«Θα με κρίνουν η Ιστορία και ο λαός. Είμαι ο πρωθυπουργός που έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια, εκείνοι την έβαλαν τη χώρα στα μνημόνια. Εγώ κατάφερα εκεί που αυτοί απέτυχαν». (Αλέξης Τσίπρας, 26-6 Οpen)
Εξηγούμαστε για να μην παρεξηγούμαστε.
Όχι μόνον δεν έχουμε αισθήματα μνησικακίας, αλλά αντιθέτως τρέφουμε μεγάλο σεβασμό στον Αλύγιστο Ηγέτη, που λύγισε μετά από 17 ώρες «διαπραγματεύσεων» το 2015. Αλλά αντίθετα κατά βάθος τον θαυμάζουμε. Πού τη βρίσκει ο Ακούραστος τόση ενέργεια να τρέχει από εδώ και από εκεί για την κυβέρνηση του, πώς σκαρφίζεται όλες αυτές τις σάχλες για να προσελκύσει καμιά ψήφο;
Ο Αλέξης ο Ακάματος θυμίζει όλο και περισσότερο τον ενοχλητικό αριστεριστή των φοιτητικών μας χρόνων, που συνέχιζε, περασμένες δύο τα ξημερώματα στο μπαράκι, να επιχειρηματολογεί σ’ ένα αφόρητα νυσταγμένο ή και αποκοιμισμένο ακροατήριο πόσο σημαντικό για το «κίνημα» είναι να ανέβει 100 ψήφους και σε ποσοστό 0.01% το γκρουπούσκουλο που εκπροσωπούσε… και όλοι πάντα ξεχνούσαμε πως λέγεται. Συνέχεια
Anarchy press gr 