ΕΠΙΔΗΜΙΕΣ ΚΑΙ «ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ»

Με αφορμή την είδηση περί εμφάνισης της γρίπης των πουλερικών θεωρούμε  χρήσιμη την δημοσίευση ενός παλαιοτέρου άρθρου από την ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ.

Οι επιδημίες έχουν χαραχθεί στην μνήμη της ανθρωπότητας ως ένα από τα χειρότερα δεινά που θα μπορούσαν να συμβούν. Σε προηγούμενους αιώνες η πανούκλα, ο τύφος, η χολέρα και άλλες μεταδιδόμενες μολυσματικές ασθένειες, επανειλημμένα έχουν αποδεκατίσει ή και αφανίσει ολόκληρες πόλεις και χωριά,σπέρνοντας τον τρόμο και την υστερία στους επιζώντες. Πίσω απ’ αυτόν τον φόβο του απρόσμενου ξαφνικού θανάτου, που δεν κάνει διακρίσεις σε ρώμη, χρώμα, ηλικία, φύλο ή φυλή και εξαπλώνεται με τρόπο που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τα γνωσιολογικά ιατρικά κεκτημένα της κάθε εποχής, μπορούμε να εντοπίσουμε την απαρχή της κατασκευής, μερικών εκ των πλέον συντηρητικών αντιλήψεων, που δεσπόζουν σε κάθε ιστορική περίοδο, αλλά και μεταβιβάζονται από γενιά σε γενιά στις κοινωνίες.

Έτσι, λοιπόν, ο φόβος και η περιχαράκωση απέναντι στο διαφορετικό, όσον αφορά τις συνήθειες και συνθήκες επιβίωσης, κατά βάση στέγασης, υγιεινής και διατροφής, έχει συχνά τις ρίζες του σ’ αυτόν το λιγότερο ή περισσότερο υπαρκτό φόβο απέναντι σε έναν εν δυνάμει μολυσματικό φορέα.