28 Ιανουαρίου 1930. Ο δικτάτωρ Miguel Primo de Rivera εξαναγκάζεται σε παραίτηση.
14 Απριλίου 1931. Ανακηρύσσεται η Β΄ Ισπανική Δημοκρατία και ο βασιλεύς Αλοφόνσο 13ος μεταβαίνει στην εξορία.
6 Μαΐου 1931. Η νέα κυβέρνηση ανακοινώνει το τέλος της υποχρεωτικής εκπαίδευσης στα σχολεία.
8 Μαΐου 1931. Αναθεωρείται ο εκλογικός νόμος και επιτρέπεται η ψήφος των γυναικών.
25 Μαΐου 1931. Ο υπουργός Πολέμου, Manuel Azaña, ανακοινώνει εκτεταμένη μείωση στον αριθμό του ισπανικού στρατού.
16 Οκτωβρίου 1931. Ο Niceto Zamora παραιτείται από την πρωθυπουργία και αντικαθίσταται από τον Manuel Azaña.
17 Οκτωβρίου 1931. Τα Cortes εγκρίνουν την νομιμοποίηση του διαζυγίου.
11 Δεκεμβρίου 1931. Ο Niceto Zamora εκλέγεται πρόεδρος της Β΄ Ισπανικής Δημοκρατίας.
10 Αυγούστου 1932. Ο στρατηγός José Sanjurjo ηγείται στρατιωτικής εξέγερσης κατά της κυβέρνησης.
8 Ιανουαρίου 1933. Αναρχικές εξεγέρσεις πραγματοποιούνται στη Σαραγόσα, στη Σεβίλλη, στο Μπιλμπάο και στη Μαδρίτη.
28 Φεβρουαρίου 1933. Ο Gil Robles σχηματίζει το Καθολικό Κόμμα (CEDA).
29 Οκτωβρίου 1933. Ο José Antonio Primo de Rivera (γιός του δικτάτορα) ιδρύει την Ισπανική Φάλαγγα.
19 Νοεμβρίου 1933. Τα Ισπανικά δεξιά κόμματα κερδίζουν στις γενικές εκλογές.
2 Δεκεμβρίου 1933. Πραγματοποιούνται αναρχικές εξεγέρσεις στην Καταλανία και την Αραγωνία.
20 Απριλίου 1934. Ο στρατηγός José Sanjurjo αμνηστεύεται.
7 Οκτωβρίου 1934. Ο Manuel Azaña συλλαμβάνεται και τίθεται υπό περιορισμό στην Βαρκελώνη.
6 Απριλίου 1935. Το δικαστήριο προστασίας του συντάγματος απαλλάσσει τον Manuel Azaña.
Σεπτέμβριος 1935. Ο Andres Nin Pérez και ο Joaquin Maurin δημιουργούν το Εργατικό Κόμμα της Μαρξιστικής Ενοποίησης (POUM).
20 Δεκεμβρίου 1935. Ο Francisco Largo Caballero αντικαθίσταται, από τον Indalecio Prieto, στην ηγεσία του Σοσιαλιστικού Κόμματος.
11 Ιανουαρίου 1936. Υπογράφεται συμφωνία εκλογικής συνεργασίας ανάμεσα στο Σοσιαλιστικό και το Κομμουνιστικό Κόμμα.
15 Ιανουαρίου 1936. Ο Manuel Azaña οργανώνει το σχηματισμό του Λαϊκού Μετώπου.
16 Φεβρουαρίου 1936. Νίκη του Λαϊκού Μετώπου στις ισπανικές γενικές εκλογές.
19 Φεβρουαρίου 1936. Ο Πρόεδρος Niceto Alcalá Zamora διορίζει πρωθυπουργό τον Manuel Azaña.
21 Φεβρουαρίου 1936. Τα Cortes χορηγούν αμνηστία σε όλους όσους έχουν κατηγορηθεί για ενέργειες εξεγερσιακού χαρακτήρα.
22 Φεβρουαρίου 1936. Ο στρατηγός Francisco Franco Bahamonde αντικαθίσταται και αποστέλλεται ως διοικητής των δυνάμεων των Καναρίων νήσων.
27 Φεβρουαρίου 1936. Κλείνουν τα γραφεία της Ισπανικής Φάλαγγας στην Μαδρίτη.
28 Φεβρουαρίου 1936. Οι Francisco Franco Bahamonde, Emilio Mola, Juan Yague και José Sanjurjo συναντώνται για να χαράξουν την από κοινού τακτική τους.
28 Φεβρουαρίου 1936. Ο στρατηγός Emilio Mola διοικητής των δυνάμεων του Μαρόκο, διορίζεται στρατιωτικός κυβερνήτης στην Παμπλόνα.
14 Μαρτίου 1936. Η Ισπανική Φάλαγγα τίθεται εκτός νόμου από την κυβέρνηση του Λαϊκού Μετώπου. Ο ηγέτης της, José Antonio Primo de Rivera, συλλαμβάνεται με την κατηγορία της παράνομης διακίνησης όπλων.
4 Απριλίου 1936. Ο Manuel Azaña παρουσιάζει τις λεπτομέρειες του νόμου για τις μεταρρυθμίσεις.
7 Απριλίου 1936. Ο Niceto Alcalá Zamora παύεται του αξιώματος της προεδρίας της Ισπανικής δημοκρατίας.
13 Απριλίου 1936. Ο Emilio Mola συναντά τον Gonzalo Queipo de Llano για να συζητήσουν το ενδεχόμενο ενός στρατιωτικού κινήματος.
18 Απριλίου 1936. Τα Cortes καθιστούν παράνομη την συμμετοχή αξιωματικών του στρατού σε μυστικές πολιτικές συναντήσεις.
8 Μαΐου 1936. Ο Manuel Azaña εκλέγεται πρόεδρος της ισπανικής Δημοκρατίας. Ο Indalecio Prieto αρνείται τη θέση του πρωθυπουργού.
20 Μαΐου 1936. Για λόγους προστασίας από εμπρηστικές επιθέσεις η κυβέρνηση διατάσσει το κλείσιμο των Καθολικών Σχολών.
28 Μαΐου 1936. Ο José Antonio Primo de Rivera καταδικάζεται σε πέντε μήνες φυλάκιση για διακίνηση όπλων. Η Πολιτοφυλακή καταστέλλει διαδήλωση αριστερών στο Yeste κατά την οποία σκοτώνονται δεκαεννέα άνθρωποι.
31 Μαΐου 1936. Ο Indalecio Prieto πυροβολείται κατά τη διάρκεια μιας σοσιαλιστικής διαδήλωσης στο Ecija.
2 Ιουνίου 1936. Τα Cortes ψηφίζουν νομοθεσία που προστατεύει, από τις εξώσεις, τους ενοικιαστές αγροκτημάτων.
9 Ιουνίου 1936. Πάνω από ένα εκατομμύριο εργαζόμενοι απεργούν σε ολόκληρη την Ισπανία.
6 Ιουλίου 1936. Ο Luis Bolin φροντίζει για την μετάβαση του Francisco Franco Bahamonde στο Μαρόκο, αεροπορικώς.
12 Ιουλίου 1936. Ο José Castillo, ένας αξιωματικός των Δημοκρατικών Πολιτοφυλακών Εφόδου, δολοφονείται από Φαλαγγίτες.
13 Ιουλίου 1936. Ο Μοναρχικός ηγέτης, José Calvo Sotelo δολοφονείται σε αντίποινα για τον θάνατο του José Castillo.
17-18 Ιουλίου 1936. Επιτυχημένο στρατιωτικό κίνημα στο Μαρόκο και την Σεβίλλη. Ο στρατηγός Francisco Franco Bahamonde εκδίδει διακήρυξη με την οποία επιδιώκει να δικαιολογήσει την ανταρσία. Η Dolores Ibárruri σε ραδιοφωνική της ομιλία προβάλλει το Νο Pasaran. Οι φρουρές των μεγάλων πόλεων στασιάζουν υποστηριζόμενες σε πολλές περιπτώσεις από την αστυνομία και τις ακροδεξιές οργανώσεις. Συναντούν, όμως, την σθεναρή αντίσταση των ισπανών εργατών, οι οποίοι με την καθοδήγηση των συνδικαλιστικών και κομματικών οργανώσεώς τους, εξεγείρονται και κατεβαίνουν στους δρόμους μαχόμενοι ενάντια στο στρατό. Ο πρωθυπουργός Kathares Kiroga παραιτείται και τον αντικαθιστά ο José Giral, ο οποίος ικανοποιεί, τελικά, το αίτημα για εξοπλισμό των λαϊκών πολιτοφυλακών. Το στρατιωτικό κίνημα εξαπλώνεται στην Σεβίλλη, την Παμπλόνα, τη Σαραγόσα, το Μπούργκος, τη Γαλικία, ενώ αποτυγχάνει να επιβληθεί, λόγω αντιστάσεως του λαού, στις σημαντικές πόλεις: Μαδρίτη, Βαρκελώνη, Βαλένθια, Μάλαγα, Μπιλμπάο. Ναυτικό και αεροπορία, σχεδόν στο σύνολό τους, τάσσονται στο πλευρό της δημοκρατικής κυβέρνησης.
20 Ιουλίου 1936. Ο στρατηγός José Sanjurjo σκοτώνεται κατά την συντριβή τού αεροπλάνου στο οποίο επέβαινε. Το Βρετανικό Εργατικό Κόμμα εκφράζει την υποστήριξή του στην κυβέρνηση του Λαϊκού Μετὠπου. Ο José Giral, ο νέος πρωθυπουργός, απευθύνει έκκληση προς τη γαλλική κυβέρνηση για αποστολή όπλων.
24 Ιουλίου 1936. Ο στρατηγός Emilio Mola ιδρύει την Επιτροπή Εθνικής Αμύνης. Τα συνδικάτα της CNT και της UGT, καθώς και αριστερά πολιτικά κόμματα του Λαϊκού Μετώπου, οργανώνουν μονάδες λαϊκών πολιτοφυλακών, που επιτίθενται σε θέσεις ελεγχόμενες από τους στασιαστές με μικρά, όμως, αποτελέσματα. Μερικές από τις πιο φημισμένες μονάδες είναι η Αναρχική Φάλαγγα Ντουρρούτι που σχηματίζεται από την Αντιφασιστική Επιτροπή, η Σιδηρά Φάλαγγα και το 5ο Σύνταγμα του Κομμουνιστικού Κόμματος. Οι δυνάμεις των φρανκιστών καταλαμβάνουν την Γρανάδα.
26 Ιουλίου 1936. Ο Αδόλφος Χίτλερ συμφωνεί να δώσει στρατιωτική βοήθεια προς τον στρατηγό Francisco Franco Bahamonde. Η Κομμουνιστική Διεθνής θέτει σε εφαρμογή την οργάνωση των Διεθνών Ταξιαρχιών.
28 Ιουλίου 1936. Γερμανικά αεροσκάφη φτάνουν στο Μαρόκο και αρχίζει η μεταφορά εθνικιστικών στρατευμάτων στην Ισπανία.
Τέλη Ιουλίου 1936. Το στρατιωτικό κίνημα, παρ’ ότι κατάφερε να επικρατήσει σε αρκετές περιοχές, δεν είχε τα αποτελέσματα που ανέμενε, κυρίως λόγω της αποφασιστικής αντίστασης από μεγάλα τμήματα του πληθυσμού. Παρ’ όλα αυτά, οι εθνικιστές στρατηγοί αρνούνται να διαπραγματευθούν με την κυβέρνηση και σχηματίζουν στρατιωτική κυβέρνηση, την Χούντα Εθνικής Άμυνας υπό την ηγεσία του στρατηγού Καμπανέλας.
30 Ιουλίου 1936. Εννέα ιταλικά βομβαρδιστικά αφικνούνται στο Mαρόκο.
Αρχές Αυγούστου 1936. Αυτό που θα αλλάξει τα δεδομένα της σύγκρουσης είναι η μεταφορά της Στρατιάς της Αφρικής (περίπου 47.000 άντρες), από το Μαρόκο, δια μέσου των στενών του Γιβραλτάρ, στην Ισπανική χερσόνησο. Η επιχείρηση αυτή γίνεται εφικτή μετά την σημαντική βοήθεια που προσέφεραν η γερμανική και ιταλική αεροπορία και το ναυτικό, καθώς μέχρι τότε ο Δημοκρατικός στόλος έλεγχε τα στενά.
Η μαροκινή στρατιά, που διοικείται από τον στρατηγό Francisco Franco Bahamonde, ενώνεται με τα στρατεύματα του στρατηγού Queipo de Llano στη ζώνη της Σεβίλλης και ξεκινά την προέλασή της προς τον βορρά κατά μήκος των πορτογαλικών συνόρων. Τα στρατεύματα του στρατηγού Emilio Mola προωθούνται στο βορρά προς την πρωτεύουσα αλλά καθηλώνονται στη Σομοσιέρα.
2 Αυγούστου 1936. Ο Léon Blum ανακοινώνει την πολιτική απόφαση της Γαλλίας για μη παρέμβαση στον ισπανικό εμφύλιο Πόλεμο.
4 Αυγούστου 1936. Ο στρατηγός Francisco Franco Bahamonde και ο εθνικιστικός στρατός καταλαμβάνει την Badajoz.
6 Αυγούστου 1936. Ο στρατηγός Francisco Franco Bahamonde εγκαθιστά το στρατηγείο του στην Σεβίλλη.
8 Αυγούστου 1936. Η Γαλλία κλείνει τα σύνορά της για να αποτρέψει την είσοδο εθελοντών στην Ισπανία.
10 Αυγούστου 1936. Ο Indalecio Prieto κάνει έκκληση από το ραδιόφωνο για τον τερματισμό της Κόκκινης Τρομοκρατίας. Καταλαμβάνεται η Μέριδα.
12 Αυγούστου 1936. Καταφθάνουν οι πρώτοι εθελοντές των Διεθνών Ταξιαρχιών.
14 Αυγούστου 1936. Οι Εθνικιστές μετά από σκληρή μάχη καταλαμβάνουν την Μπαδαχόθ στην Εξτρεμαδούρα.
15 Αυγούστου 1936. Ο Stanley Baldwin ανακοινώνει την απαγόρευση της εξαγωγής όπλων από την Αγγλία προς την Ισπανία.
19 Αυγούστου 1936. Δολοφονείται ο Federico García Lorca από Φαλαγγίτες στο Viznar.
4 Σεπτεμβρίου 1936. Ο Francisco Largo Caballero –o αποκαλούμενος «Ισπανός Λένιν»– διαδέχεται τον José Giral στην πρωθυπουργία και σχηματίζει νέα κυβέρνηση. H κυρίως πολιτική του θα είναι η ανασυγκρότηση του στρατού, η στρατιωτικοποίηση των λαϊκών πολιτοφυλακών και η ανασύσταση της κεντρικής εξουσίας και των κρατικών αρχών, η ισχύς των οποίων είχε απονευρωθεί από το πλήθος των αυτόνομων επαναστατικών οργάνων, που δημιουργούνται σε ολόκληρη τη Δημοκρατική Ισπανία.
8 Σεπτεμβρίου 1936. Ενώνονται στην Εξτρεμαδούρα οι δύο ζώνες ελέγχου των εθνικιστών.
9 Σεπτεμβρίου 1936. Ύστερα από πρωτοβουλία της Αγγλίας και της Γαλλίας υπογράφεται από τις μεγάλες δυνάμεις (στην επιτροπή συμμετέχουν εκπρόσωποι 27 χωρών) το Σύμφωνο μη επέμβασης, αφού όμως έχουν, ήδη, φτάσει στην Ισπανία αποστολές οπλισμού από τις φασιστικές χώρες. Και ενώ το Σύμφωνο μη επέμβασης δεν επιτρέπει την βοήθεια στην δημοκρατική κυβέρνηση, η αποστολή στρατού και οπλικών συστημάτων, από Ιταλία και Γερμανία, προς τους Εθνικιστές θα αυξηθεί τους επόμενους μήνες.
13 Σεπτεμβρίου 1936. Ο στρατηγός Emilio Mola καταλαμβάνει το Σαν Σεμπαστιάν αποκλείοντας έτσι τον ανεφοδιασμό, από τη Γαλλία, της βόρειας δημοκρατικής ζώνης. Στην Ανδαλουσία ο στρατηγός Queipo de Llano προελαύνει μεταξύ Σεβίλλης και Γρανάδας.
21 Σεπτεμβρίου 1936. Στο Μπουργκός, ο Francisco Franco Bahamonde επιλέγεται από τους εθνικιστές στρατηγούς και διορίζεται αρχηγός του κράτους και αρχιστράτηγος.
Αναρχία και Ζωή
Anarchy press gr 