Τα χωράφια του σιταριού είναι και αυτά φόνος, η καλλιέργεια είναι και αυτή βιασμός. Βιγκανισμός, Μετα-Βιγκανισμός και Αναρχία (Μέρος β΄)

Ειδισμός (σπισισμός)//Ανθρωποκεντρισμός

Ο βιγκανισμός συνήθως εκφράζει την θέση, ότι το να τρως μη ανθρώπινα ζώα είναι μια μορφή ειδισμού. Τα περισσότερα είδη διατρέφονται με ζωντανά πλάσματα ή με άλλες οργανικές ύλες (αποκρίματα, αίμα κτλ) που δεν προέρχονται από το ίδιο είδος ή που δεν έχουν την ίδια σύσταση με αυτά. Σύμφωνα με αυτόν τον ορισμό όλα τα έμβια είδη είναι ειδιστές, συμπεριλαμβανομένων των βίγκαν. Για να αποφύγουμε αυτό το λογικό συμπέρασμα, ο βιγκανισμός πρέπει να αρνηθεί το γεγονός ότι και τα φυτά έχουν συνείδηση και συναισθήματα και νιώθουν πόνο και ανταποκρίνονται σε ερεθίσματα. Λαμβάνοντας αυτό υπ’ όψιν, θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι η πράξη του να φας ένα είδος διαφορετικό από το δικό σου δεν είναι ειδισμός, αλλά η αλυσίδα της ζωής, η φυσική αναρχία (με μικρό άλφα όχι η αναρχία σήμα κατατεθέν) και το χάος του σύμπαντος.