Η συμπόνια και η ανακάλυψη της φτώχειας, από αυτούς που στήριξαν τον προγραμματισμό της

Η είδηση που αναπαράγεται τις τελευταίες ώρες στο διαδίκτυο, είναι ότι στον ελλαδικό χώρο έχει δημιουργηθεί ένα νέο κοινωνικό στρώμα, αυτό του working poor (φτωχός εργαζόμενος). Πρόκειται για δημοσίευμα του Spiegel όπου αναπαράχθηκε από πολλά μέσα ενημέρωσης. Ο φτωχός εργαζόμενος λοιπόν, είναι κάποιος με πτυχία ή πιστοποιημένες δεξιότητες, που απασχολείται σε δουλειές που ίσα να βγάζει το φαγητό του. Το γερμανικό Spigel λοιπόν αναφέρει : «Ο νομοθέτης μείωσε το κατώτατο όριο μισθού στα 586 ευρώ και παράλληλα επέτρεψε στους εργοδότες να πηγαίνουν και χαμηλότερα, όταν αυτός που ψάχνει εργασία είναι κάτω των 25. Πίσω από αυτό κρύβονταν η ελπίδα ότι έτσι θα καταπολεμούνταν η νεανική ανεργία που το 2016 άγγιξε το 47%. Παράλληλα προέκυψε μια γενιά εργαζομένων που έκαναν σχεδόν τα πάντα, γνωρίζοντας ότι εάν δεν το έκαναν αυτοί, θα το έκαναν άλλοι.[…] Παρόλα αυτά η μεγάλη κραυγή των εργαζομένων φτωχών δεν ακούστηκε, επειδή ειδάλλως οι ευκαιρίες για μια έστω κακοπληρωμένη δουλειά θα μειώνονταν. Και μια κακοπληρωμένη δουλειά είναι πάντα καλύτερη από την ανεργία». Το δημοσίευμα κάνει την εκτίμηση ότι «το 1/3 των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα κερδίζει τόσο λίγα που μόλις τούς φτάνει για να ζήσει. Είναι πάνω από μισό εκατομμύριο. Για τη δουλειά τους παίρνουν κάτω από 376 ευρώ το μήνα ή 60% λιγότερα από το μέσο μισθό… Ο κίνδυνος, ακόμη και με σταθερή εργασία, να συγκαταλεχθεί κανείς στους φτωχούς στην Ελλάδα είναι τόσο μεγάλος, όσο πουθενά αλλού στην ΕΕ».