Φωτιά σε εργοστάσιο ανακύκλωσης στη Μεταμόρφωση

Άλλη μια μεγάλη φωτιά σε εργοστάσιο ανακύκλωσης, που θα μείνει ως «ατύχημα»

Η ανακύκλωση δεν είναι τρόπος ζωής, αλλά εταιρεία. Με όλα τα χαρακτηριστικά που μπορεί να έχει μια εταιρεία. Με κέρδη και με χασούρες, με ασφαλιστικές κ.λπ. Ο σωστός επιχειρηματίας, λοιπόν, όταν βλέπει ότι η εταιρεία πάει στα βράχια μπορεί και να την κάψει ώστε να περισώσει ότι σώνεται. Έτσι, μπορεί να εισπράξει κάποια χρήματα από τις ασφαλιστικές και ας πήξει μια πόλη 4,5 εκατομμυρίων ανθρώπων με τοξικό νέφος, άκρως επικίνδυνο για την υγεία. Μια εταιρεία βέβαια μπορεί να σκέφτεται και «ανθρωπιστικά» και να επιλέξει μια ημερομηνία ατυχήματος που η πόλη να είναι σχεδόν άδεια, να μην δημιουργηθεί χάος από το κλείσιμο δρόμων για την ανάγκη πυρόσβεσης κ.λπ.

Κυνηγοί-τροφοσυλλέκτες ή κτηνοτρόφοι-γεωργοί; (μέρος Α΄)

Εισαγωγή

Έχοντας συζητήσει κατά καιρούς τα ζητήματα της μετάβασης από την τροφοσυλλογή και το κυνήγι στη γεωργία και λαμβάνοντας, βεβαίως, υπ’ όψιν ότι το ζήτημα είναι ανεξάντλητο, επιλέξαμε να μεταφράσουμε το παρακάτω κείμενο. Ας αναφερθεί, πρωτίστως, ότι η επιλογή τού εν λόγω κειμένου επ’ ουδενί έγινε για λόγους ταύτισης ιδεών με τον γράφοντα ή έστω ευρείας συμφωνίας απόψεων, αλλά διότι το παρόν κείμενο εξετάζει με ένα διαφορετικό τρόπο τη διάκριση ανάμεσα στους όρους «συλλογή» και «παραγωγή». Κάτι που, αν μη τι άλλο, προσφέρει σημαντικά σε μια σφαιρικότερη εξέταση τού, τρόπον τινά, «άσπονδου ζεύγους» κυνηγού-τροφοσυλλέκτη/γεωργού-κτηνοτρόφου. Επί προσθέτως δε λαμβάνει ως δεδομένο το γεγονός ότι ο άνθρωπος μεταμορφώνει τη φύση κι επιδρά σε αυτήν καθοριστικά, ούτε θεωρεί απαραίτητο ότι, άπαξ και καλλιεργήσει τη γη, την υποτάσσει. Γι’ αυτό κι αντλεί τα παραδείγματά του από λαούς διαφορετικών καταβολών, που, αν και καλλιεργούν, δεν βλέπουν τη γη μ’ επεκτατικές διαθέσεις.