Από τις αρχές Μαρτίου έγινε γνωστό με επίσημες ανακοινώσεις και δηλώσεις από την Αστυνομική Διεύθυνση Ευβοίας, η εξάρθρωση δικτύου εμπορίας ναρκωτικών στη Χαλκίδα και στη Βόρεια Εύβοια. Η διαφοροποίηση της συγκεκριμένης ενημέρωσης σε σχέση με προηγούμενες έγκειται στο ότι σε αυτό το δίκτυο εμπλέκονται και «άτομα υπεράνω πάσης υποψίας». Είναι γνωστός τοις πάσι, ο ρόλος της αστυνομίας στη διακίνηση και το εμπόριο των ναρκωτικών, όπως και αυτός των «ευυπολήπτων» πολιτών. Μια από τις βασικές εργασίες της αστυνομίας είναι ο καθορισμός και η μεταφορά των χώρων διακινήσεως σε χώρους που φέρουν εις πέρας τις εκάστοτε επιδιώξεις. Καθώς, επίσης, και σε συνεργασία με το άλλο βασικό γρανάζι του συστήματος, τους δικαστές, μέχρι που και σε πιο σημείο κάθε φορά θα βγουν «τα γνωστά και μη εξαιρετέα» στη φόρα. Αποφασίζουν, δηλαδή, κάθε φορά για το ποιόν/ποιους «θα κρεμάσουν στα μανταλάκια» και μέχρι ποιο σημείο. Για διαφόρους λόγους, λοιπόν, που στην παρούσα φάση δεν εξετάζουμε, οι αστυνομικές αρχές τους τελευταίους μήνες έκαναν μια συστηματική καταγραφή συγκεκριμένων τηλεφωνικών συνομιλιών, από τις οποίες αποδίδονται οι συγκεκριμένες κατηγορίες.
Σύμφωνα, λοιπόν, με τις αρχές «συνελήφθη το “αρχηγικό” στέλεχος, 35χρονος υπήκοος Αλβανίας, καθώς και επτά ακόμη μέλη της εγκληματικής οργάνωσης. Επί πλέον αναζητούνται δύο ακόμη μέλη της οργάνωσης, ηλικίας 63 και 24 ετών. Οι εμπλεκόμενοι αντιμετωπίζουν κατηγορίες για σύσταση και συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, διακίνηση ναρκωτικών και κατά περίπτωση για καλλιέργεια, προμήθεια και μεταφορά ναρκωτικών, καθώς και για παραβάσεις της νομοθεσίας περί όπλων και αλλοδαπών. Η δράση τους χρονολογείται τουλάχιστον από τον Σεπτέμβρη του 2017. Αξίζει να σημειωθεί ότι η οργάνωση διέθετε ιεραρχική σχέση μεταξύ των μελών της, με διακριτούς ρόλους, καθώς και εσωτερική διάρθρωση σε υποομάδες, υπαγόμενες στο “αρχηγικό” στέλεχος τους. Η πρώτη υποομάδα, διακινούσε ποσότητες κοκαΐνης στη Χαλκίδα και στην ευρύτερη περιοχή, Ερέτριας και Αρτάκης. Η δεύτερη υποομάδα διακινούσε κοκαΐνη και ακατέργαστη κάνναβη σε περιοχές της Βόρειας Εύβοιας. Σημειώνεται ότι 52 επιπλέον άτομα, αντιμετωπίζουν κατηγορίες για παραβάσεις νομοθεσίας περί ναρκωτικών».
Από τον τοπικό τύπο διαβάζουμε επίσης, ότι από την ακρόαση – απομαγνητοφώνηση του συνόλου των τηλεφωνικών επικοινωνιών των μελών της πρώτης εγκληματικής ομάδας που ήταν περισσότερες από 9.200, προέκυψε ότι κατά το χρονικό διάστημα από 11-11-2017 έως 11-01-2018, τα μέλη της εγκληματικής οργάνωσης διακίνησαν την συνολική καταγεγραμμένη ποσότητα των 246 γραμμαρίων κοκαΐνης και των 2.835 γραμμαρίων ακατέργαστης κάνναβης, προσποριζόμενη συνολικό όφελος άνω των 30.000 ευρώ. Ωστόσο θεωρείται βέβαιο ότι οι ποσότητες και κατ’ επέκταση το προσποριζόμενο όφελος της οργάνωσης είναι πολύ μεγαλύτερο καθότι σε μεγάλο αριθμό συναλλαγών οι χρήστες-πελάτες δεν ανέφεραν την ποσότητα που επιθυμούσαν να προμηθευτούν, διότι τα μέλη της ομάδας γνώριζαν τις ακριβείς συνήθειες τους και έτσι αναφέροντας οι πελάτες τους ότι θέλουν «τα γνωστά», αυτοί τους προμήθευαν τις ακριβείς ποσότητες χωρίς να καταγράφονται αυτές. Επί πλέον, οι συγκεκριμένες ομάδες και υποομάδες πέραν του ναρκεμπορίου είχαν και τοκογλυφική και εκβιαστική δράση. Γι’ αυτό και οι συνολικές συλλήψεις είναι 17, ενώ 80 άτομα περιλαμβάνονται στο κατηγορητήριο που έχει καταρτιστεί. Επίσης, κατασχέθηκαν περισσότερα από 100.000 ευρώ, ποσότητες κοκαΐνης και κάνναβης, ναρκωτικά δισκία, ζυγαριές ακριβείας, πληθώρα κλοπιμαίων, πιστόλια, κυνηγετικά όπλα, μαχαίρια, στιλέτα.
Θα περίμενε, λοιπόν, κάποιος σε μια μικρή σχετικά επαρχιακή πόλη, με τόσες συλλήψεις και κατηγορητήρια, που δεν είναι σίγουρα και κάτι το συνηθισμένο, το συγκεκριμένο θέμα να συζητούνταν για λίγες ημέρες. Δεν είναι υπερβολή εάν υποστηριχθεί ότι δεν συζητήθηκε ούτε μερικές ώρες. Οι λόγοι; Αρκετοί. Αλλά οι κυριότεροι έχουν να κάνουν με τον ρόλο που παίζουν τα τοπικά μέσα ενημέρωσης και, επίσης, η κάστα των επιχειρηματιών-δικηγόρων-πολιτευτών των οποίων συνεχώς και αδιαλείπτως τέμνονται οι σχέσεις και οι αλληλεξαρτήσεις τους. Ένας ελάχιστα παρατηρητικός αναγνώστης θα διαπίστωνε σχετικά εύκολα το πώς θάφτηκε η υπόθεση από τη γνωστή «κίτρινη» φυλλάδα της πόλης, η οποία γνωρίζει να διαπομπεύει «φτωχοδιάβολους» αλλά να κάνει τουμπεκί σε αυτούς που διαφημίζονται στις σελίδες της. Οι σχέσεις οικονομικής εξάρτησης, ενός εκδότη, από τις ελιτ, τοπικές στη συγκεκριμένη περίπτωση αλλά συνάμα και οι αντίστοιχες εξαρτήσεις ενός εκβιαζόμενου επαγγελματία/επιχειρηματία/πολίτη από έναν εκδότη είναι ενδεικτικές. Η συγκεκριμένη φυλλάδα δεν είχε μεγάλο ενδιαφέρον για ρεπορτάζ…
Αντίστοιχα, το πλήθος των εμπλεκομένων προσώπων, αρκετοί εκ των οποίων αποτελούν μέλη της «καλής κοινωνίας», επιχειρηματίες, αρχιτέκτονες, οδοντίατροι, ραδιοφωνικοί παραγωγοί κ.ά. είχε κάθε λόγο να επικρατήσει η «σιωπή» ή επί το ακριβέστερον η ομερτά. Έτσι μαγαζιά που άμεσα ή έμμεσα είχαν εμπλακεί στην υπόθεση συνεχίζουν αλώβητα να δέχονται την πελατεία τους, η οποία πελατεία προσποιείται την ανήξερη και ότι δεν έγινε και τίποτα. Αυτά συμβαίνουν …πως κάνετε έτσι; Το σύστημα πρέπει να δείξει ότι όλα βαίνουν καλώς και ότι «δεν τσαλακωνόμαστε», ότι είμαστε οι ισχυροί που όλα τα διευθετούμε «ήσυχα και απλά». Το γεγονός ότι πολλοί γνώριζαν το τι διαμείβεται σε συγκεκριμένα bar της πόλης, τα οποία παρουσιάζουν τη glamour μορφή της διασκέδασης και σε ορισμένα από αυτά οι επιχειρηματίες που τα διευθύνουν έχουν είτε στενότατες πολιτικές σχέσεις με κόμματα και εξουσίες είτε και οι ίδιοι έχουν διατελέσει, επί σειρά ετών, νομαρχιακοί σύμβουλοι πλειοψηφίας, μας δείχνει τη σαπίλα που υπάρχει. Μια σαπίλα που δεν αποτελεί μια παροδική ή εξαιρετέα κατάσταση αλλά αντίθετα ένα απόλυτα δομικό χαρακτηριστικό. Αυτή η σαπίλα είναι συνυφασμένη με την εξουσία, απλά οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν ή δεν θέλουν, ακόμη, να αποδεχθούν ή να αντιληφθούν σε βάθος αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα.
Άλλοι φυσικά εθελοτυφλούν εσκεμμένα θέλοντας να συμμετάσχουν έστω και ως κομπάρσοι στο «θεαθήναι» που στήνεται σε glamour bar/club και να νιώσουν και αυτοί σημαντικοί επειδή συν-ψυχαγωγούνται με «επώνυμους». Κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι του λοιπόν. Αλλά αυτές οι υποθέσεις όταν εμφανίζονται στη δημοσιότητα φανερώνουν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τη προσέγγιση που επιφυλάσσει το μεγαλύτερο ποσοστό του κοινωνικού συνόλου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η αστυνομία ήταν εκείνη που αποκάλυψε ένα δίκτυο «επωνύμων», όπως έχει γίνει και στο πρόσφατο παρελθόν σε Αθήνα και Μύκονο.
Σε άλλες υποθέσεις, όμως, είναι η αστυνομία εκείνη που όχι απλά κατηγορείται αλλά καταδικάζονται στελέχη της από το εμπόριο ναρκωτικών. «Ένοχοι και σε δεύτερο βαθμό κρίθηκαν τρεις αστυνομικοί που κατηγορούνταν για εμπλοκή σε πολυμελές κύκλωμα διακίνησης ναρκωτικών, το οποίο εξαρθρώθηκε τον Δεκέμβριο του 2012, ύστερα από μεγάλη επιχείρηση σε Θεσσαλονίκη, Βόλο και Αγρίνιο. Το Πενταμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης τους τιμώρησε με ποινές από φυλάκιση 2,5 ετών έως κάθειρξη 6 ετών και 4 μηνών… Η ποινή της κάθειρξης επιβλήθηκε στον πρώην προϊστάμενο του Τμήματος Δίωξης Ναρκωτικών Βόλου που μετά την ετυμηγορία του δικαστηρίου οδηγήθηκε στις φυλακές, προκειμένου να εκτίσει το υπόλοιπο της ποινής του. Ο ίδιος είχε προφυλακιστεί αρχικά, αλλά μετά το πρωτόδικο δικαστήριο αφέθηκε ελεύθερος εν όψει του Εφετείου». Οι καταδίκες αυτές, όπως και οι συλλήψεις κάθε λογής μελών σε δίκτυα διακίνησης επιβεβαιώνουν απερίφραστα αυτό που ανέκαθεν ισχυρίζονταν οι αναρχικοί, της σύνδεσης κράτους και ναρκεμπορίου. Όπου κράτος βλέπε αστυνομία, πολιτευτές, επιχειρηματική ελίτ… Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι ο εφοπλιστής Μαρινάκης που εμπλέκεται στην υπόθεση Noor-1 ότι έφερε, μέχρι να παραιτηθεί, την ιδιότητα του δημοτικού συμβούλου Πειραιά, καθώς και ότι είναι συνέταιρος/συνεργάτης του Ι. Κούβελου, μιας πολυσχιδούς προσωπικότητας με αυτόφωτη και μητσοτακέικη πορεία… Παρατηρούνται, λοιπόν, πολλά κοινά χαρακτηριστικά στις υποθέσεις ναρκεμπορίου είτε αφορά μια μικρο-κλίμακα είτε ένα ευρύτερο πεδίο. Πολιτευτές, επιχειρηματίες, «άτομα υπεράνω πάσης υποψίας» αποτελούν ανέκαθεν τη σταθερή μαγιά.
Το οξύμωρο, πάντως, είναι ότι ενώ ουσιαστικά η κοινωνία, στο μέγιστο βαθμό της, αποστρέφεται τα ναρκωτικά, εν τούτοις επιδεικνύει αξιοθαύμαστη ανοχή στους εμπλεκόμενους όταν αυτοί έχουν τοποθετηθεί στη λεγόμενη κοινωνική ελίτ. Έτσι τα glamour μαγαζιά στη Χαλκίδα παραμένουν γεμάτα, δίνοντας οι θαμώνες τους «ψήφο εμπιστοσύνης» στους ιδιοκτήτες. Δεν θέλουν να γκρεμίσουν τον ψεύτικο κόσμο τους που οι κάθε λογής εξαρτήσεις, και όχι μόνο οι τοξικές, όπως π.χ. εκείνη της επίδειξης και της παρουσίας τους, δεν τους επιτρέπουν να αποδεσμευθούν.
Αλλά εάν η μια όψη της διακίνησης συμβαίνει εντός και μέσω των χώρων εστίασης, η άλλη τοποθετείται σε γειτονιά της πόλης όπου οι κάτοικοι της, αθίγγανοι στην πλειοψηφία τους, προχωρούν απρόσκοπτα στο εμπόριο ηρωίνης και χασίς κυρίως. Σε μια περιοχή όπου σύμφωνα με δηλώσεις αστυνομικών, «δεν μπαίνουμε». Δεν θα σταθούμε, παρ’ ότι παρουσιάζει ενδιαφέρον, στο γεγονός τής σταθερά επαναλαμβανόμενης ενασχόλησης συγκεκριμένων πληθυσμιακών υπο-ομάδων στη συγκεκριμένη διακίνηση, αλλά ούτε και στη θέση της αστυνομίας περί άβατου. Θα πούμε μόνο ότι αυτή η συνθήκη περί «άβατου» ενισχύει τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις στήνοντας μια σταθερή πιάτσα όπου οι «κακοί» και οι «στιγματισμένοι» διεκπεραιώνουν τη μισή βρώμικη δουλειά. Και ασφαλώς το σύστημα δουλεύει νυχθημερόν, με τα λούμπεν στοιχεία να οδεύουν προς τα «γύφτικα» για τις φθηνές δόσεις και οι «κουστουμάτοι» για την ανεύρεση κοκαΐνης στα glamour bar.
Φυσικά γνωρίζουμε ότι τα συγκεκριμένα εργαλεία, παρ’ ότι έχουν ευρύτερη εφαρμογή στον ελλαδικό χώρο, εμφανίζουν επί μέρους διαφοροποιήσεις ως προς τον τρόπο λειτουργίας τους, όταν τροποποιείται ο στόχος. Δηλαδή δεν είναι μόνο αστυνομία, πολιτευτές και ελίτ οι δομικοί αντιπρόσωποι της ναρκω-διακίνησης αλλά και άλλοι καλοθελητές και παζαρευτές. Αλλά σε αυτή τη περίπτωση, τα Εξάρχεια, κρατούν την αποκλειστικότητα…
Αναρχικός Πυρήνας Χαλκίδας
Δημοσιεύθηκε στην ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φ. 182, Μάϊος 2018
Anarchy press gr 