«Ψώματα κι αλήθεια, ετσά ’ν’ τα παραμύθια. Παραμύθι μύθαρος, η κοιλιά σας πίθαρος».
«Θα σου πω κάτι, έχω χρηματοδοτήσει ένα έθνος που λέγεται Μαορί, πριν το χρηματοδοτήσουμε για πάρα πολλά χρόνια προσπαθούσαν να κερδίσουν τις δίκες στα δικαστήρια στα Ηνωμένα Έθνη, γιατί είναι Έθνος! Αυτό το έθνος λοιπόν το χρηματοδοτήσαμε γιατί έχουμε πολλά μαζί του και μας υποσχέθηκαν ότι θα μας δώσουνε τα χειρόγραφα, πρόσεξε, τα οποία τα έχουμε στα χέρια μας τώρα, τα χειρόγραφα συμβόλαια που είχαν οι πρόγονοί τους με τον Μέγα Αλέξανδρο! Άρα κύριοι, έχω τα πρωτότυπα στα χέρια μου.
Οι Μαορί είναι οι Μουρ και για όποιον ξέρει ποιοι είναι οι Μουρ, οι Μουρ είναι οι άνθρωποι της Ατλαντίδος, που η Αμερική είναι δικιά σου. Και οι Ινδιάνοι είναι δικοί μας και οι Ναβάχος τα σύμβολά μας είναι δικά μας όλα!
Τι δεν καταλαβαίνετε κύριοι, που δεν ξέρετε ποιοι είμαστε, που βγήκαν κάποιοι και είπαν ότι είμαστε τεμπέληδες και βγήκαν όλα αυτά τα ζώα να θάψουν τον πολιτισμό και το παρελθόν μας. Αν θάψουν το παρελθόν μου δεν είμαι κανένας! Μη κοιτάτε ρε ζώα εσείς, που δεν έχετε, τι να θάψετε; Ούτε να θάψετε δεν έχετε! Αλλά εγώ δεν μπορώ να θάψω το παρελθόν μου. Συνέχεια