Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύθηκε πριν από τρία και πλέον χρόνια. Εν τούτοις δεν χάνει την επικαιρότητά του, λαμβανομένου υπ’ όψιν ότι η διερεύνηση των σχέσεων και του διαγκωνισμού ανάμεσα στα κομματικά παραρτήματα της εξουσίας και των συνθηκών όσμωσης του λεγόμενου χώρου, ήταν και παραμένει ένα διαρκές μία πραγματικότητα με συνέπειες που όλοι μπορούμε να διαπιστώσουμε χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια.
O Κέρβερος, σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία, ήταν ένας σκύλος με τρία κεφάλια και μια λεπιδωτή, δυνατή ουρά. Στεκόταν στην είσοδο του Άδη, και άφηνε εύκολα τις ψυχές των νεκρών να περάσουν την πύλη. Από την στιγμή, όμως, που περνούσαν, οι λεπίδες της ουράς του καθιστούσαν αδύνατη την επιστροφή. Πολλές παγίδες για θηράματα βασίζονται ακριβώς στο ίδιο μηχανισμό. Τα θηράματα που έλκονται από το δόλωμα εισέρχονται με ευκολία στην παγίδα από την οποία, στην συνέχεια είναι αδύνατον να αποδράσουν.
Έχουμε επανειλημμένα τονίσει ότι το πολιτικό πεδίο είναι εξουσιαστικό πεδίο. Η πολιτική αντιπαράθεση είναι αντιπαράθεση των τεχνικών της εξουσίας, η οποία είναι και η μόνη που αποθεώνεται ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Είναι χαρακτηριστικό, ότι οι πολιτικοί αντίπαλοι, είτε κατά την έναρξη είτε κατά την τυχόν κλιμάκωση της, είτε στα στάδια της αποκλιμάκωσής της έχουν την δυνατότητα να παρουσιάζουν τα δικά τους κέρδη. Πέραν της δυνατότητας κάθε πολιτικού να εμφανίζει το ποτήρι κατά το δοκούν είτε μισοάδειο είτε μισογεμάτο, είναι αξιοσημείωτο ότι στις περισσότερες περιπτώσεις πολιτικών συγκρούσεων, που διευθετούν πολιτικά συμφέροντα, όλοι οι εμπλεκόμενοι μπορούν κάλλιστα να βγαίνουν κερδισμένοι.
Ας κάνουμε, όμως, ορισμένες συγκεκριμένες παρατηρήσεις που αφορούν την παρουσιαζόμενη ως σφοδρή αντιπαράθεση κυβέρνησης και Συ.ρι.ζα., σε σχέση με το ζήτημα των αστυνομικών επεμβάσεων σε καταλήψεις, αλλά και με το ζήτημα γενικότερα της αντιμετώπισης της «ανομίας» από την πλευρά του κράτους.