Η ταράτσα της Μπουμπουλίνας

Καταστολή και βασανιστήρια στην Ελλάδα του ’67-’69

Κωστής Γιούργος, Τάκης Καμπύλης

Τζέιμς Μπέκετ (1969), Athénes Presse Libre (1969)

 Εκδόσεις Ποταμός, 2009 / σελ. 139

Η έκδοση ξεκινά με ένα επτασέλιδο κείμενο που υπογράφει ο Κωστής Γιούργος με τον τίτλο «ΑΛΛΩΝ Ο ΚΛΗΡΟΣ».

«Άλλων ο κλήρος έγραφε ΕΑΤ-ΕΣΑ. Και άλλων Ιππόδρομος. Καραϊσκάκη. Στρατόπεδο Παύλος Μελάς, Διονύσου, Πεζοναυτών Αγίας Παρασκευής, Αντιτορπιλικό Έλλη. Ασφάλεια Πειραιώς Ηρακλείου, Πατρών, Τριπόλεως, Χανίων, Λαρίσης, Ιωαννίνων, Αστυνομικό Τμήμα Κυψέλης, Πατησίων, Νέας Ιωνίας, Περισσού, Χολαργού, Κυπριάδου, Αιγάλεω, Νέου Ψυχικού, Λαυρίου…

Ο δικός σας έγραφε οδός Μπουμπουλίνας.

Και ταράτσα, φάλαγγα, ξύλο, χυδαιότητες, εξευτελισμοί, ταπεινώσεις, τρομοκράτηση. Προσβολές, τρομοκράτηση, «να σε εξευτελίσουν, να σε λυγίσουν, να νιώσεις ταπεινωμένος, ξεχασμένος, ψυχικά τελειωμένος», να «σπάσεις». Και υπόγεια. Στα κελιά της απομόνωσης και στους απόπατους, στα ούρα που λιμνάζουν στο μισοφωτισμένο διάδρομο, τα αίματα που ξεραίνονται στους τοίχους· τις φωνές, τα ουρλιαχτά του πόνου, το γδούπο των χτυπημάτων του κορμιού που σωριάζεται στο τσιμέντο· τις στριγκλιές των γυναικών, τις βρισιές. Τα γουρούνια: «Τον Χριστό σου, πουτάνα, πούστη, τη μάνα σου, την αδερφή σου, τη δημοκρατία σας, κωλόπαιδα, εδώ θα σβήσετε, θα σπάσετε, θα ξεχάσετε, θα ξεράσετε, μίλα, μωρή, μίλα ρε…». Να στραπατσάρουν –αυτήν την λέξη δεν χρησιμοποίησες, Νίκο, καλέ μου-, να «σου στραπατσάρουν την προσωπικότητα, να σε εξευτελίσουν, να νιώσεις ταπεινωμένος, ξεχασμένος, ψυχικά τελειωμένος, να λυγίσεις. Σ’ αυτό απέβλεπαν… σ’ αυτό αποβλέπουν τα βασανιστήρια…».

Οδός Μπουμπουλίνας 18 και Τοσίτσα γωνία. «Υποδιεύθυνσις Γενικής Ασφαλείας Αθηνών». Απέναντι, διαγωνίως, το Πολυτεχνείο, ακριβώς μπροστά το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το «Κεντρικόν Μαιευτήριον Αθηνών» στην άλλη γωνία.