Επανάσταση χωρίς τίτλους

Η επανάσταση είναι μια λέξη που προκαλεί διαφορετικά συναισθήματα ανάλογα με τα χείλη που την προφέρουν αλλά και τα αυτιά που την ακούν. Ετυμολογικά η λέξη συντίθεται από τις λέξεις επί (πάνω) και το ρήμα ανίστημι (σηκώνω) ή απευθείας από το ρήμα επανίστημι-επανίσταμαι (που σημαίνει σηκώνομαι και πάλι, ξεσηκώνομαι, στέκομαι ξανά ορθός). Η στοιχειώδης γνώση της ελληνικής γλώσσας είναι αρκετή για να αντιληφθούμε την σημασία της λέξεως, καθώς και της κατάστασης που περιγράφει. Στους κύκλους των απανταχού πολιτικάντηδων (εδώ θα μας απασχολήσει συντόμως η χρήση της στην πολιτική) από την άκρα αριστερά έως την άκρα δεξιά, η σημασία της όμως έχει ταυτόσημο νόημα, η ανατροπή-αντικατάσταση ενός καθεστώτος από ένα άλλο. Το «άλλο» φυσικά ποτέ δεν προσδιορίζεται σαν καθεστώς αλλά συνήθως έχει ένα επιθετικό προσδιορισμό που ακούγεται γλυκός στα αυτιά των ανθρώπων που νιώθουν την ανάγκη για αλλαγή και στην ουσία ωθούν αυτή τη δυναμική για να προκύψει μια καινούρια πολιτική κατάσταση. Αυτήν την όποια δυναμική των καταπιεσμένων έρχονται οι ανά περίπτωση θιασώτες της πολιτικής και τη βαφτίζουν όπως ταιριάζει στα συμφέροντα του καθενός τους είτε «λαϊκή», είτε «εθνική», είτε «κοινωνική», είτε «πολιτιστική» κ.ο.κ.