Η «μέθοδος» Τσίπρα, γνωστή πλέον διεθνώς άλλοτε χλευάζεται δεόντως και δικαίως και άλλοτε αποπνέει τον ανάλογο σεβασμό που της πρέπει, από όψιμους ή μη θαυμαστές της, οι οποίοι φαίνεται ότι πληθαίνουν. Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται παρά για κυνική επίδειξη εκ μέρους της εξουσίας για το πώς διάκειται απέναντι στην γνώμη ή την βούληση του «κυρίαρχου λαού». Ενδεικτική είναι η επιβράβευση εκ μέρους του Ολάντ, που ανανεώνει με κάθε ευκαιρία την εμπιστοσύνη του στο πουλέν Τσίπρας.
Έτσι, ο Ολάντ ευλόγησε την «αριστερά της διακυβέρνησης» του Συριζα, ενώ τράβηξε το αυτί στους Pordemos, που κατά την γνώμη του αποτελούν την αριστερά της διαμαρτυρίας. Την ίδια στιγμή η «αριστερά της διακυβέρνησης» έκοψε παραδειγματικά το ΕΚΑΣ σε εκατοντάδες χιλιάδες μικροσυνταξιούχους προφανώς «εχθρούς του λαού» και εκπροσώπους της πλουτοκρατίας. Τα «περήφανα» γηρατειά, άλλωστε, είναι από τους πλέον εύκολους στόχους για την πρώτη φορά αριστερά κυβέρνηση…