Κάθε οργανωμένη κοινωνία, όπως τη βλέπουμε σήμερα, βρίσκεται κάτω από την κρατική κυριαρχία, κι ο κόσμος που ζούμε στο σύνολο του ακόμα και στο πιο απόμακρο σημείο του, κυριαρχείται από τις εξουσιαστικές σχέσεις. Οι ιδεολογικοί εκφραστές του κρατισμού, πάσχισαν και πασχίζουν αδιάκοπα να εδραιώσουν στα μυαλά και στη συνείδηση των ανθρώπων την «αναγκαιότητα ύπαρξης του κράτους» προσπαθώντας ταυτόχρονα, να του δώσουν μια άυλη διάσταση, να το εξωραΐσουν, να το ανυψώσουν, να το από-προσωποποιήσουν. Αλλά την ίδια στιγμή οι πολιτικοί του εκπρόσωποι βάζουν σε λειτουργία τους νόμους, τους θεσμούς, τους μηχανισμούς κάθε τι, τελοσπάντων, που εκδηλώνει την υλική του υπόσταση.
Για αυτούς το κράτος είναι, αφαιρετικά, ο «εκπρόσωπος του γενικού συμφέροντος», ο εκφραστής των δικαιωμάτων και των ορίων του κάθε ατόμου. Οι ιδεολογικοί εκφραστές του κρατισμού διαφυλάττουν την έννοια της εξουσίας και ισχυρίζονται ότι πρέπει πάντα να επιβιώνει από τις αδυναμίες και τα λάθη που διαπράττουν αυτοί που εναλλάσσονται στην άσκηση της εξουσίας. Συνέχεια