Βασίλης Τσιρώνης: Στη μνήμη ενός ασυμβίβαστου αγωνιστή που έμεινε όρθιος και οργισμένος

11 Ιούλη 1978.

Λίγες μέρες προτού η δημοκρατία γιορτάσει, για τέταρτη χρονιά, την «αναγέννησή» της. Μερικούς μήνες μετά από την δολοφονία του επαναστάτη αγωνιστή Χρήστου Κασίμη, στην ένοπλη συμπλοκή του Ρέντη, το κράτος δολοφονεί έναν ακόμα αγωνιστή.

Στις 4 το πρωί, μπάτσοι εισβάλλουν στο σπίτι του γιατρού Βασίλη Τσιρώνη, στην πολυκατοικία της οδού Άρεως 35, στο Παλαιό Φάληρο. Η επιχείρηση γίνεται με όλες τις νομικίστικες διαδικασίες και τύπους που δίνουν άλλοθι και δικαιολογία στις κρατικές δολοφονίες: δικαστική απόφαση, την παρουσία του εισαγγελέα Κανέλου και τους κουμπουροφόρους μπάτσους. Ο Τσιρώνης πέφτει νεκρός. Τα ΜΜΕ, (όργανα παραπληροφόρησης και συκοφαντίας), που από την αρχή της πολιορκίας καλλιεργούσαν το κλίμα για την προσχεδιασμένη έφοδο των δυνάμεων καταστολής και την έκβαση της επιχείρησης, προβάλλουν την κρατική εκδοχή: «αυτοκτονία».

Ποιος ήταν όμως ο Τσιρώνης;