓΟ;;;

Έπεσαν όλοι με τα μούτρα να τον φάνε τον Κωστάκη τον Μπακογιάννη, τον δήμαρχο Αθηναίων ντε.

Και τι δεν του έχουν σύρει. Τον κατασπάραξαν στην κυριολεξία. Δημοσιογράφοι δικοί και από τους αλλουνούς, βουλευτές ακόμα και της ΝΔ, όπως η Όλγα η Κεφαλογιάννη, η μοχθηροζηλόφθονη, που έχει μείνει στην απέξω και θέλει να επιστρέψει στο προσκήνιο και πόσοι ακόμη. Και τί του πρόσαπτουν; Ότι όποιος περνάει από την Πανεπιστημίου δεν αντικρύζει ποδήλατο ούτε για δείγμα, στον πεζόδρομο απαξιούν να περπατήσουν άπαντες, γιατί σιχαίνονται κιόλας, καθώς έχει ξεβάψει και έχει γίνει ένα πράγμα σαν τον εμετό της γάτας. Ε, όχι, λοιπόν. Εμείς πάντα κόντρα στο ρεύμα θα υπερασπιστούμε το Κωστάκη το Λελέ και θα ρωτήσουμε πρώτα απ’ όλα με βροντερή φωνή: Είναι μακέτο τούτο το έργο;;; Είναι μακέτο;;; Είναι; Ε, λοιπόν, δεν είναι…

Μαθητικός «εγκλεισμός»

«…Πιστεύω πως το πνεύµα σου είναι ελεύθερο από προλήψεις, που προσπάθησαν να σου χαράξουν στην ψυχή, πιστεύω πως ο διάβολος δεν σε τροµάζει και πως δεν προσέχεις τις φλυαρίες των «παπάδων» και, το πιο σπουδαίο ακόµα, πως δεν είσαι κανένας από τους γελοίους κοµψευόµενους νέους –τα καταστρεπτικά αυτά φρούτα κοινωνίας σάπιας– που τριγυρνάνε στους δρόµους µε τα γελοία τους παντελόνια και µε τα µαϊµουδίστικα µούτρα τους, και που σ’ αυτήν την ηλικία δεν επιθυµούν τίποτε άλλο από την απόλαυση…» (Πιοτρ Κροπότκιν, ‘’Προς τους νέους’’)

Με το που άρχισε η σχολική χρονιά τα σχολεία σε όλη τη χώρα βρέθηκαν σε έναν μαθητικό αναβρασμό. Πάνω από 700 καταλήψεις έγιναν μέσα στην τελευταία εβδομάδα, χιλιάδες μαθητές βγήκαν στους δρόμους σε δεκάδες πόλεις, από την Κομοτηνή μέχρι την Κρήτη και από το κέντρο της Αθήνας ως και τα νησιά. Οι μαθητές στα σχολεία κάνουν Συνελεύσεις, συζητούν, αγωνίζονται, δημιουργούν καταλήψεις, αποχές και βγαίνουν στους δρόμους, ζητώντας να μην έχουν το πρόσθετο άγχος για την υγεία τη δική τους και των οικογενειών τους, επιπρόσθετο σ΄ αυτό το οποίο τους κατακλύζει, έτσι κι αλλιώς, η σχέση τους με το σχολείο-εξεταστικό κέντρο.

Reality παιχνίδια και η πορεία προς το βούρκο

Πλούσιο το φετινό τηλεοπτικό πρόγραμμα σε reality παιχνίδια, τα οποία για φέτος θεωρούμε ότι αγγίζουν ένα νέο πάτο, μέχρι την δημιουργία ενός μελλοντικού ακόμα πιο νέου πάτου, δυστυχώς. Στο παιχνίδι The Bachelor, γυναίκες σε κατάσταση πλήρους εξευτελισμού του φύλου τους και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς τους, κυνηγούν τον «σούπερ σέξι» πλαστικό άνδρα. Έτοιμες να κάνουν ο,τιδήποτε ώστε να τον κερδίσουν, μαλιοτραβήγματα, τσακωμοί και δολοπλοκίες για τα μάτια ενός άντρα και φυσικά για τα χρήματα και την δημοσιότητα. Σε κάθε επεισόδιο σκίζονται ένα προς ένα όλα τα μανιφέστα του φεμινιστικού κινήματος υπό το φως της τηλεόρασης.

Δεν μου λέτε, δεν μου λέτε, η τυρόπιτα στο Μαξίμου πόσο πουλιέται;

Τι τραβάει και αυτό το έρμο κτήριο του Μαξίμου! Αφού μας ενημέρωσαν οι νεοδημοκράτες, νυν ένοικοι του Μαξίμου, ότι πότισαν οι τοίχοι του κτηρίου αριστερό χασίσι για πέντε και πλέον χρόνια, τώρα μας ενημερώνουν οι ίδιοι, μέσω του Διαύγεια, ότι οι τοίχοι έχουν ποτιστεί και εθιστεί στον καφέ και την τυρόπιτα. Τα νεύρα του δηλαδή!

Κράτος κι ελευθερία: σχήμα οξύμωρο

Άλλη μία φαρσοκωμωδία ανέβηκε εχθές στη θεατρική κρατική σκηνή με κομπάρσο το λαό και πρωταγωνιστή τον θεσμικό κλοιό. «Νίκησε η δημοκρατία» φωνάζει ο όχλος. Ο όχλος εκείνος που ακόμα τρέφει αυταπάτες πως εκτελώντας το εκλογικό του δικαίωμα θα βελτιώσει έστω και μία από τις χιλιάδες αδικίες με τις οποίες έρχεται αντιμέτωπος από τη μέρα της γέννησής του έως το τέλος της ζωής του. Καμία κυβέρνηση δεν έχει ως προοπτική της τη βελτίωση της καθημερινότητάς μας. Καμία κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται να φέρει τον άνθρωπο από το περιθώριο στο προσκήνιο ή να δώσει τέλος στην αγωνία επιβίωσής μας. Το κράτος για να ζήσει πρέπει να τρέφεται και να συντηρείται από εμάς και την ανόητη εμμονή μας πως η παρουσία του αποτελεί την ατραπό που θα μας φέρει στο φως της ισότητας και της αλληλεγγύης. Τόσες φορές δοκιμάστηκαν οι αντοχές μας στον τροχό της τύχης, τόσες φορές διασχίσαμε διαύλους και βρεθήκαμε αντιμέτωποι με το αμείλικτο πρόσωπο του κράτους. Το κράτος δεν συμβάδιζε, δεν συμβαδίζει και ούτε πρόκειται να συμβαδίσει με την ελευθερία, τη δικαιοσύνη, την ισότητα, την αλληλεγγύη. Όλοι εμείς θα αποτελούμε το καύσιμο που θα του δίνει την ενέργεια και το λόγο ύπαρξής του για να μας χρησιμοποιεί σύμφωνα με τις εκάστοτε τεχνητές ηθικές του. Εάν κάποιος έπρεπε να καταδικαστεί αυτό είναι το κράτος που αιώνες τώρα γεννά το μίσος μεταξύ μας διατηρώντας τις ταξικές διαφορές, μοιράζοντας υποσχέσεις που δεν θα τηρήσει, θρέφοντας την ελπίδα των ανίσχυρων πως κάποια μέρα θα βρεθούν σε καλύτερη θέση κι αυτό επειδή θα φροντίσει το ίδιο κι όχι η προσπάθεια, η θέληση και η απόφαση του καθενός μας. Αλήθεια, για ποια δικαιοσύνη μιλάμε; Μήπως δικαιώθηκαν τόσοι και τόσοι προγενέστεροί μας που αναγκάστηκαν να πολεμήσουν για ιδεώδη, για πατρίδες και θρησκείες; Μόνο με την κατάλυση του κράτους θα μπορέσουμε να δούμε καθαρά και να συντρίψουμε τον καρπό του φασισμού: όταν ελεύθεροι πια από την πίεση των θεσμών αποφασίσουμε εμείς για εμάς.

Κυρώσεις και «πράσινα άλογα»

Παράλληλα με το θέρος του καλοκαιριού αναπτύχθηκε δημοσιογραφικά αλλά και κυβερνητικά η διπλωματία των κυρώσεων έναντι της Τουρκίας. Τα εγχώρια MME στην πλειονότητα τους, μέσα από μια κλασικά μονόπλευρη και μονοδιάστατη λογική, επικροτούσαν εξ αρχής τις αναμενόμενες– κατά αυτά– επιβαλλόμενες κυρώσεις από την ΕΕ έναντι της Τουρκίας. Την ίδια ώρα, που παχυλοί τίτλοι για ανατολίτικα παζάρια του Ερντογάν έκαναν την εμφάνιση τους, κλείνονταν τα ντηλς για αγορά αεροσκαφών και λοιπού υλικού μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας. Ταυτόχρονα, λοιπόν, με την διπλωματία και τις διαπραγματεύσεις, τις αερομαχίες και την ανάπτυξη του στόλου στο Αιγαίο, κλείνονται και οι δουλειές αρκετών δις. Άλλωστε η συσχέτιση της διπλωματίας με το εμπόριο είναι αδιάρρηκτη.

Η διπλωματία, έτσι όπως εμφανίζεται σήμερα, έχει τις καταβολές της στην ιταλική χερσόνησο του 15ου αιώνα μχχ, αλλά η καταγωγή της μπορεί να εντοπιστεί στις σχέσεις μεταξύ των «Μεγάλων Βασιλιάδων» της Εγγύς Ανατολής κατά τη δεύτερη –ή προγενέστερα– χιλιετία πχχ. Τα κύρια χαρακτηριστικά της εποχής εκείνης ήταν η εξάρτηση των επικοινωνιών από τους αγγελιοφόρους και τα καραβάνια των εμπόρων, καθώς και η διπλωματική ασυλία που προβλεπόταν σε συνήθεις κώδικες φιλοξενίας και η τήρηση των Συνθηκών υπό τον φόβο των θεών.

Η ΜΕΓΑΛΗ ΦΑΓΟΥΡΑ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…

Μεγάλη φαγούρα συνεχίζει να ταλαιπωρεί τον μεγάλο τιμονιέρη Τσίπροβιτς και την προεδρική αυλή του εξ αιτίας του ακούρδιστου κόμματος και όλων αυτών των προβλημάτων, που έχει στην πλάτη του σε μια εποχή, που η βαρεμάρα του είναι άνευ προηγουμένου.

Έχει το Τσακαλώτο, που δεν του αρέσει ο χαρακτηρισμός πολιτικός απατεώνας του αρχηγού του για τον Μητσοτάκη: «Πρέπει να είμαστε εξαιρετικά φειδωλοί όταν αποκαλούμε τους αντιπάλους μας απατεώνες. Από τη μια μεριά, αυτό το είδος πολιτικής αντιπαράθεσης αποξενώνει μεγάλο μέρος των πολιτών, και ιδιαίτερα τους νέους και τις νέες» έγραψε στο ημερολόγιό του και συμπλήρωσε: «και κάτι χειρότερο: πολλοί ταυτίζουν την πολιτική με αυτό το είδος αντιπαράθεσης και όχι με μια εν δυνάμει δραστηριότητα χειραφέτησης».

Ο εκβιαστής Δήμαρχος Δυτικής Λέσβου

Δύο γεγονότα φαινομενικά ασύνδετα μεταξύ τους, μας έδωσαν την αφορμή για το παρακάτω σημείωμα. Το πρώτο είναι η καταληκτική προθεσμία από το ΥΠΕΝ για «τακτοποίηση» των μυριάδων παραβάσεων του οικοδομικού κανονισμού στις 30 Σεπτεμβρίου (όχι ακριβώς καταληκτική, αφού η τακτοποίηση επιτρέπεται και μετά από αυτή την ημερομηνία για τους αργοπορημένους, αλλά με προσαυξήσεις στα πρόστιμα). Το δεύτερο είναι η εκρηκτική κατάσταση που επικρατεί στο νησί της Λέσβου από τα αλλεπάλληλα μεταναστευτικά κύματα, που εγκλωβίζονται εκεί επ’ αόριστον σύμφωνα με τις διεθνείς συμφωνίες. Τελευταίο επεισόδιο είναι βέβαια ο εμπρησμός του στρατοπέδου της Μόριας.

Οι Μόριες αυτού του κόσμου οφείλουν να καίγονται

Οι Μόριες αυτού του κόσμου πρέπει να καίγονται. Μάλιστα, όσο μεγαλύτερη είναι η δυστυχία και η καταπίεση σε τέτοιου είδους κολαστήρια, τόσο η φωτιά θα είναι άγρια και καθαρτήρια. Ένα κολαστήριο βγαλμένο από την κρατική διαχείριση του Συριζα και με άξιο συνεχιστή την ΝΔ. Εκπόρνευση, βιασμοί, μαχαιρώματα, μαφίες, μαζί με δυστυχισμένους ανθρώπους, συνιστούσαν ένα εκρηκτικό και επικίνδυνο μείγμα για όσους ζούσαν εκεί.