Οι Γελωτοποιοί στην εξουσία, αλλά αλλαγή καμμία

Η συγκέντρωση του Γκρίλλο. Μάρτιος 2010.

Αναμοχλεύοντας παλιά φωτογραφικά αρχεία έπεσα επάνω σε ένα φάκελο που έλεγε «Bologna 2010». Ο φάκελος εκτός από πολλές όμορφες φωτογραφίες εκείνων των χρόνων από την πόλη της Μπολώνια είχε και φωτογραφίες από μια πολιτική συγκέντρωση στην πλατεία της πόλης. Στο σημείο αυτό να σημειώσω ότι στην συγκεκριμένη πλατεία υπήρχε και ένα σκαμνί, όπου ο καθένας μπορούσε να ανέβει και να πει ότι ήθελε χωρίς μικρόφωνο. Δίπλα από αυτό το σκαμνί, υπήρχε μια πιο οργανωμένη ομιλία. Υπήρχε ένα βάθρο όπου ένας γκριζομάλλης ομιλητής κινούσε έντονα τα χέρια του. Δεν καταλάβαινα τι έλεγε καθώς δεν γνώριζα ιταλικά, αλλά διέκρινα ότι ο λόγος του είχε έντονα θεατρικά στοιχεία. Ρώτησα τον φίλο μου που ζούσε στην Μπολώνια ποιος ήταν αυτός και εκείνος μου απάντησε πως πρόκειται για έναν ηθοποιό, ένα γραφικό τύπο που κάποιους μήνες πριν είχε ιδρύσει ένα κόμμα. Σαν τον Λαζόπουλο αν είχε ιδρύσει κόμμα, μου είχε πει τότε. Ο μαζεμένος κόσμος τον παρακολουθούσε εν είδη ψυχαγωγίας, άλλοι γελούσαν με τις κινήσεις που έκανε και τις ατάκες που ξεστόμιζε, άλλοι ήταν αραχτοί σε σκαλιά και πεζοδρόμια και χάζευαν τα περιστέρια και κάποιοι κρατούσαν κάποιες λευκές σημαίες με το σήμα του νέου κόμματος.

Άλλη μία φωτογραφία από την εν λόγω συγκέντρωση.

Τίποτα δεν έδειχνε ότι σε οχτώ χρόνια μετά εκείνος ο γραφικός τύπος που τον είχα αποθανατίσει στην φωτογραφική μου μηχανή να μιλάει μπροστά σε κόσμο στην κεντρική πλατεία της Μπολώνια, θα διαδραμάτιζε πρωταγωνιστικό ρόλο στα ιταλικά εξουσιαστικά πράγματα. Από τα χαμηλά στα ψηλά για τον Γκρίλλο[1], από τις πλατείες και τις γραφικότητες στα σαλόνια και στην σοβαροφάνεια. Η εξουσία τους χωράει όλους ακόμα και τους «γραφικούς» που μιλάνε στις πλατείες ή τους «γελωτοποιούς»· όλους, αρκεί να είναι πρόθυμοι ώστε να βοηθήσουν να πάει ένα βήμα πιο πέρα η υποταγή και τα κυριαρχικά σχέδια, αλλοιώς θα μείνουν απλώς γραφικοί που μιλάνε στις πλατείες και γελωτοποιοί που θα συνεχίζουν να διασκεδάζουν τον κόσμο.

«Άτιμη κοινωνία που άλλους τους ανεβάζεις και άλλους τους κατεβάζεις στα Τάρταρα!»[2].

Ανρύ

[1] Μπέπε Γκρίλλο, συνιδρυτής του συγκυβερνώντος Κινήματος των Πέντε αστέρων.

[2] Η ατάκα της Μήτσης Κωνσταντάρα στην ταινία «Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι».