ΕΙΝΑΙ Ο ΥΠΕΡΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟ ΑΙΤΙΟ; (Μέρος Α΄)

Το σύμπαν γερνά και μαζί με αυτό και η γη. Με τα δεδομένα που ως τώρα γνωρίζουμε, ο πλανήτης όλων μας κάποτε θα σταματήσει να υπάρχει (αν και εφ’ όσον δεν συμβεί εν τω μεταξύ κάποιο αναπάντεχο –ευχάριστο ή δυσάρεστο– γεγονός) όταν θα …σβήσει ο ήλιος¹. Η αυτοκαταστροφική τάση του ανθρώπου ίσως να οφείλεται στην διαίσθησή του ότι τελικά, όχι μόνον ο ίδιος δεν μπορεί να είναι αιώνιος, αλλά ούτε και η γη θα παραμένει άφθαρτη και αθάνατη.

Ο πλανήτης σήμερα εκδηλώνει ολοένα και πιο ανησυχητικά σημάδια ότι σταδιακά πεθαίνει. Αν και μερικοί υπεραισιόδοξοι υποστηρίζουν ότι θα τα καταφέρει και πως αναγεννάται κάθε τόσο, η οικολογική κρίση είναι μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα. Βρισκόμαστε ξανά στο παρά τρία του ολέθρου σύμφωνα με το ρολόι της καταστροφής των επιστημόνων² (Ιανουάριος 2015).

Τί οδήγησε σε αυτήν την κατάσταση που μάλλον είναι μη αναστρέψιμη; Ποιοι παράγοντες συνέβαλλαν σε αυτό;