Χρονικό των γεγονότων του 2003 πριν και κατά την Σύνοδο

Ρέθυμνο 4 και 5 Οκτωβρίου 2002: Σύνοδος των υπουργών άμυνας της Ε.Ε. πραγματοποιείται στο Ρέθυμνο,

23 και 24 Ιανουαρίου: Σύνοδος υπουργών εργασίας της ΕΕ στο Ναύπλιο.

22 Φεβρουαρίου: Σύνοδος υπουργών ενέργειας της ΕΕ στη Θεσσαλονίκη (ξενοδοχείο HYATT).

Σάββατο 1 Μαρτίου: Πραγματοποιείται, στην Αθήνα, η άτυπη σύνοδος των υπουργών Παιδείας της Ε.Ε. στον Αστέρα της Βουλιαγμένης.

Σάββατο 15 και Κυριακή 16 Μαρτίου: Αποκλεισμός της ναυτικής βάσης της Σούδας στο Μαράθι (Χανιά).

Παρασκευή 28 και Σάββατο 29 Μαρτίου: Πραγματοποιείται στη Βέροια η σύνοδος υπουργών δημόσιας τάξης .

4-5-6 Απριλίου: Γίνεται στην Αθήνα η ανεπίσημη σύνοδος του ECOFIN.

15 και 16 Μαΐου: Γίνεται, στην Κέρκυρα, η άτυπη Σύνοδος Υπουργών Γεωργίας της Ε.Ε.

Δευτέρα 16 Ιουνίου: Καταλαμβάνεται το βράδυ, από 400 περίπου αναρχικούς και Αντιεξουσιαστές, το κτίριο της Νέας Φιλοσοφικής Θεσσαλονίκης.

Τρίτη 17 Ιουνίου: Πραγματοποιείται εκδήλωση-συζήτηση, από τη Συνεργασία Αναρχικών Ομάδων και Ατόμων για την Κοινωνική Αλληλεγγύη και την Πολύμορφη Δράση, στο χώρο ανάμεσα στην παλιά και νέα Φιλοσοφική με θέμα την παγκοσμιοποίηση.

Η «Ανοιχτή συνέλευση αναρχικών-αντιεξουσιαστών ενάντια στη σύνοδο των ηγετών της ΕΕ» διαμορφώνει το χώρο γύρω από το Μετεωροσκοπείο για συζητήσεις και προβολές.

Τετάρτη 18 Ιουνίου: Γίνεται εκδήλωση για τους μετανάστες από τους «Αναρχικούς/ές από δυτικές γειτονιές της Αθήνας» στο χώρο ανάμεσα στην παλιά και νέα Φιλοσοφική.

Πέμπτη 19 Ιουνίου: Πραγματοποιείται πορεία 4000 περίπου αναρ­χικών-αντιεξουσιαστών σε δυτικές περιοχές του δήμου Θεσσαλονίκης. Σαμποτάρονται κάμερες που είναι τοποθετημένες στο δρόμο. Η πορεία φτάνει στα όρια των δήμων Νεάπολης-Συκεών και επιστρέφει στο κέντρο της πόλης. Η αντιρατσιστική πορεία καλέστηκε από τις συλλογικότητες «Εσωτερικός Εχθρός», «Προβοκάτορες του ήσυχου ύπνου», «Μηχανή», «Διαρρήκτες του κοινωνικού ιστού» και Αναρχικούς συντρόφους/ισσες.

Παρασκευή 20 Ιουνίου: Πραγματοποιείται η συγκέντρωση και πορεία αριστερών οργανώσεων και της Salonica 2003 στο Νέο Μαρμαρά της Χαλκιδικής. Επακολουθούν αψιμαχίες με τις δυνάμεις των ΜΑΤ και η πορεία απωθείται με τη χρήση δακρυγόνων.

Επίσης, την ίδια μέρα γίνεται πορεία στην Φλώρινα από 250 περίπου άτομα που μετέβησαν εκεί από Θεσσαλονίκη, με σκοπό να περάσουν τα σύνορα του ελλαδικού χώρου και να συμπαρασταθούν στους Αθίγγανους, που είχαν εγκλωβιστεί ανάμεσα στα σύνορα της «Νέας Μακεδονίας» και του Ελλαδικού χώρου.

Σάββατο 21 Ιουνίου: Η μέρα της τελικής σύγκρουσης ήρθε και δεν απέδωσε τα αναμενόμενα αποτελέσματα που περίμεναν οι εξουσιαστές. Το Μαύρο Μπλοκ ξεκινά από τα πανεπιστήμια, με μέγεθος περίπου 3.000 ατόμων και δεν αργούν να ξεσπάσουν γενικευμένες συγκρούσεις στο κέντρο της πόλης, και επιθέσεις με πέτρες και μολότοφ στις δυνάμεις καταστολής και σε κρατικούς-οικονομικούς στόχους.

Κυριακή 22 Ιουνίου: Πραγματοποιείται συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από τα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης περίπου 300 ατόμων, που δέχονται επίθεση από τους μπάτσους οι οποίοι ξυλοκοπούν κόσμο και ρίχνουν δακρυγόνα. Οι κατηγορούμενοι παίρνουν προθεσμία για να απολογηθούν. Δύο ανήλικες αφήνονται ελεύθερες με πλημμεληματικές κατηγορίες.

Αργότερα συλλαμβάνονται 2 άτομα που κατηγορούνται για οπλοκατοχή και καταδικάζονται σε 2 χρόνια με 3ετή αναστολή και 3.000 ευρώ πρόστιμο.

Τρίτη 24 Ιουνίου: Αφήνονται ελεύθεροι 20 κατηγορούμενοι που είχαν συλληφθεί στη διάρκεια των συγκρούσεων του προηγούμενου Σαββάτου, κάποιοι με περιοριστικούς όρους και 1.500 ευρώ εγγύηση.

Τετάρτη 25 Ιουνίου: Οι υπόλοιποι 7 από τους συλληφθέντες του Σαββάτου προφυλακίζονται και στέλνονται στις φυλακές Διαβατών και Αυλώνα. Ανάμεσα στους φυλακισμένους αγωνιστές βρίσκονται δύο Ισπανοί σύντροφοι, ένας Άγγλος και ένας Σύριος.

Οι κινητοποιήσεις αλληλεγγύης στους 7, που ακολουθούν, μέχρι την αποφυλάκισή τους, είναι πρωτόγνωρες για τα μέχρι τότε δεδομένα στον ελλαδικό χώρο. Κατά τους επόμενους πέντε μήνες ένα κύμα αλληλεγγύης και κινητοποιήσεων απλώνεται τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό του ελλαδικού χώρου.

Τετάρτη 26 Νοεμβρίου: Οι εφτά συλληφθέντες της Θεσσαλονίκης αφήνονται ελεύθεροι, μετά από πέντε μήνες προφυλάκισης στην διάρκεια των οποίων υπήρξαν κινητοποιήσεις σε πανελλαδική έκταση με συγκεντρώσεις, πορείες και καταλήψεις κτιρίων.

Both comments and trackbacks are currently closed.
Αρέσει σε %d bloggers: