Βινύλιο, τα καλύτερά μας χρόνια

του Γιάννη Αλεξίου

Εκδόσεις ΦΑΡΦΟΥΛΑΣ

Λίγα λόγια για το «ροκ»

Πολλοί αναλυτές της δεκαετίας του ’60 ακόμα και σήμερα αναρωτιούνται αν οι στίχοι της ροκ και η μουσική τους επένδυση, επέδρασαν και συνέβαλαν στη διαμόρφωση του τρόπου σκέψης της Δυτικής νεολαίας (και όχι μόνο) ή αν, αντιθέτως, οι παγκόσμιες καταστάσεις της συγκεκριμένης δεκαετίας και η έντονη αμφισβήτησή τους από τους νέους, επηρέασε τους μουσικούς και αυτό εκφράστηκε μέσα από τα έργα τους, σχεδόν σε όλο το φάσμα του ροκ (μπλουζ – φολκ ροκ – ροκ εντ ρολ και αργότερα τζαζ-ροκ φούζιον – πανκ – χέβι μέταλ – χαρντ ροκ κ.ά.).

Όπως και να έχει, ο πόλεμος του Βιετνάμ, η δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και του Τσε Γκεβάρα, ο διάσπαρτος και πολυπλόκαμος ρατσισμός σε όλο τον κόσμο, η συμπεριφορά της κυρίαρχης τάξης που στήριζε (όπως κάνει πάντα) και επέβαλε τα συμφέροντά της, επέσυραν τον προβληματισμό, την αντίδραση και την αμφισβήτηση ενάντια σε κάθε είδους συντηρητισμό. Από αυτήν την ραγδαία ριζοσπαστικοποίηση της νεολαίας ξεπηδούν τα διάφορα κινήματα κατά του ρατσισμού, της ανισότητας, της εκμετάλλευσης, του πολέμου, της ατομικής βόμβας και ξεσπούν εξεγέρσεις, όπως αυτή του Μάη του ’68, που το Παρίσι ξεσηκώνεται από μια χούφτα φοιτητές, και στήνει οδοφράγματα πηγαίνοντας κόντρα σε κάθε παγιωμένο (εκ του πήγνυμι = παγώνω / είμαι αμετακίνητος) τρόπο σκέψης και στάσης του …«κατεστημένου».

Αντιπολεμικά και επαναστατικά συνθήματα διαχέονταν σε όλο τον κόσμο μέσω της μουσικής με πρωταρχικά τα μηνύματα αγάπης, ελευθερίας (…All you need is love…  Beatles) αλλά και αντίστασης, εξέγερσης …