«Όποιος σε δυσφημεί, θέλει να συκοφαντήσει εμάς,
το Κόμμα και την εργατική τάξη.
Όσοι είναι τόσο ανόητοι και τυφλοί για να το καταλάβουν
Θα πέσουν θύματα του εχθρού.
Στέκεις στην κορυφή του Κόμματος μας». Ποίημα γραμμένο προς τιμήν του Βάλτερ Ούλμπριχτ (γραμματέα του ανατολικογερμανικού κομμουνιστικού κόμματος έως το 1971)
«Για πρώτη φορά στη Μεταπολίτευση εγκαθιδρύθηκε στην εξουσία το εθνικοπατριωτικό τόξο. Ουσιαστικά ιδρύθηκε σιωπηλά και ανέλαβε την εξουσία ένα νέο υπερ – κόμμα που διαπερνά οριζόντια ολόκληρο το πολιτικό φάσμα και εκδηλώθηκε ως κύριος εκφραστής του σοσιαλισμού, του εθνικισμού, του λαϊκισμού, του αντιδυτικισμού και του ευρωσκεπτικισμού. Η πολιτική του Αλέξη Τσίπρα δεν είναι ποτέ μονοσήμαντη. Σχεδόν όλες οι τοποθετήσεις του μοιάζουν με χρησμούς αφού τα ίδια λόγια επιδέχονται διαφορετικές ερμηνείες. Σταθερή στρατηγική του είναι να αφήνει όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά, να μην δεσμεύεται ποτέ σε μία πολιτική και να κάνει όσο γίνεται περισσότερους πολίτες (όπως επίσης τους βουλευτές, τους συνεργάτες, τους συνομιλητές ή ακόμα και τους αντιπάλους του) να πιστεύουν ότι σχεδόν συμφωνεί με τις απόψεις και τις ιδέες τους». (Παύλος Παπαδόπουλος, πρώην λογογράφος του Τσίπρα, πάλαι ποτέ σύνδεσμός του με την ξεδοντιασμένη πλέον γριά αλεπού του ΔΟΛ τον Σ. Ψυχάρη.)
Οι σκοτεινές δυνάμεις της αντίδρασης, ντόπιες και ξένες, τα τσιράκια τους και οι κάθε λογής λακέδες των εχθρών της πρώτης φορά αριστερής κυβέρνησης, όπως είναι γνωστό και αδιαμφισβήτητο, δεν έχουν πάψει να μηχανεύονται τρόπους για να ρίξουν τον λαοπρόβλητο ηγέτη, που σάρωσε την διαπλοκή και την οδήγησε στην σκουληκότρυπα της ιστορίας, που έβαλε τα δύο πόδια των δοσίλογων και των γερμανοτσολιάδων σ’ ένα παπούτσι, έπιασε από τα κρεμαντζόλια τις ξένες δυνάμεις, υποχρέωσε να γονατίσουν μπροστά του η Μέρκελ, ο Σόιμπλε και το ΔΝΤ, έσκισε τα μνημόνια με το μικρό του δακτυλάκι, όπως άλλωστε …υποσχέθηκε και μετά τους έβαλε να τα φάνε…
Και πόσα ακόμη, που είναι πλέον βαρετό, αλλά ιδίως βλάσφημο να τα αναφέρουμε, λες και υπάρχει, έστω και στο ελάχιστο, τέτοια ανάγκη…
Αλλά οι προκλήσεις μάς αναγκάζουν. Συνέχεια
Anarchy press gr 