Συμπληρώνονται εφέτος 100 χρόνια από την αιματηρή καταστολή και διάλυση της Συντακτικής Συνελεύσεως από τους μπολσεβίκους. Ας θυμηθούμε, λοιπόν, ένα ακόμη περιστατικό το οποίο έχει αποσιωπηθεί και διαστρεβλωθεί, όπως και τόσα ακόμη, από την αριστερή και κομμουνιστική προπαγάνδα καθώς και από τους λακέδες του μπολσεβικισμού.
Στις 5 Ιανουαρίου 1918 (σύμφωνα με το παλαιό ημερολόγιο), το Πέτρογκραντ έμοιαζε με πολιορκημένη πόλη. Οι Μπολσεβίκοι είχαν πριν από λίγες μέρες οργανώσει ένα «Επιτελείο έκτακτης ανάγκης» και ολόκληρη η περιοχή Σμόλνυ είχε τεθεί υπό την δικαιοδοσία του Μπόντς-Μπρούγιεβιτς, πρωτοπαλήκαρου του Λένιν. Ολόκληρη η ζώνη γύρω από το μέγαρο της Ταυρίδας επιτηρούνταν εξονυχιστικά από τον μπολσεβίκο ταγματάρχη Μπλαγκονράβωφ. Βαρειά οπλισμένοι άντρες, ναύτες απ’ την Κρονστάνδη και Λεττονοί τυφεκιοφόροι είχαν ζώσει το μέγαρο, μερικοί μάλιστα είχαν πιάσει θέσεις και μέσα σ’ αυτό. Πυκνές φρουρές στέκονταν σ’ όλους τους δρόμους, οι οποίοι οδηγούσαν στο μέγαρο.
Ο λόγος αυτής της τεράστιας κλίμακας επιχείρησης οφειλόταν στο ότι συνεκαλείτο η πολυ-συζητημένη, πολυπόθητη και πολυ-αναμενόμενη Συντακτική Συνέλευσις, η οποία θα ελάμβανε αποφάσεις για το μέλλον της Ρωσσίας εκπληρώνοντας την θέληση της επιτυχούς και θριαμβευτικής επαναστάσεως του Φεβρουαρίου 1917. Αυτό, άλλωστε, απέδειξε και το αποτέλεσμα των εκλογών για την ανάδειξη των αντιπροσώπων. Το πραξικόπημα με το οποίον κατέλαβαν την εξουσία οι κομμουνιστές (μπολσεβίκοι) πραγματοποιήθηκε, ως γνωστόν τον Οκτώβριο του ιδίου έτους και ενώ ήταν αυτοί που διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους για την ανάγκη συγκλήσεως τής Συντακτικής Συνελεύσεως, τώρα είχαν αποφασίσει να πνίξουν στο αίμα κάθε διάθεση για την λειτουργία αυτού του σώματος αντιπροσώπων. Συνέχεια