Περί «ΕΞΑΡΧΟΠΟΙΗΣΗΣ» της ΔΡΑΣΗΣ ΚΑΤΑ των ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ…

Εί­ναι γε­γο­νός πως κά­θε το­πο­θε­σί­α, κου­βα­λά­ει την ι­στο­ρί­α των κοι­νω­νι­κών συ­μπε­ρι­φο­ρών και στά­σε­ων α­το­μι­κών ή συλ­λο­γι­κών, αυ­τών που α­να­δει­κνύ­ουν μια ου­σια­στι­κή προ­ο­πτι­κή στην κα­τεύ­θυν­ση της α­το­μι­κής και κοι­νω­νι­κής α­πε­λευ­θέ­ρω­σης. Κι αυ­τό α­φο­ρά πλα­τεί­ες, δρό­μους, κτί­ρια κλπ.

Ε­πο­μέ­νως η ι­στο­ρι­κό­τη­τα ε­νός χώ­ρου κα­θο­ρί­ζε­ται α­πό έ­να σύ­νο­λο κοι­νω­νι­κών συν­θη­κών και χα­ρα­κτη­ρι­στι­κών αλ­λά κυ­ρί­ως α­πό τον τρό­πο δρά­σης και το ή­θος των αν­θρώ­πων που τις α­να­πτύσ­σουν.

Α­πό αυ­τή την ά­πο­ψη, οι «ι­δέ­ες» και οι «α­ντι­στά­σεις» δεν μπο­ρούν να α­πο­τε­λέ­σουν άλ­λο­θι για την ε­φαρ­μο­γή πρα­κτι­κών που δεν έ­χουν σχέ­ση με την στά­ση και δρά­ση αν­θρώ­πων, οι ο­ποί­οι α­πο­σκο­πούν σε μια πραγ­μα­τι­κό­τη­τα ε­λεύ­θε­ρων αν­θρώ­πι­νων ο­μά­δων και α­τό­μων.

Αυ­τός α­κρι­βώς ο σκο­πός κα­θο­ρί­ζει και τον πό­λε­μο ε­νά­ντια στην νάρ­κω­ση που, ε­κτός α­πό το ό­τι εί­ναι διαρ­κής, ε­πί­μο­νος και ε­πί­πο­νος, α­πο­τε­λεί και μια ση­μα­ντι­κή πτυ­χή του συ­νο­λι­κό­τε­ρου α­γώ­να ε­νά­ντια στο κρά­τος και κά­θε μορ­φής ε­ξου­σί­α.

Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, ο α­γώ­νας ε­νά­ντια στη νάρ­κω­ση δεν πε­ριο­ρί­ζε­ται σε μια μορ­φή της ή σε έ­να εί­δος ναρ­κω­τι­κής ου­σί­ας αλ­λά στρέ­φε­ται κα­τά των κέ­ντρων, των λο­γι­κών και των ι­δε­ο­λο­γη­μά­των που προ­ω­θούν και ε­δραιώ­νουν την νάρ­κω­ση, με μια α­πλή λέ­ξη ε­νά­ντια στο κρά­τος.