Το ¼ του παγκόσμιου πληθυσμού που ζει σε 17 χώρες ήδη επηρεάζεται από την όλο και αυξανόμενη έλλειψη νερού. Το Κατάρ, το Ισραήλ και ο Λίβανος μαζί με τις περιοχές Badghis του Αφγανιστάν, της Γκαμπορόνε και του Τζουάνενγκ στη Μποτσουάνα, βρίσκονται στην κορυφή των χωρών με τις χειρότερες ελλείψεις. Η Ινδία, των 1,3 δισεκατομμυρίων ανθρώπων, βρίσκεται και αυτή μέσα στις χώρες με αυξημένες ελλείψεις νερού γεγονός που είναι αποτέλεσμα του υπερπληθυσμού της, της έντονης βιομηχανοποίησης και της κλιματικής αλλαγής. Το σύνολο σχεδόν των μεγάλων πόλεων της χώρας, συμπεριλαμβανομένου του Νέου Δελχί, εξαντλούν με ταχύτατους ρυθμούς τα αποθέματα νερού, με τους ειδικούς να προειδοποιούν πως έως τα τέλη της επόμενης δεκαετίας το 40% του πληθυσμού θα μπορούσε να στερηθεί την πρόσβαση σε πόσιμο νερό. Αν τίποτα δεν αλλάξει υπολογίζεται ότι το 2030 η ζήτηση νερού θα είναι διπλάσια από το διαθέσιμο. Το Λαντάκ στη βόρεια Ινδία, αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα λειψυδρίας καθώς η αυξημένη τουριστική κίνηση έχει αλλάξει τις ισορροπίες υδροδότησης και η περιοχή έχει μετατραπεί σ’ ένα από τα πιο ξηρά μέρη του κόσμου. Για αιώνες το Λαντάκ χρησιμοποιούσε και αποθήκευε το νερό από το λιώσιμο των χιονισμένων Ιμαλάϊων κάτι που πλέον δεν είναι αρκετό.
Οι ΗΠΑ δεν αντιμετωπίζουν υψηλές πιέσεις και ελλείψεις συνολικά, εκτός απ’ το Νέο Μέξικο, την Καλιφόρνια και κάποιες ακόμα πολιτείες που θα ενταθούν τα επόμενα χρόνια με την αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη. Η υδάτινη διαθεσιμότητα του Νέου Μέξικο είναι ισοδύναμη με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και την Ερυθραία. Η Καλιφόρνια, η οποία το 2011 αντιμετώπισε ξηρασία, παρέα με την αύξηση του πληθυσμού της αντιμετωπίζει και αύξηση της θερμοκρασίας.
Οι πληθυσμοί και οι οικονομίες αυξάνονται και απαιτούν περισσότερο νερό και συγχρόνως η προσφορά του νερού απειλείται από την αλλαγή του κλίματος και τη ρύπανση. Στις 17 χώρες που αντιμετωπίζουν εξαιρετικά υψηλό άγχος στο νερό, διαπιστώθηκε ότι η γεωργία, η βιομηχανία και οι δήμοι χρησιμοποιούν μέχρι και το 80% των διαθέσιμων επιφανειακών και υπογείων υδάτων σε ένα μέσο έτος. Οι συνέπειες της ξηρασίας είναι συχνά αόρατες αλλά είναι σημαντικές και προκαλούν δυστυχία και θάνατο σε αργή κίνηση. Η ελλείψεις στο νερό είναι προάγγελος κοινωνικών αλλαγών. Η δυσκολία προμήθειας τροφίμων, η μετακίνηση πληθυσμών και οι κοινωνικές συγκρούσεις που θα συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με την έλλειψη του νερού δεν είναι εικόνα απ’ το μέλλον αλλά ήδη συμβαίνει.
Ε.