Η «ΣΦΑΛΙΑΡΑ» ΣΤΟ ΑΠΕΡΧΟΜΕΝΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΣΙΠΡΑ ΚΑΙ Ο «ΝΕΟΣ ΜΕΣΣΙΑΣ»…

«Στραβά πηγαίνεις κάβουρα, να ιδώ την προκοπή σου»

Η θητεία μιας ακόμη μνημονιακής κατοχικής κυβέρνησης (σύμφωνα και με την παλαιότερη δήλωση-παραδοχή του Πάνου Καμμένου ότι συμμετέχει σε κατοχική κυβέρνηση) της μακροβιότερης, μάλιστα, μετράει πλέον μέρες. Η χρήσιμη ή μάλλον η χρησιμοτάτη κομμουνιστική διαχείριση των εξουσιαστικών υποθέσεων επί των ημερών του λαοπρόβλητου «τίποτα», του μεγάλου ηγέτη, του «ομόνοια και καταπέλτη» Αλέξη Τσίπρα είναι εξόχως αδιαμφισβήτητη. Δεν χρειάζεται, νομίζουμε, να θυμίσουμε την βαθιά ικανοποίηση των «θεσμών», όπως του ΔΝΤ, της ΕΕ, της κυρά Μέρκελ και τόσων άλλων θαυμαστών του καθεστώτος Τσίπρα, που έκπληκτοι από ένα σημείο, υποκλίθηκαν στις «ικανότητες» του δουλικού τους. Όμως, όσο σημαντικές ήταν πράγματι και όσο και αν εκτιμήθηκαν σαν τέτοιες οι υπηρεσίες που προσφέρθηκαν, «υπάρχουν και άλλου πορτοκαλιές, που κάνουν πορτοκάλια»…

Εξ ίσου, όμως, χρήσιμος για την σταθερότητα του πολιτικού συστήματος είναι και ο τρόπος «εξόδου», είτε πρόκειται για προσωρινή είτε όχι. Ο «κυρίαρχος λαός», λοιπόν, αποφάσισε κατά πως φαίνεται, την αντικατάσταση του ενός «σωτήρα» με τον επόμενο, ο οποίος περιμένει εδώ και καιρό την σειρά του. Οι συνήθεις αυταπάτες θα πει κάποιος (τί περιμένατε δηλαδή;). Θα συμφωνήσουμε κατ’ αρχήν, αλλά θεωρούμε ότι μπορούμε να κάνουμε ορισμένες επισημάνσεις ή μάλλον να τις τονίσουμε εκ νέου.

Ακόμη μία γερή δόση μη συμμετοχής!

Όπως και να χτίζουν την εξουσία τους πάντα κάποια από τα θεμέλια τους θα καταρρέουν άλλοτε από την ορμητική ροή των χειμάρρων και άλλοτε από την ήρεμη ροή των υπόγειων ρευμάτων.

Έτσι είναι δυνατόν να παρομοιασθεί τό εκλογικό παιχνίδι των τελευταίων δεκαετιών, όπου το ρεύμα της μη συμμετοχής στις εκλογικές διαδικασίες αυξάνεται συνεχώς.

Παρά το ότι για την εκλογική διαδικασία της 26^ης Μαΐου επιστρατεύθηκαν 69.821 υποψήφιοι (για δημοτικές, περιφερειακές, κοινοτικές εκλογές και για το κηφηνοβούλιο) προκειμένου να προσελκύσουν συγγενείς, φίλους, κολλητούς στο καφενείο, συμφεροντολόγους κ.ά., παρά το γεγονός ότι πολλοί από τους νέους ψηφοφόροι (αδαείς και άπειροι, ως επί το πλείστον, για ό,τι σχετίζεται με την εκλογική διαδικασία) συμμετείχαν, παρά την αθρόα πολιτογράφηση αλλοδαπών, παρά τα ψίχουλα που ομόφωνα τα κόμματα πέταξαν στους συνταξιούχους ώστε να τους δελεάσουν και να προσέλθουν στις κάλπες, παρά την έντονη προπαγάνδα για την δήθεν κρισιμότητα αυτών των εκλογών, και άλλες παρεμφερείς μπουρδολογίες, τα αποτελέσματα παραμένουν.Εκείνο που προέκυψε είναι η αποκομιδή σημαντικού αριθμού ψήφων από την ΝΔ, κυρίως σαν αντίθεση σ’ αυτό το άθλιο συνονθύλευμα στο οποίο είχε ανατεθεί η διαχείριση της εξουσίας και ως αποτέλεσμα της απελπισίας ψηφοφόρων των μεσαίων κοινωνικών στρωμάτων.

5ος θάνατος παιδιού στα κέντρα κράτησης μεταναστών στις ΗΠΑ

Ένα αγόρι 16 χρονών από τη Γουατεμάλα έχασε τη ζωή του στις φυλακές των ΗΠΑ τη Δευτέρα 20 Μαΐου. Το αγόρι είχε συλληφθεί στην προσπάθειά του να περάσει τα σύνορα. Παρέμεινε έξι ημέρες σε φυλακή και στη συνέχεια μεταφέρθηκε σε άλλη εγκατάσταση, παρά το γεγονός ότι ήταν άρρωστο με γρίπη.

Το υπουργείο Εξωτερικών της Γουατεμάλας, δήλωσε οτι έφηβος ήταν από Baja Verapaz, βόρεια της Πόλης της Γουατεμάλας, και επιδίωκε να επανενωθεί με την οικογένειά του στις ΗΠΑ.

Η «ΑΥΓΗ» ΚΑΙ Η ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΙΚΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ: ΣΤΑΛΙΝ ΖΕΙΣ, ΕΣΥ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙΣ…

Δημιούργησε δήθεν αλγεινές εντυπώσεις η απόφαση της συντακτικής ομάδας της καθεστωτικής εφημερίδας «Αυγή», να εξαφανίσει κυριολεκτικά από το πρωτοσέλιδό της τα αποτελέσματα των εκλογών της 26^ης Μαΐου.

Δηλαδή, δεν καταλάβαμε καλά, δεν υπάρχει «ελευθερία της έκφρασης», θα γράφει η «Αυγή» ό,τι και οι υπόλοιπες αστικές εφημερίδες, δεν αρκεί που έβαλε την μουτσούνα του μεγάλου και αναντικατάστατου κομμουνιστή ηγέτη Τσίπρα, του ανίκητου αντιφασίστα αρχηγού;

Δεν φθάνει που αναφέρεται στα ψιλά γράμματα ότι έγιναν οι εκλογές, είναι λογοκρισία αυτό, δεν ντρεπόμαστε λίγο, δηλαδή η αστική υποκρισία δεν έχει πλέον όρια; Αφού το πρωτοσέλιδο το γράφει καθαρά: «ΜΕΤΑ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΩΝ – ΕΘΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΚΑΘΑΡΗ ΕΚΛΟΓΗ», τί δεν καταλαβαίνετε;

Η Amazon καταστρέφει εκατομμύρια απούλητα προϊόντα, όπως βιβλία, τηλεοράσεις και παιχνίδια

Ένας Γάλλος δημοσιογράφος πήγε μυστικός σε μια αποθήκη της Amazon και διαπίστωσε ότι η εταιρεία καταστρέφει απούλητα αντικείμενα, πιθανώς εκατομμύρια των στοιχείων. Μερικά από αυτά τα αχρησιμοποίητα στοιχεία είναι ύψους εκατοντάδων δολαρίων.

Ο ρεπόρτερ κινηματογράφησε μια καθορισμένη ζώνη καταστροφής που περιλαμβάνονται παιχνίδια, βιβλία και τηλεόρασεις επίπεδης οθόνης. Το συγκεκριμένο βίντεο μέσα από την αποθήκη της Amazon έχει αφαιρεθεί από το YouTube.

Προς ψηφοφόρους

Η αντί-εκλογική εκδήλωση στα Προπύλαια

Την Τρίτη 21 Μαΐου  στις 5.30 το απόγευμα πραγματοποιήθηκε στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου των Αθηνών αντί-εκλογική συγκέντρωση.  Η συγκέντρωση οργανώθηκε από την ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΑΡΧΕΙΟΘΗΚΗ και ήταν η δεύτερη εκδήλωση του αναρχικού αντί-εκλογικού διήμερου Σκέψης και Δράσης .

Η εκδήλωση άρχισε στις 5.30μμ. Αναρτήθηκαν πανώ στα οποία ήταν γραμμένα τα εξής:

Στιγμιότυπα από το προεκλογικό πανηγύρι στη Χαλκίδα

Αναμφισβήτητα η συνεπέστερη και αξιοπρεπέστερη στάση για τον καθένα/μία είναι η πλήρης και συνειδητή απεργία από κάθε εκλογική διαδικασία. Αλλά όσο και να θέλεις να απεργήσεις δεν μπορείς να απέχεις από αυτό το πανηγύρι αφού είναι αδύνατο να μην πέσεις πάνω σε ένα εκλογικό κέντρο, να μην βγάλεις τις photoshop-φάτσες των υποψηφίων από τους υαλοκαθαριστήρες του αυτοκινήτου, από το γραμματοκιβώτιο ή από την εξώπορτά σου. Και το κυριότερο. Είναι στατιστικά αδύνατο κάποιος συμμαθητής σου ή γείτονας σου να μην έχει ζητήσει τη ψήφο σου! Υποψήφιος σύμβουλος ο… γείτονας της διπλανής πόρτας! Περισσότερη δημοκρατία διαφημίζει το σύστημα με ντουζίνες υποψηφίων να περιλαμβάνονται στα ψηφοδέλτια για περιφερειακά, δημοτικά και κοινοτικά συμβούλια. Τη δημοκρατία τους τη συνδέουν με πλήθος υποψηφίων και με τις ποσοστώσεις κατά φύλο. Λογικό, θα λέγαμε, αφού ως σύγχρονο πολίτευμα χρησιμοποιεί όλα τα μέσα εξαπάτησης που κατά καιρούς διαθέτει. Ας φύγουμε, όμως, από την κεντρική Διοίκηση και τις αποφάσεις της και ας παρατηρήσουμε λίγο το μικρόκοσμο της Δημοκρατίας σε τοπικό επίπεδο.

Στο τεραίν, λοιπόν, του εκλογικού παζαριού σε κοινότητες και πόλεις που δεν διαθέτουν τον πληθυσμιακό όγκο των μητροπόλεωνν είναι συχνό και λογικό να γίνονται περισσότερο γνωστές και φανερές διάφορες όψεις και στιγμές του εκλογικού «αγώνα». Είναι τα στιγμιότυπα εκείνα που πραγματικά δεν ξέρεις αν πρέπει να γελάσεις ή να κλάψεις. Κατ’ αρχήν όσο επικριτικοί και αν είμαστε στη διεξαγωγή και συμμετοχή σε κάθε εκλογική διαδικασία –δημοτικές, περιφερειακές, εθνικές, ευρωπαϊκές εκλογές– αναγνωρίζουμε στον καθένα το δικαίωμα της συμμετοχής αλλά ταυτόχρονα διατηρούμε αναφαίρετα το δικαίωμα (και την υποχρέωση μαζί) της πλήρους αποδόμησης και απαξίωσης όλης αυτής της διαδικασίας που εμφανίζεται ως επιλογή των πολιτών. Η εμπειρία μάς έχει δείξει –ανεξάρτητα από θεωρητικά πλαίσια και «πιστεύω»– ότι η ανικανότητα πορεύεται μαζί με τη πολιτική και τη διαμεσολάβηση. Και αυτό για λόγους επιβίωσης και αυτοσυντήρησης.

Η εκδήλωση στην Αναρχική Αρχειοθήκη (16-5-2019)

Στο πλαίσιο του αναρχικού αντί-εκλογικού διημέρου Σκέψης και Δράσης πραγματοποιήθηκε, την Πέμπτη 16 Μαΐου στις 6 το απόγευμα, στον χώρο της Αναρχικής Αρχειοθήκης (οδός Σαριπόλου 8, δίπλα από το Αρχαιολογικό Μουσείο) αντί-εκλογική εκδήλωση.

Στην συζήτηση που ακολούθησε αναπτύχθηκαν απόψεις και έγινε παρουσίαση του βιβλίου: «Αντί-εκλογική σκέψη και δράση, 1989-2019, Εκλογική Απεργία».

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ της Συσπείρωσης Αναρχικών για τις εκλογές της 26ης Μαΐου

Μη τους ανέχεσαι, μη τους φοβάσαι, μη γονατίζεις!

ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ!

Οι εκλογές είναι μια συνεχής και συστηματική απάτη. Δεν μιλάμε, βέβαια, μόνο για τους απατεώνες οι οποίοι κυβερνούν τα τελευταία τέσσερα και πλέον χρόνια. Αναφερόμαστε σε όλο το εξουσιαστικό συνάφι, το οποίο για δεκαετίες τώρα έχει στήσει μία φάμπρικα εξαπατήσεων. Υπόσχονται πολλά και διάφορα, πριν από την κάθε εκλογική διαδικασία, αλλά στο τέλος κάνουν αυτό που εξυπηρετεί μόνον εκείνους που εξουσιάζουν και κατευθύνουν τις ζωές των ανθρώπων κατά πως τους βολεύει.

Κάθε, πέντε, τέσσερα τρία, δύο χρόνια και, εν τέλει, όποτε θελήσουν να ανανεώσουν τις απατεωνιές τους καλούν τον κόσμο σε ψηφοφορίες. Η ιστορία τραβά σχοινί-κορδόνι και οι απατηλές ελπίδες καλλιεργούνται συνεχώς εδώ και 175 χρόνια. Ο καλός και ελπιδοφόρος υποψήφιος αποδεικνύεται χείριστος και στην θέση του προβάλλεται ένας άλλος δήθεν χαρισματικός που είναι, κι αυτός, άχαρος και λαοπλάνος και ούτω καθ’ εξής. Κι ενώ οι ελπίδες συνεχίζουν να ανανεώνονται, οι καταστάσεις για το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού συγκριτικά και στην ουσία, χειροτερεύουν. Εκείνο, που σίγουρα ισχυροποιείται είναι τα δεσμά της εξουσίας. Επειδή, αυτοί, για τους οποίους φροντίζουν και εργάζονται οι διάφοροι βουλευτές, κομματάρχες, δήμαρχοι και κοινοτάρχες είναι οι κρατούντες, με τις ευλογίες των οποίων ανακηρύσσονται, ενώ οι αφελείς, αυτοί που θαμπώνονται με τα ψίχουλα που τους παρέχουν (καθώς λησμονούν τα πολλά που έχουν χάσει) και τα κορόϊδα, χρησιμοποιούνται σαν άλλοθι για τα εγκλήματα που πρόκειται να διαπράξουν οι «εκλεκτοί».

Αντί- Εκλογική συγκέντρωση στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου

Την Τρίτη 21 Μαΐου  στις 5.30 το απόγευμα θα πραγματοποιηθεί στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου των Αθηνών αντί-εκλογική συγκέντρωση. Αυτή η συγκέντρωση αποτελεί την δεύτερη εκδήλωση του αναρχικού αντί-εκλογικού διήμερου Σκέψης και Δράσης (η πρώτη πραγματοποιήθηκε στον χώρο της ΑΝΑΡΧΙΚΗΣ ΑΡΧΕΙΟΘΗΚΗΣ την 16η Μαΐου).

ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΑΡΧΕΙΟΘΗΚΗ

ΟΙ ΚΑΛΠΕΣ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ: Ο ΣΚΟΥΠΙΔΟΤΕΝΕΚΕΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ…

«Η «αντικειμενική» σύγκλιση Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ έχει προχωρήσει πολύ σε ό,τι αφορά τις γενικές ιδεολογικές στάσεις και τοποθετήσεις των εκλογικών τους σωμάτων. Τα δύο κόμματα «μοιάζουν» αρκετά, αναπαράγοντας στο εσωτερικό τους τις ίδιες διαιρέσεις οι οποίες, επιπλέον, εμφανίζονται σε αρκετές περιπτώσεις ομοιόμορφα κατανεμημένες. Και τα δύο κόμματα εξουσίας τείνουν είτε στις μεσαίες θέσεις των κλιμάκων που κατασκευάστηκαν είτε παραμένουν μετέωρα, δείχνοντας ότι το ιδεολογικο-πολιτικό τους στίγμα είναι ασθενές, ενώ μειώνεται και η μεταξύ τους διαφορετικότητα. Επιδιώκοντας να διευρύνουν τα εκλογικά τους όρια ρευστοποιούν τις τοποθετήσεις τους και περιορίζουν, σε τελική ανάλυση, την εκλογική τους επιρροή. Από τα δύο κόμματα εξουσίας, τη μεγαλύτερη αμφισημία και το ασθενέστερο στίγμα παρουσίασε το ΠΑΣΟΚ, καταδεικνύοντας ότι, τη χρονική περίοδο στην οποία αναφερόμαστε, πρόκειται για τον ασθενή κρίκο του κομματικού συστήματος». (Βερναρδάκης Χριστόφορος,  Ιδεολογικές αξίες, πολιτικές στάσεις και ηγεμονία: οι «ισχυρές μεταβλητές» της πολιτικής και εκλογικής συμπεριφοράς στη συγκυρία των βουλευτικών εκλογών του 2007)

Έχουμε επανειλημμένα τονίσει ότι κάθε κόμμα, συμπεριλαμβανομένων των κομμάτων που ποτέ δεν διαχειρίστηκαν την εξουσία, είναι ζωτικής σημασίας στο σχηματισμό της καθεστωτικής πραγματικότητας κάθε κράτους. Με άλλα λόγια τα κόμματα βρίσκονται στο σκληρό πυρήνα της κρατικής εξουσίας. Τα πολιτικά κόμματα, ταυτόχρονα «πρακτορεύουν» και εξυπηρετούν ποικίλα κοινωνικά, αλλά και οικονομικά συμφέροντα σε μια διαρκή σχέση εξάρτησης, που παρ’ όλα αυτά χαρακτηρίζεται από μια διαρκή κινητικότητα.

Σ’ αυτό ακριβώς το πλαίσιο μπορούμε να τοποθετήσουμε την ιδεολογική σύγκλιση των κομμάτων, αλλά και την επανεμφάνιση της (υποτιθέμενης) όξυνσης των ιδεολογικών διαφορών τους σαν βάση της οργάνωσης και έκφρασης της πολιτικής.

Αυτή ακριβώς η πραγματικότητα αποτυπώνεται με ξεκάθαρο τρόπο στις «στιγμές» που σημαδεύουν βαθιές μεταβολές σε πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο, τόσο σε περιόδους «κρίσεων» όσο και σε περιόδους «ακμής».

ΨΗΦΙΖΩ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΑΡΑΔΙΝΟΜΑΙ ΣΤΗΝ EΞΟΥΣΙΑ

Η προκήρυξη, που ακολουθεί, κυκλοφόρησε για τις εκλογές του 1996.

Οι έμποροι της ελπίδας ξανάρχονται… Στήνουν πάλι τις κάλπες αναζητώντας νέα έγκριση στη συνέχιση της επιβολής τους, επιχειρώντας την εκ νέου ανασυγκρότηση των δομών κυριαρχίας μέσα σ’ αυτό το μεταβατικό στάδιο που διανύουμε και όπου το κράτος δεν έχει πλέον στη διάθεσή του λαοπλάνους μπαλκονάκηδες αλλά καθαρόαιμους τεχνοκράτες έτοιμους να το ανασυντάξουν. Χωρίς ιδιαίτερη καούρα για το ποιος θα είναι ο επόμενος διαχειριστής της εξουσίας. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εξουσιαστές, τόσο σε σχέση με τον κοινωνικό ανταγωνισμό, όσο και στις διακρατικές τους υποθέσεις, τους αναγκάζουν να επισπεύσουν, για δεύτερη συνεχόμενη φορά, τις εκλογές, προσπαθώντας ν’ ανακόψουν κοινωνικές διεργασίες από τη μία αλλά και να σταθεροποιήσουν τη θέση τους μέσα στις ενδοεξουσιαστικές αντιπαλότητες.

Οι έμποροι της ελπίδας ξανάρχονται… Ενωμένοι όσο ποτέ άλλοτε για να πετύχουν τα από κοινού προαποφασισμένα σχέδια τους ενάντια στην κοινωνία. Ποιός δεν καταλαβαίνει τι μας περιμένει από την επομένη κιόλας των εκλογών; Τα οικονομικά προγράμματα σύγκλισης της παγκοσμιοποιημένης και διευρυμένης κυριαρχίας θα περάσουν πάνω από τους ανθρώπους επιβάλλοντας στυγνότερη εκμετάλλευση, επέκταση της κρατικής βίας και εξαθλίωση. Παράλληλα, εξετάζουν με μεγάλη προσοχή τις αντιδράσεις που θα προκύψουν από διάφορες κοινωνικές ομάδες, αναζητώντας τον απαραίτητο χρόνο αλλά και τρόπο εφαρμογής των μέτρων αυτών, έτσι ώστε η υπάρχουσα κοινωνική οργή να εκδηλωθεί με όσο το δυνατόν μικρότερες συνέπειες γι’ αυτούς. Η απόσταση μεταξύ της ζωής και της επιβίωσης διαρκώς θα μεγαλώνει και όσο περισσότερα κομμάτια της κοινωνίας το συνειδητοποιούν αυτό τόσο μεγαλύτερα θα είναι τα προβλήματα για το κράτος.

Αντί-εκλογική εκδήλωση στην ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΑΡΧΕΙΟΘΗΚΗ

Σήμερα, Πέμπτη 16 Μαΐου στις 6 το απόγευμα, στον χώρο της Αναρχικής Αρχειοθήκης (οδός Σαριπόλου 8, δίπλα από το Αρχαιολογικό Μουσείου θα πραγματοποιηθεί  αντί-εκλογική εκδήλωση. Η εκδήλωση περιλαμβάνει συζήτηση πάνω στις επερχόμενες εκλογές και παρουσίαση του βιβλίου: «Αντί-εκλογική σκέψη και δράση, 1989-2019, Εκλογική Απεργία».

Στην αρχή της εκδήλωσης θα υπάρξει προβολή οπτικοακουστικού υλικού σχετικού με το υπό συζήτηση θέμα.

ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΑΡΧΕΙΟΘΗΚΗ

Αντί-Εκλογική προκήρυξη του 1993

Το κείμενο που ακολουθεί είναι η προκήρυξη της Συσπείρωσης Αναρχικών που κυκλοφόρησε και μοιράστηκε εν όψει των εκλογών του 1993:

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ είναι οι ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ που ΕΡΧΟΝΤΑΙ…

«Οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ δεν θα φτάσουν σε τέτοιο σημείο ώστε να ευγνωμονούν εκείνους που αντλούν ωφέλη από τη δυστυχία τους!»

ΜΕΤΑ από τριάμισυ χρόνια θέλουν να μας οδηγήσουν και πάλι στις κάλπες για να ψηφίσουμε. Για να το πετύχουν αυτό χρησιμοποιούν τη βία και την πειθώ.

Τη βία των νόμων με τους οποίους νομίζουν πως μπορούν να εξαναγκάζουν τη θέληση των ανθρώπων («όποιος δεν ψηφίσει θα υποστεί κυρώσεις»).

Την πειθώ, («είναι καθήκον των πολιτών να ασκούν το εκλογικό τους δικαίωμα για να εκλέξουν αυτούς που θα τους αντιπροσωπεύσουν, για ένα καλύτερο αύριο») για να μας κάνουν να πιστέψουμε πως θα υπάρξουν καλύτερες μέρες από αυτές που πέρασαν. Γι΄ αυτόν το σκοπό συστρατεύονται όλα τα κόμματα βομβαρδίζοντάς μας με υποσχέσεις και άλλα παρόμοια.

Και μεις;

Εμείς καλούμαστε για μια ακόμα φορά να μην σκεφτόμαστε, να μην αντιδρούμε αλλά να ακούμε και να πιστεύουμε στις διάφορες συνταγές που προσφέρουν σε πο­λύχρωμα χαρτιά και αφίσσες, σε τηλεοπτικές διαφημίσεις, σε αποκλειστικές συνεν­τεύξεις, σε διακηρύξεις…

Όλοι τους αλληλοκατηγορούνται για το κακό που μας έκαναν και μας ετοιμά­ζουν χειρότερα δεινά, προσποιούμενοι πως θέλουν το καλό μας.

Αλλά, αφού ήθελαν το καλό μας γιατί δεν το έκαναν τόσο καιρό;

Η σαπίλα και η δυσοσμία που βγάζουν δεν είναι μόνο αποκρουστική αλλά και επικίνδυνη για όλους μας.

Γιατί θέλουν να μας κάνουν να ξεχάσουμε γεγονότα όχι και τόσο μακρινά.

Γιατί θέλουν να μας βάλουν στον τρόπο σκέψης που τους εξυπηρετεί.

Ξέρουν πολύ καλά πως η ωμή βία δεν αρκεί από μόνη της για να μας κρατήσει υποταγμένους, χρειάζεται και η βία των λόγων, των νόμων, των υποσχέσεων, χρειάζε­ται ο βιασμός της σκέψης που πρέπει να συμπληρώνει το βιασμό του σώματος.

ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΟΜΕΝ

Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύθηκε πριν από 120 έτη στην εφημερίδα ΝΕΟΝ ΦΩΣ και υπογράφεται από τον Β. Θεοδωρίδη. Στο κείμενο διατηρείται ο τονισμός και η ορθογραφία του συγγραφέα.

ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΟΜΕΝ

Ὄχι· δὲν ψηφίζομεν· ἡ βουλὴ δὲν εἶναι δι’ ἡμᾶς, οὔτε οἱ νόμοι, οὔτε τὰ συντάγματα, οὔτε οἱ στρατοί, οὔτε αἱ ἀστυνομίαι, οὔτε ἡ χωροφυλακή, οὔτε τὰ δικαστήρια, οὔτε τίποτε ἐξ ὅσων ἀποτελεῖται τὸ παρὸν τυραννικὸν καθεστώς, ἀλλὰ δι’ ἐκείνους ποῦ μᾶς κλέπτουν, ἀλλὰ δι’ ἐκείνους ποῦ μᾶς τυραννοῦν, ἀλλὰ δι’ ἐκείνους ποῦ μᾶς ποτίζουν καθημέραν δηλητήριον.

Αντί-εκλογική Σκέψη και Δράση 1989-2019

Εκλογική Απεργία

(Κείμενα, Αναλύσεις, Αφίσες, Τεκμήρια)

Μία έκδοση για τα 31 χρόνια της Συσπείρωσης Αναρχικών

Σε αυτήν την έκδοση περιλαμβάνονται κείμενα, απόψεις, αναλύσεις, αφίσες, προκηρύξεις και τεκμήρια που αφορούν την αντί-εκλογική σκέψη και δράση κατά την τριακονταετία από το 1989 έως το 2019. Σε αυτό το διάστημα, που αναφερόμαστε, υπάρχει μία καταγεγραμμένη διαρκής και συνεπής αναρχική παρουσία, λόγος, στάση και δράση –κατά του εκλογικού-κοινοβουλευτικού συστήματος εξουσίας–, της οποίας κεντρικός άξονας είναι η ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ. Παράλληλα, μέσα από τα κείμενα εκτυλίσσεται μία καταγραφή των προθέσεων και των σχεδιασμών των εκάστοτε κρατούντων και των πολιτικών και οικονομικών διαχειριστών του συστήματος, καθώς και η συμπόρευσή τους αναλόγως προς την κατεύθυνση, οποία χαράσσεται από τον συνασπισμό ή τους συνασπισμούς της ευρύτερης κυριαρχίας.

Υπάρχει, δηλαδή, μία πορεία, κατά την οποία μία από τις επιδιώξεις μας είναι η κοινή δράση με άλλες ομάδες. Είναι, όμως, επόμενο πως όταν υφίστανται αυτές οι συνθήκες, αναπτύσσεται, κατά ένα ορισμένο τρόπο, μία προσπάθεια σύνθεσης. Σε μία τέτοια διαδικασία είναι δυνατόν να αφήνονται ανεπεξέργαστα πολλά ζητήματα των οποίων η εξέταση θα οδηγούσε στην απόρριψή τους ως μη λειτουργικών, τόσο για τον αναρχικό όσο και για τον απελευθερωτικό αγώνα γενικώτερα. Επομένως, δεν θα πρέπει να ξενίζει το γεγονός ότι κατά τις αρχικές κινητοποιήσεις υπάρχουν ταξικές αναφορές, προτάσεις αυτό-οργάνωσης κ.λπ., τις οποίες στην συνέχεια εγκαταλείπουμε και αυτό είναι κάτι το οποίο απορρέει μέσα από την εμπειρία, την ανάλυση και την δοκιμασία μέσα στον κοινωνικό ανταγωνισμό. Επειδή είναι αναγκαίο, η αναρχική σκέψη μπορεί και οφείλει να απαγκιστρώνεται από λαθεμένες απόψεις και να αποδεσμεύεται η αναρχική δράση από τα εξουσιαστικά κατάλοιπα και τις αγκυλώσεις του αναρχισμού. Αυτή η πορεία προς μία καταστάλαξη, διαφαίνεται μέσα από τα κείμενα αυτού του βιβλίου, όπου παρατίθενται όλα τα τεκμήρια χωρίς να παραχαράσσονται τα ήδη κατατεθειμένα και αποτυπωμένα.

ΟΙ ΑΠΕΙΘΑΡΧΟΙ

ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΝΙΚΗΣ ΑΝΑΙΔΕΙΑΣ

–Συλλογικό–

Σελ. 268

Πρώτη έκδοση Οκτώβριος 2018

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΚΤΩ

 «Στο βιβλίο επιχειρείται η ψηλάφηση όψεων της νεανικής αμφισβήτησης τη μεταπολεμική περίοδο, από τα τέλη της δεκαετίας του ’40 έως και τα τέλη της δεκαετίας του ’90, οι μεταμορφώσεις της και η εξέλιξή της στη διάρκεια περίπου πενήντα χρόνων. Χουλιγκάνοι και μοτοσικλετιστές, «ανήθικες» ΕΠΟΝίτισσες και νεαρές εκδιδόμενες κοπέλες, τοξικομανείς, πανκ και καταληψίες μαθητές στην εποχή των εκπληρωμένων αιτημάτων, θαμώνες των «σφαιριστηρίων», εραστές των φλίπερ. Φαινομενικά ανομοιογενείς ως προς το ιστορικό αποτύπωμα τους, νεανικές συνομαδώσεις και συλλογικότητες ή απλώς δυστυχείς (όπως συμβαίνει με τις εκδιδόμενες) νεαρές υπάρξεις, είχαν ως κοινό παρονομαστή τη μετωπική σύγκρουσή τους με την κυρίαρχη ιδεολογία και ηθική της εποχής τους. Ακαθόριστα αμφισβητίες, τουλάχιστον με την πολιτική σημασία του όρου, αλλά οπωσδήποτε αναιδείς, σόκαραν τους ενήλικες «δείχνοντάς» τους με περίσσιο θράσος την γλώσσα, απαιτώντας έναν καλύτερο και συχνά δικαιότερο κόσμο». (Από το οπισθόφυλλο της έκδοσης).

Στην συλλογική αυτή έκδοση η Πατρίτσια Γερακοπούλου ανοίγει την «αυλαία» με κείμενο που τιτλοφορείται: «Αμφισβήτηση και αμερικανικό fandom στην μεταπολεμική Ελλάδα: πρωτόλεια παγκοσμιοποιημένης χειραφέτησης μέσω της συστηματικής κατανάλωσης αμερικανικών κόμικς και τηλεοπτικών σίριαλ». Η συγγραφέας υποστηρίζει, μεταξύ άλλων, όσον αφορά την μεταπολεμική γενιά, ότι όσοι μεγάλωσαν τότε γνωρίζουν (από εμπειρία ή παρατήρηση) ότι «τα πιο σημαντικά ψυχοκοινωνικά «εργαλεία» για τις νεανικές ταυτότητες και ομάδες ήταν το ροκ και η επιστημονική φαντασία».

Η ΛΗΣΤΕΙΑ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ

(μέσα 19ου – αρχές 20ου αι.)
Νικόλαος Αναστασόπουλος

Σελ. 179 / Αθήνα 2018
Εκδόσεις Εστία

Στην Εισαγωγή της έκδοσης αυτής περιγράφεται συνοπτικά η προβληματική του θέματος και ο τρόπος τεκμηρίωσής του, ενώ παρατίθεται κείμενο από ανταπόκριση της εφημερίδας της Κολωνίας για το φαινόμενο της ληστείας στον ελλαδικό χώρο, το οποίο δημοσιεύτηκε σε κύριο άρθρο της εφημερίδας Εμπρός της 12^ης Σεπτεμβρίου του 1907:

«Ὁ ἐν Ἀθήναις ἀνταποκριτὴς τῆς Ἐφημερίδος τῆς Κολωνίας ἐν τινὶ ἀνταποκρίσει ὑπὸ ἡμερομηνίαν 10 Σεπτεμβρίου (ν. ημ.) πρὸς τὴν ἀνωτέρω ἐφημερίδα γράφει τὰ ἑξῆς: Συχνὰ ἀκούει τις ἐκ τῶν ἐπαρχιῶν περὶ τῶν ἑκάστοτε ἀναφαινομένων μικρῶν ληστοσυμμοριῶν. Καθόσον τὸ πλεῖστον τοῦ ἐσωτερικοῦ τῆς Ἑλλάδος εἶνε ἀκατοίκητον καὶ ἀπροσπέλαστον ὡς ἐκ τῶν ὀρέων, ἡ δὲ ἀστυνομία καὶ ἡ χωροφυλακὴ δὲν ἐπαρκοῦσι διὰ τὴν φρούρησιν, οὕτω δὲ ἑκάστοτε ἐξ ἕως οὕτω ἐπικηρυχθέντες, ὡς κατάδικοι ἐκφεύγουσι τὰς συνεπείας τοῦ νόμου καὶ συνιστῶσι συμμορίαν, ὅπως ἐξασκήσωσι τὸ ἐπάγγελμα τοῦ ληστοῦ καίτοι ἐκηρύχθησαν ἀμοιβαὶ διὰ τὰς κεφαλὰς των. Ξένοι, λέγει ὁ ἀρθρογράφος, ἀπὸ τοῦ 1870 οὔτε ἀπήχθησαν ἐπὶ τῷ σκοπῶ νὰ ἐξαναγκάσωσιν αὐτοὺς εἰς λύτρα, τοὐναντίον δὲ συμβαίνει προκειμένου περὶ τῶν ἐντοπίων εὐπόρων ἢ τῶν υἱῶν των, οὓς ἀπάγουσιν εἰς τὰ ὄρη καὶ δὲν ἀποκτῶσι τὴν ἐλευθερίαν των, πρὶν ἢ πληρώσωσιν ἀνάλογόν τι ποσόν. Οἱ πλεῖστοι τούτων ἐπεδόθησαν εἰς τὴν ληστείαν, ἕνεκεν ἀσημάντων ποινικῶν ἀποφάσεων… Ἐπειδὴ δὲ κατέφευγον εἰς τὰ ὄρη, συχνάκις δὲ καὶ εἰς τοὺς συγγενεῖς των, ἢ φίλους των ὅπου διήρχοντο πλείστας ὃσας ἡμέρας, τούτου ἕνεκεν ἐψηφίσθη νόμος, ὅστις δίδει τὸ δικαίωμα εἰς τὴν ἐξουσίαν νὰ ἐκτοπίζη τοὺς ὑπόπτους συγγενεῖς τῶν ληστῶν ὡς ὑποθάλποντας αὐτούς. Τὰς ἐλπίδας των τὰς στηρίζουν εἰς τὴν ἀκουσίαν ἢ ἑκουσίαν ὑποστήριξιν τῶν ἀγροτικῶν πληθυσμῶν, διότι πάντοτε τοὺς ἀπειλεῖ ὁ κίνδυνος τῆς ἰδίας των κεφαλῆς, τῆς σφαγῆς τοῦ ποιμνίου των…».

ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΑΝΤΙ-ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΔΙΗΜΕΡΟ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗΣ 16 και 21 Μαΐου 2019