Με αφορμή τις δημοσκοπήσεις και το κατά πόσον είναι επιτυχείς ή αποτυχημένες, αξιόπιστες ή αναξιόπιστες, υπάρχουν πάρα πολλά που θα μπορούσαν να ειπωθούν. Το παιχνίδι των αριθμών και των λέξεων είναι συνήθη μέσα τα οποία χρησιμοποιούν οι εξουσιαστές. Παραδείγματος χάριν μπορεί κάλλιστα ένας αριστερός (θηλυκού ἠ αρσενικού γένους δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία) να ισχυρίζεται με επιμονή ότι δεν μειώθηκαν οι συντάξεις και αμέσως μετά να παραδεχθεί ότι μειώθηκαν οι συντελεστές φοροαπαλλαγής για τους συνταξιούχους ή ότι αυξήθηκαν οι εισφορές τους. Βέβαια, αυτό σημαίνει μείωση των συντάξεων, αλλά το λεκτικό παιχνίδι εντυπώσεων και εξαπάτησης συνδυασμένο με την ανοήμονα αποδοχή των πολιτικολογιών εκ μέρους του χάφτοντος αριστερού συμφύρματος, τελικά φέρνει αποτελέσματα.
Δεν πρέπει σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα να έχουν διεξαχθεί τόσες πολλές δημοσκοπήσεις, σχετικά με την εκλογική αναμέτρηση της 25ης Γενάρη 2015, σε σύγκριση με προηγούμενες αναμετρήσεις βουλευτικών ή άλλων εκλογών. Όμως, η χιονοστιβάδα των δημοσκοπήσεων δεν προσφέρει και ουσιαστικές πληροφορίες αφού, τις περισσότερες φορές δεν διευκρινίζονται ούτε τα ποιοτικά χαρακτηριστικά, ούτε το μέγεθος και η κατανομή του δείγματος. Ο Μαρκ Τουέιν είχε κάποτε πει πως «υπάρχουν ψέματα, υπάρχουν μεγάλα ψέματα, υπάρχουν και οι στατιστικές». Οι τελευταίες είναι πιο επικίνδυνες, επειδή φέρουν τον μανδύα της επιστημοσύνης, είναι δηλαδή μασκαρεμένες αλήθειες. Όταν η επιστήμη αποκτά άμεσες σχέσεις με την εξουσία τότε είναι βέβαιη η άλωση της αλήθειας. Η εξουσία, με οποιαδήποτε μορφή και εάν παρουσιάζεται, όπως και το κεφάλαιο, έχουν την σαφή υπεροχή στο να αλλοιώσουν και εν τέλει να επιβάλλουν τις επιλογές τους. Συνέχεια