
Γεννημένη από μία οικογένεια Khoisan, η Saartjie Baartman του Namaqua παρουσιάσθηκε στο Λονδίνο στις αρχές του 19ου αιώνα, μέχρι τον θάνατό της, το 1815.
Η απαρχή της έκθεσης των «πρωτόγονων» σε κήπους άρχισε, κατά την σύγχρονη ιστορία, όταν εξερευνητές, όπως ο Κολόμβος και ο Βεσπούκιος, δελέασαν ιθαγενείς ώστε να έρθουν στην Ευρώπη. Για να αποδειχθεί η ανακάλυψη των εξωτικών νησιών, οι ιθαγενείς παρέλασαν σαν τρόπαια. Αλλά αυτό που ξεκίνησε ως περίεργο δέος, επιδεινώθηκε σε μια εποχή φυλετικής ανωτερότητας και με την εφεύρεση του «άγριου» ανθρώπου.
Ένα 20χρονο κορίτσι από τη Νότια Αφρική, γνωστή ως Sarah “Saartjie” Baartman, θα είναι το σύμβολο της σκοτεινής εποχής που οδήγησε στην αύξηση της δημοτικότητας των ανθρώπινων ζωολογικών κήπων. Είχε προσληφθεί από έναν έμπορο εξωτικών ζώων με έδρα το Κέιπ Τάουν και ταξίδεψε στο Λονδίνο το 1810 για να λάβει μέρος σε μια έκθεση. Η νεαρή γυναίκα πήγε πρόθυμα προσδοκώντας πλούτο και φήμη. Οι εκθέτες έψαχναν για ορισμένα χαρακτηριστικά στα «εξωτικά» εκθέματα τους, είτε που να συμπίπτουν με την ιδανική Ευρωπαϊκή ομορφιά, είτε που να αποτελούν απροσδόκητη καινοτομία.
Η Σάρα είχε ένα γενετικό χαρακτηριστικό γνωστό ως στεατοπυγία (steatopygia), με προεξέχοντες γλουτούς και επιμήκη χείλη. Βρέθηκε να εκτίθεται σε κλουβιά ντυμένη με εφαρμοστά ρούχα που παραβίαζαν οποιοδήποτε επικρατούν πολιτιστικό πρότυπο ευπρέπειας της εποχής. Λίγα χρόνια αργότερα στάλθηκε στο Παρίσι, όπου οι φυλετικοί ανθρωπολόγοι την ζούλαγαν και την τράβαγαν για να γράψουν τις θεωρίες τους. Η Σάρα τελικά στράφηκε στην πορνεία για να υποστηρίξει τον εαυτό της οικονομικά και άρχισε να πίνει πολύ. Βρισκόταν στην Ευρώπη για, μόλις, τέσσερα χρόνια. Όταν πέθανε μέσα στη φτώχεια, σκελετωμένη, τα γεννητικά της όργανα και ο εγκέφαλος της εκτέθηκαν στο Μουσείο της Ανθρωπότητας στο Παρίσι, όπου παρέμειναν μέχρι το 1974. Το 2002, ο Πρόεδρος Νέλσον Μαντέλα ζήτησε επισήμως τον επαναπατρισμό της σωρού της. Σχεδόν διακόσια χρόνια μετά από τη μέρα που βρισκόταν στο κατάστρωμα και έβλεπε τον δικό της κόσμο να εξαφανίζεται πίσω της, η Σάρα Μπάαρτμαν γύρισε τελικά στο σπίτι της, όπου ο αέρας μύριζε buchu και μέντα και ο βοσκότοπος φώναξε το όνομά της.