Δύο ἀκόμη άνέκδοτα ἀπὸ τὸ βιβλίο ἡ πίπα του Στάλιν:
α) Τὸ καλύτερο ἀνέκδοτο
Ἕνας δικαστὴς βγαίνει ἀπό τὴν αἴθουσα τοῦ δικαστηρίου σκασμένος στα γέλια.
Τὸν βλέπει ἕνας συνάδελφὸς του καὶ ἐρωτᾶ:
– Τὶ ἔγινε;
– Ἄκουσα ἕνα ξεκαρδιστικὸ άνέκδοτο! Ἀπίστευτο!
– Ἔ, πἐς το ντὲ!
– Εἶσαι καλὰ; Μόλις καταδίκασα αὐτὸν ποὺ τὸ εἶπε σὲ δέκα χρόνια ἐξορία!
β) Τὰ καλὰ τοῦ σοσιαλισμοῦ
Στὴ συνέλευση τοῦ κολχόζ ὁ πρόεδρος μιλάει γιὰ τὸ καλὸ ποὺ ἔχει κάνει τὸ σοβιετικὸ καθεστὼς στὴ ζωὴ τοῦ ἁπλοῦ λαοῦ:
– Νά, βλέπετε ἐδῶ τὴ Μαρία Πετρόβνα! Τἰ ἦταν πρίν; Μία ἁπλὴ ἀγρότισσα. Ὅλη μέρασκωτονόταν στὴ δουλειὰ καὶ φοροῦσε κουρέλια. Καὶ τώρα διευθύνει τὴν Ἀγροτικὴ Λέσχη. Ἤ πάρτε τὴν Πελαγία Φιοντόροβνα, ἐδῶ μπροστά: κι αὐτὴ μιὰ φτωχὴ καὶ ἀμόρφωτη χωριάτισσα ἦταν, καὶ τώρα εἶναι ὑπεύθυνη τῆς Βιβλιοθήκης τῆς περιφέρειάς μας. Κι ἀπὸ ἐδῶ, ὁ Στεπὰν Μητροφάνοβιτς. Τί ἦταν; Ἕνας μέθυσος, ἕνα ρεμάλι, ἕνα ἀπόβρασμα τῆς κοινωνίας! Καὶ τώρα εἶναι γραμματέας τοῦ κόμματος!
Δημοσιεύθηκε από Παρεμπιπτόντως
Anarchy press gr 