Ζην επικινδύνως

Τίποτα από όλα αυτά που διαφημίζονται και πωλούνται κατά κόρον γύρω μας δεν είναι στ’ αλήθεια πράσινο και οικολογικό. Η ουσιαστική αλλαγή, δεν μπορεί να έρθει με μικρές βελτιώσεις, όπως, για παράδειγμα, οι βιοδιασπώμενες σακούλες σούπερ μάρκετ. Όταν ζεις σε μια άρρωστη πόλη κι όταν ο τρόπος ζωής σου επηρεάζει προς το αρνητικό τούς υπόλοιπους ανθρώπους, που δεν έχουν ακόμη χάσει την επαφή με τη φύση επιχειρώντας να ζουν εναρμονιζόμενοι με αυτήν, δεν προστατεύεις την φύση με λίγες εναλλακτικούρες.

Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Ενώ το 1950 το 30% ζούσε σε αστικά κέντρα, σήμερα ζει το 54% του παγκόσμιου πληθυσμού, με προοπτική να ανέβει στα 66% το 20501.

Για τον σύγχρονο δυτικό άνθρωπο, κάθε τι άγριο πρέπει να εξημερωθεί. Σκοτώνει ή φυλακίζει τα άγρια ζώα και γελοιοποιεί τα εξημερωμένα (σκυλάκια με μπικουτί). Κάθε ίντσα γης πρέπει να κατακτηθεί, να μπει γκαζόν και να πουληθεί. Τα δάση κόβονται ή καίγονται, η ερημοποίηση επέρχεται.

Η «επιστροφή στη φύση» είναι μια συνολικότερη θεώρηση των πραγμάτων. Οι μνήμες των ανθρώπων που εμπεριέχουν σκηνές ελεύθερης ζωής, σιγά-σιγά σβήνουν.

Οι παλαιότεροι σίγουρα θυμούνται σπίτια στο χωριό, κατασκευασμένα εξ ολοκλήρου με υλικά του κάθε τόπου. Σπίτια που δεν είχαν γραμματοκιβώτια και που ο ταχυδρόμος έφερνε μόνο γράμματα από κάποιο ξενητεμένο μέλος της οικογένειας και όχι λογαριασμούς ΕΥΔΑΠ, ΔΕΗ, ΚΙΝΗΤΟΥ, ΣΤΑΘΕΡΟΥ, Ε9, ΦΠΑ κτλ. Χωριό που περιβαλλόταν από δάση και άγρια ζώα.