Ἑνὸς κακοῦ μύρια ἕπονται

Η διαταραχὴ μεταξύ τοῦ ἑλλαδικοῦ καὶ τοῦ τουρκικοῦ κράτους δείχνει νὰ προσεγγίζει τὰ ὅριά της. Βεβαίως, δὲν εἶναι εὔκολο νὰ προσδιορισθῆ ποιὸ θὰ εἶναι τὸ ἀποτέλεσμα τὸ ὁποῖο θὰ προκύψη, ὅταν ἐπελθη «ἡ ὥρα τῆς κρίσεως», δεδομένου ὅτι οἱ δυνάμεις οἱ ὁποῖες ἀντιπαρατίθενται δὲν βρίσκονται σὲ σταθερὴ σχέση μὲ τὰ συμβάντα, μολονότι διαφαίνεται ἡ προσπάθεια ἐπιδιώξεως σταθερότητας καὶ ἐλέγχου στὸ ἑκάστοτε μπλὸκ κυριαρχίας. Χαρακτηριστικό γεγονὸς αὐτῆς τῆς ἐπιδιώξεως εἶναι ἡ μὲ κάθε τρόπο ὑπονόμευσις οἱασδήποτε κινήσεως –ἀκόμη καὶ ἐὰν αὐτὴ δὲν ἀμφισβητῆ τὸ σύστημα– ἡ ὁποία διαταράσσει τοὺς ὑπάρχοντας συσχετισμοὺς.

Ἡ προσπάθεια διατηρήσεως τῶν συσχετισμῶν, στοὺς ὁποίους ἡ Γερμανία ἔχει τὴν πρωτοκαθεδρία, μπορεῖ νὰ γίνη κατανοητὴ μέσα ἀπὸ συγκεκριμένα γεγονότα τὰ ὁποῖα κάνουν «μπάμ».

Ἄς ἀναφερθοῦμε σὲ δύο τὰ ὁποῖα εἶναι εὐρέως γνωστά.

Τὸ ἕνα εἶναι ἡ λυσσώδης διαμάχη γιὰ τὸ BREXIT ὅπου ἐπιστρατεύθηκαν, ἀπὸ τὶς ευρώδουλες δυνάμεις, ὅλες οἱ διαθέσιμες ἐφεδρεῖες γιὰ νὰ ὑπονομευθῆ ἡ ἀπόφασις, κάτι τὸ ὁποῖο ἔφερε τὴν ουσιαστικὴ ἀποδιοργάνωσιν τοῦ κυβερνῶντος κόμματος. Ἀκολούθησε τὸ ἀποτέλεσμα τῶν προσφάτων ἐκλογῶν στὴν Μ. Βρετανία τὸ ὁποῖο μπορεῖ μὲν νὰ επικύρωσε τὴν ἀποχώρησι, διαταράσσοντας, μὲ ἕναν ὡρισμένο τρόπο, τοὺς συσχετισμούς, ἀλλὰ ἤδη εἶχε δοθῆ ἐπαρκὴς χρόνος γιὰ τὴν διαδικασία ἀποκαταστάσεως τῶν ἐκκρεμοτήτων οἱ ὁποῖες προκύπτουν. Πέραν αὐτῶν, τὸ βέβαιον εἶναι ὅτι αὐτὴ ἡ ἔξοδος θὰ ἐπιφέρη κραδασμοὺς στὸν εὐρωπαϊκὸ σχηματισμὸ κυριαρχίας, ὄχι ὅμως τόσον ἰσχυροὺς, ὥστε νὰ κινδυνεύση ἄμεσα τὸ οἰκοδόμημα.