ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΝΙΚΗΣ ΑΝΑΙΔΕΙΑΣ
–Συλλογικό–
Σελ. 268
Πρώτη έκδοση Οκτώβριος 2018
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΚΤΩ
«Στο βιβλίο επιχειρείται η ψηλάφηση όψεων της νεανικής αμφισβήτησης τη μεταπολεμική περίοδο, από τα τέλη της δεκαετίας του ’40 έως και τα τέλη της δεκαετίας του ’90, οι μεταμορφώσεις της και η εξέλιξή της στη διάρκεια περίπου πενήντα χρόνων. Χουλιγκάνοι και μοτοσικλετιστές, «ανήθικες» ΕΠΟΝίτισσες και νεαρές εκδιδόμενες κοπέλες, τοξικομανείς, πανκ και καταληψίες μαθητές στην εποχή των εκπληρωμένων αιτημάτων, θαμώνες των «σφαιριστηρίων», εραστές των φλίπερ. Φαινομενικά ανομοιογενείς ως προς το ιστορικό αποτύπωμα τους, νεανικές συνομαδώσεις και συλλογικότητες ή απλώς δυστυχείς (όπως συμβαίνει με τις εκδιδόμενες) νεαρές υπάρξεις, είχαν ως κοινό παρονομαστή τη μετωπική σύγκρουσή τους με την κυρίαρχη ιδεολογία και ηθική της εποχής τους. Ακαθόριστα αμφισβητίες, τουλάχιστον με την πολιτική σημασία του όρου, αλλά οπωσδήποτε αναιδείς, σόκαραν τους ενήλικες «δείχνοντάς» τους με περίσσιο θράσος την γλώσσα, απαιτώντας έναν καλύτερο και συχνά δικαιότερο κόσμο». (Από το οπισθόφυλλο της έκδοσης).
Στην συλλογική αυτή έκδοση η Πατρίτσια Γερακοπούλου ανοίγει την «αυλαία» με κείμενο που τιτλοφορείται: «Αμφισβήτηση και αμερικανικό fandom στην μεταπολεμική Ελλάδα: πρωτόλεια παγκοσμιοποιημένης χειραφέτησης μέσω της συστηματικής κατανάλωσης αμερικανικών κόμικς και τηλεοπτικών σίριαλ». Η συγγραφέας υποστηρίζει, μεταξύ άλλων, όσον αφορά την μεταπολεμική γενιά, ότι όσοι μεγάλωσαν τότε γνωρίζουν (από εμπειρία ή παρατήρηση) ότι «τα πιο σημαντικά ψυχοκοινωνικά «εργαλεία» για τις νεανικές ταυτότητες και ομάδες ήταν το ροκ και η επιστημονική φαντασία». Συνέχεια