Ένας ασταμάτητος πόλεμος.
Όξινα πέπλα ορμούν με ορμή ενάντια σε ενοποιημένους τσιμεντένιους λίθους πολιτισμού…
Μέρα βροχής,
όσο και αν προσπαθήσεις να κρυφτείς κάτω από την στέγη ενός τεμαχισμένου βουνού, θα σε βρει!
Μέρα ήλιου,
προστασία αναζητάς, τρέχεις έντρομος και ξεφυσάς, μα δεν μπορείς να ξεφύγεις πια, θα σε βρει!
Ίσως στεκούμενος αντίκρυ στην φύση να ξανά θυμηθείς…
Να σαστίσεις και να χαμογελάσεις μπροστά στον αναμενόμενο προορισμό…
Σε μια στιγμή ζωής –ανάμεσα σε αρμονία και αυτάρκεια καθαρών συναισθημάτων.
Χ. Μ.