Σχετικά με τη «γέννηση» της φιλοσοφίας και όχι μόνο… (Α΄)

Το πα­ρα­κά­τω κεί­με­νο, δεν α­πο­τε­λεί σε κα­μμί­α πε­ρί­πτω­ση μια, ού­τως ή άλ­λως, α­νύ­παρ­κτη ι­στο­ρι­κή α­λή­θεια. Εί­ναι α­δύ­να­το να γί­νει α­να­φο­ρά σε ό­λες τις πα­ρα­μέ­τρους των ζη­τη­μά­των, που το κεί­με­νο πραγ­μα­τεύ­ε­ται, που ου­σια­στι­κά δια­μόρ­φω­σαν μια συ­γκε­κρι­μέ­νη μορ­φή κρα­τι­σμού στον ελ­λα­δι­κό χώ­ρο. Εί­ναι μια α­πό­πει­ρα προ­σέγ­γι­σης μιας πραγ­μα­τι­κό­τη­τας, κά­τω α­πό έ­να συ­γκε­κρι­μέ­νο πρί­σμα. Με, ό­σο το δυ­να­τό, πε­ριε­κτι­κό­τε­ρες και α­πλού­στε­ρες α­να­φο­ρές, σε ε­ρω­τή­μα­τα σχε­τι­κά με τη σύ­στα­ση των πό­λε­ων-κρα­τών, την Δη­μο­κρα­τί­α, το ρό­λο της Φι­λο­σο­φί­ας κ.λπ.

Τα στοι­χεί­α έ­χουν παρ­θεί κα­τά κύ­ριο λό­γο α­πό βι­βλί­α, που κα­τα­γρά­φουν –ό­σο το δυ­να­τόν α­ντι­κει­με­νι­κό­τε­ρα– το πα­ρελ­θόν και τα ό­ποια «ι­στο­ρι­κά στοι­χεί­α» έ­χουν δια­σταυ­ρω­θεί στην κα­τεύ­θυν­ση της ό­σο το δυ­να­τόν κοι­νής α­πο­δο­χής τους. Έν­νοιες, ό­πως «Μυ­κη­να­ϊ­κός πο­λι­τι­σμός», χρη­σι­μο­ποιού­νται για να γί­νει πιο κα­τα­νο­η­τό σε τι γί­νε­ται α­να­φο­ρά ε­νώ το ν.χ. και π.χ., με­τα­φρά­ζε­ται σε νέ­α χρο­νο­λο­γί­α και πα­λιά χρο­νο­λο­γί­α.

Τα πρώ­τα ελ­λη­νό­φω­να φύ­λα, άρ­χι­σαν να κα­τα­φθά­νουν στην βαλ­κα­νι­κή χερ­σό­νη­σο γύ­ρω στο 2000 π.χ., σε μια ε­πο­χή ό­που πα­ρα­τη­ρεί­ται μια γε­νι­κό­τε­ρη με­τα­κί­νη­ση με­γά­λων πλη­θυ­σμια­κών κομ­μα­τιών, προς τον ευ­ρω­πα­ϊ­κό χώ­ρο. Ταυ­τό­χρο­να, αρ­χί­ζει να δια­δί­δε­ται και η ε­πε­ξερ­γα­σί­α και χρή­ση ο­ρεί­χαλ­κου κα­θώς και οι λε­γό­με­νες Ιν­δό-Ευ­ρω­πα­ϊ­κές γλώσ­σες.

Πε­ρί­που στα 1600 π.χ., ι­σχυ­ρο­ποιεί­ται στην κυ­ρί­ως Ελ­λά­δα έ­νας συ­γκε­κρι­μέ­νος τρό­πος ζω­ής, προ­ηγ­μέ­νος σε σχέ­ση με τα μέ­χρι τό­τε δε­δο­μέ­να, που α­να­φέ­ρε­ται ως Μυ­κη­να­ϊ­κός πο­λι­τι­σμός. Ι­σχυ­ρά ο­χυ­ρά δε­σπό­ζουν σε στρα­τη­γι­κές θέ­σεις, (με τις Μυ­κή­νες να δί­νουν και την ο­νο­μα­σί­α στην πε­ρί­ο­δο αυ­τή), σε κά­ποιον λό­φο για πα­ρά­δειγ­μα, ό­που στην πε­ριο­χή γύ­ρω α­πό αυ­τό να συ­γκε­ντρώ­νο­νται πλη­θυ­σμια­κά κομ­μά­τια, μια πρώ­ι­μη μορ­φή των με­τέ­πει­τα γνω­στών πό­λε­ων-κρα­τών, (στις ο­ποί­ες θα γί­νει α­να­φο­ρά πα­ρα­κά­τω).