Οι έρευνες για τη ζάχαρη και η δημοσιογραφία

Είναι δεδομένη και με κάθε ευκαιρία, γίνεται γνωστή από τη πλευρά μας, η σημασία που δίνουμε στους τομείς παραγωγής και διακίνησης τροφίμων και όλα τα εξαρτώμενα με εκείνη σημεία, όπως σπόροι και τρόποι/μέθοδοι παραγωγής. Αυτή μας η «εμμονή» παραμένει αμείωτη, τόσο γιατί υπάρχουν συνεχώς νέα δεδομένα στη γεωργία και στο τρόφιμο, αλλά, επίσης, επειδή παρατηρείται να αναπτύσσεται μια αρθρογραφία στον τύπο –έντυπο και ηλεκτρονικό– στη βάση υποτίμησης και απαξίωσης της κάθε κριτικής άποψης και θέσης στις αποφάσεις των κυρίαρχων πολυεθνικών.

Στα περισσότερα κείμενα που γράφονται απλά για να απαξιώσουν, καταλήγουν στο να στοιβάζονται όλα μαζί: διαφορετικές μη κυρίαρχες απόψεις, λούμπεν δημοσιογραφία, ακροδεξιά παράσιτα τύπου Σώρρα και ό,τι κατεβάσει η κούτρα τους. Τελευταίο παράδειγμα η κ. Γιούλη Επτακοίλη στη «Καθημερινή» (15/01/2017 – Τι τρώνε οι «κυρίαρχοι του κόσμου»;) όπου σημειώνει: «Ζ​​ούμε σε κοινωνίες που έχουν γίνει εξαιρετικά περίπλοκες. Η αδυναμία κατανόησης και ένταξης του εαυτού μας μέσα σ’ έναν τόσο σύνθετο κόσμο οδηγεί ολοένα συχνότερα τα τελευταία χρόνια –τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό– σε «παρηγορητικές» ερμηνείες. Που πάντα είναι οι πιο απλοϊκές και σχεδόν πάντα φλερτάρουν με τη συνωμοσιολογία· […] Από το πεδίο της συνωμοσιολογίας δεν θα μπορούσε να λείπει ο διατροφικός τομέας».