Έχει γραφτεί ότι το οργανωμένο ψεύδος, η συστηματική εξαπάτηση συνδέονται με την υπερτροφική βούληση για εξουσία. Το ψεύδος και δη το ολοκληρωτικό, έρχεται να προσδώσει στην προπαγάνδα εκείνη την απαιτούμενη συνοχή, που απαιτεί κάθε φορά η επιβολή της.
Πολλές φορές, δυστυχώς, το ψεύδος ανταποκρίνεται στο αίτημα ενός κοινού, επαναστατικού ή μη δεν έχει σημασία, το οποίο εμφανίζεται έτοιμο να πιστέψει, έτοιμο να διδαχθεί σε ένα μάθημα, κυριολεκτικά και πρώτα απ’ όλα, λήθης. Οι βεβαιότητες, που συνεχίζουν να κατασκευάζονται, έχουν αποκτήσει τέτοια δύναμη, που ο,τιδήποτε θα μπορούσε έστω να τις κλονίσει, θεωρείται ότι εισάγει σε ένα κόσμο άγνωστο και απαγορευμένο, αντιδραστικό και ύποπτο.
Ο φανατικός είναι έτοιμος να θυσιαστεί στο όνομα μιας κατασκευής, που ορίζει ότι τα πάντα εδράζονται στο μηδενικό χρόνο. Το παρελθόν δεν έχει σβήσει απλά, το παρελθόν δεν υπήρξε ποτέ. Έτσι τα πάντα επιτρέπονται, αφού η εκκίνηση και επανεκκίνηση της ιστορίας θεωρητικά επαναλαμβάνεται με έναν αέναο τρόπο.