Στις 25 Μάη ο Μίκης Θεοδωράκης σε δήλωση του, μεταξύ άλλων, είπε τα εξής:
«Στο Σύνταγμα του 1974 υπήρχε άρθρο με το οποίο οριζόταν σαφώς ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας όφειλε σε περίπτωση που υπήρχε δυσαρμονία ανάμεσα στην Κυβέρνηση και στη λαϊκή θέληση, να διαλύσει την Βουλή και να προκηρύξει εκλογές. Το άρθρο αυτό το έβγαλε ο Ανδρέας Παπανδρέου στην αναθεώρηση του Συντάγματος του 1986.
Όμως για να μπορέσει να το κάνει, χρειαζόταν και τις ψήφους του ΚΚΕ. Όταν μαθεύτηκε ότι προτίθεται να προχωρήσει σ’ αυτή την πρωτοφανή παραμόρφωση του Συντάγματος που είχε ως άμεση συνέπεια την κατάργηση του Λαού ως θεματοφύλακα της ουσιαστικής δημοκρατικής τάξης στην χώρα μας, θυμάμαι ότι βρισκόμουν στην Θεσσαλονίκη ως βουλευτής του ΚΚΕ για μια πολιτική εκδήλωση. Έσπευσα λοιπόν να δηλώσω στον τύπο ότι το ΚΚΕ θα έδινε την ψήφο του μόνο βάζοντας τους δικούς του όρους, ότι φυσικά δεν θα περιοριζόταν στην απόρριψη της μεταβολής του Πολιτεύματος από Προεδρικό σε Πρωθυπουργικό, αλλά και θα έθετε ως όρο να καθιερωθεί η απλή Αναλογική, που ήταν και το πάγιο αίτημα της Αριστεράς.
Μόλις γύρισα στην Αθήνα, μου ασκήθηκε κριτική από το Π.Γ., γιατί μίλησα έτσι χωρίς να τους ρωτήσω. Ζήτησα να μου πουν, πού έκανα λάθος και τότε κατάλαβα ότι είχαν ήδη συμφωνήσει να ψηφίσουν ό,τι τους πει ο Ανδρέας, χωρίς όρους […]
Επιδόρπιον
Λίγο αργότερα και αφού για μια ακόμα φορά οι κομμουνιστές έπεσαν έξω, με αναζήτησε ο Υπουργός Λάζαρης:
– Θέλω να κανονίσεις να φάμε ένα βράδυ σπίτι σου με τον Φλωράκη.
Πράγματι, Φλωράκης, Καλούδης, Λάζαρης κι εγώ βρεθήκαμε ένα βράδυ να τα πίνουμε μπροστά στο τζάκι του σπιτιού μου στην Ακρόπολη.
Πριν ακόμα καθήσουμε, μας λέει ο Υπουργός:
– Αλήθεια, γιατί δεχθήκατε ασυζητητί τους όρους του Ανδρέα;
Ο Χαρίλαος με κοίταξε με νόημα και για να αλλάξει θέμα φωνάζει στην Μυρτώ:
– Μυρτώ, πεινάμε, γιατί αργείς;
Εγώ στρέφομαι στον Λάζαρη και τον ρωτώ:
– Λοιπόν;
– Λοιπόν, λέει αυτός, έγραφα το σχέδιο αναθεώρησης του Συντάγματος. Κάποια στιγμή μού τηλεφωνεί ο πρόεδρος και με ρωτά αν έχουμε κανένα νέο απ’ το ΚΚΕ. Του απάντησα αρνητικά. «Περίεργο» μου απάντησε. «Κι επειδή δεν θέλω να αλλάξω κάτι μετά από δική τους απαίτηση, για να μη δοθεί η εντύπωση ότι υποχωρώ, βάλε την απλή αναλογική ως εκλογικό σύστημα». Μετά από λίγες μέρες μου ξανατηλεφώνησε και μού είπε: «Επειδή φαίνεται ότι οι φίλοι μας (και βεβαίως δεν είπε “οι φίλοι μας”» αλλά μια πολύ κακή και συνηθισμένη λέξη) δεν έχουν σκοπό να ζητήσουν τίποτα, άφησε το κείμενο ως είχε και δεν χρειάζεται επομένως ούτε να βάλεις την απλή αναλογική».[…]
Τελειώνοντας θέλω να υπογραμμίσω ότι ναι μεν σιωπώ, όμως και η σιωπή έχει τα όριά της. Ομολογώ ότι είμαι έτοιμος να εκραγώ, γιατί έχω την αίσθηση ότι με έχουν δέσει (μαζί με όλο το κοπάδι) με μια τριχιά σάπιων και παράνομων νόμων και μας σέρνουν όλους μαζί μια φούχτα σαΐνια στο σφαγείο».
Η σιγή ιχθύος του Κόμματος (ένα είναι το κόμμα) δεν είναι περίεργη, ούτε ασυνήθιστη. Οι «μαλάκες» του κόμματος (και βεβαίως δεν επρόκειτο ούτε τότε ούτε τώρα για «μαλάκες») ξέρουν πώς να χειριστούν τέτοιου είδους θέματα. Η άρνησή τους να αντιπαρατεθούν, να καταδικάσουν, να διαψεύσουν μια σοβαρότατη μομφή είναι στην προκειμένη μια δοκιμασμένη λύση, αφού ο υπέργηρος Θεοδωράκης δεν προσφέρεται ως σάκος του μποξ για το ΚΚΕ, δηλαδή με άλλα λόγια οι συνθήκες δεν επιτρέπουν την φυσική ή πολιτική του εξόντωση, ούτε όμως και την γελοιοποίησή του. Καταλαβαίνουν, επίσης, πολύ καλά ότι πρόκειται για προειδοποιητική βολή, αφού σε περίπτωση που αμφισβητήσουν τα λεγόμενά του θα υπάρχει συνέχεια η οποία θα είναι περισσότερο επώδυνη.
Στην ίδια γραμμή και το σύνολο του πολιτικού συστήματος. Το ΚΚΕ έδωσε την γραμμή και οι υπόλοιποι την τηρούν κατά γράμμα. Καμία σημασία στον «ζουρλό», δεν ανοίγουμε το θέμα, δεν χαλάμε την πιάτσα με τέτοιου είδους αποκαλύψεις, αφού δεν συμφέρει κανέναν. Η τράπουλα, λοιπόν, για μιαν ακόμη φορά είναι καρασημαδεμένη όσον αφορά τις ψευδοαντιθέσεις για την αλλαγή του εκλογικού νόμου ή την συνταγματική αναθεώρηση. Το ΚΚΕ συμπολιτεύεται σαν το καλύτερο δεκανίκι για μιαν ακόμη φορά με τόσο τρανταχτό, αλλά και ανέμπνευστο τρόπο για ένα απλούστατο λόγο. Ο κοινωνικός χώρος είναι «νεκρός» από αντιδράσεις, οπότε και τα «κεφάλια» του Περισσού δεν έχουν ιδιαίτερες ανησυχίες για την συνέχεια, θεωρώντας ότι θα πάρουν όσα έχουν ζητήσει…
Και τα σκυλιά δεμένα. Για την ώρα πάντα…
Δημοσιεύθηκε από Λ.
Anarchy press gr 