Δύο όψεις έχει η ψυχή του ραγιά: Ο «Ελληναράς» και ο «Αμερικανο-ευρω-λιγούρης».

Ο «Ελληναράς» είναι συνήθως βουτηγμένος στα χρέη και στις πιστωτικές, αλλά εθνικά υπερήφανος για το Γιούρο, την Ολυμπιάδα και την ένδοξη καταγωγή του. Κοιτάζει με μισό μάτι τους μετανάστες, αλλά ξερογλύφεται με τις καλλίπυγες Μολδαβές, σκιάζεται με τους εχτρούς του Πατριαρχείου, του Ελληνισμού και με τον «βιαστή με το κατσαβίδι», ζητά περισσότερη αστυνόμευση, ει δυνατόν και μπάτσο κάτω από την πολυκατοικία του, λες και είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Πιστεύει στα θαύματα και στα UFO και δίνει κάποια προσοχή στα λεγόμενα του Προφήτου Λιακόπουλου ότι, λέει, θα έρθουν έλληνες από τον Σείριο (το αστέρι, όχι της εθνικής Αθηνών-Λαμίας) και θα κυριαρχήσουν στον πλανήτη κτλ κτλ. Τον πιάνει ιερή αγανάκτηση, γιατί υπονοείται ότι ο Μέγας Αλέξανδρος τα είχε με τον Ηφαιστίωνα πριν την Ροξάνη, στην γνωστή ταινία, και που να καταλάβει ο ηλίθιος, ότι οι σκοπιανοί επιμένουν ότι είναι οι πραγματικοί του απόγονοι, τώρα και με την βούλα των ΗΠΑ, και άρα αυτοί έχουν το πρόβλημα και όχι εμείς.