Παρά τη ρητορική πολλών θεσμικών περιβαλλοντικών οργανώσεων και πολλών «φιλελεύθερων περιβαλλοντολόγων», το φυσικό αέριο δεν είναι μια καθαρή ενέργεια, ειδικά αν εξεταστεί η διαδικασία παραγωγής στο σύνολό της. Όπως και τα περισσότερα αγαθά που παράγονται στον παγκόσμιο καπιταλιστικό πολιτισμό των πολυεθνικών εταιρειών, το φυσικό αέριο καταναλώνεται συχνά χωρίς πολλή γνώση για το πού παράγεται, πώς παράγεται ή για το ποιές είναι οι καταστροφικές συνέπειες που έχει στους κατοίκους και τα τοπικά περιβάλλοντα. Το φυσικό αέριο, όπως και πολλά προϊόντα που καταναλώνουμε, φαινομενικά βολεύει που βρίσκεται σε αφθονία, και χωρίς δυσάρεστες συνέπειες.
Σε αυτό το σύντομο άρθρο, θα περιγράψω την ύπουλη πλευρά του φυσικού αερίου, αφήνοντας αρκετό χώρο για τον αναγνώστη να συνεχίσει περαιτέρω την έρευνα αυτή. Θα σκιαγραφήσω τέσσερα θέματα, για το καθένα από τα οποία θα μπορούσε να γραφτεί ένα βιβλίο.
Εγκληματικές εταιρείες παραγωγοί φυσικού αερίου
Στη βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου το έγκλημα καλπάζει, όπως και σε όλους τους τομείς των μεγάλων εταιρειών. Στην πραγματικότητα, αυτό το έγκλημα σκοτώνει περισσότερους ανθρώπους και κοστίζει περισσότερα χρήματα των φορολογουμένων από ό,τι η εγκληματικότητα σε επίπεδο δρόμου στο σύνολό της. Αυτό που κάνει αυτό το γεγονός τόσο ύπουλο, είναι ότι οι εταιρείες που έχουν καταδικαστεί μπορούν να συνεχίσουν να εγκληματούν γιατί, όπως ο βαρώνος Thurlow τόσο εύγλωττα σημείωσε, «οι εταιρείες δεν έχουν ψυχή για να τιμωρηθεί και δεν έχουν σώμα να μπει στη φυλακή». Θα ήθελα να προσθέσω σε αυτήν την παρατήρηση, ότι δεν έχουμε κάποιο έγκυρο νομικό σύστημα που να εκπροσωπεί τόσο τη μη ανθρώπινη όσο και την ανθρώπινη ζωή έναντι των εταιρειών-δολοφόνων του πλανήτη μας. Για τον λόγο αυτό ο πλανήτης μας χρειάζεται ανθρώπους-αγωνιστές αφοσιωμένους και εξαγριωμένους.
Από το 2009, η πρώτη δεκάδα παραγωγών φυσικού αερίου των ΗΠΑ ήταν: η BP, η Anadarko Petroleum, η XTO Energy, η Chesapeake Energy, η Devon Energy, η Conoco-Phillips, η Enccana Corp, η Chevron, η ExxonMobil και η Williams Cos.
Η ExxonMobil έχει αγοράσει πρόσφατα την XTO Energy, καθιστώντάς τη την μεγαλύτερη παραγωγό φυσικού αερίου στις ΗΠΑ. Αν ψάχνατε στο Google κάθε μία από αυτές τις εταιρείες, μαζί με τους όρους «πρόστιμα του αστικού και του ποινικού κώδικα», θα βρίσκατε πολλά παραδείγματα χρόνιας παραβατικής συμπεριφοράς που κυμαίνεται από εκμετάλλευση εμπιστευτικών πληροφοριών ως δωροδοκία, σε πολλά διαφορετικά είδη παραβιάσεων του Clean Water Act (ομοσπονδιακός Νόμος για την μη ρύπανση των υδάτινων πόρων) και του Clean Air Act (ομοσπονδιακός Νόμος για την μη ρύπανση του αέρα), για παραβιάσεις των πρότυπων ασφαλείας του OHSA (Occupation Health and Safety Act=Νόμος περί Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία) που οδήγησαν στον τραυματισμό και τον θάνατο εργαζομένων.
Πάρτε, για παράδειγμα, την BP, τον έναν από τους μεγαλύτερους δράστες της οικοκτονίας στον πλανήτη. Τον Οκτώβριο του 2007, η Anchorage Daily News ανέφερε, ότι «η BP συμφώνησε να πληρώσει 50 εκατ. δολάρια για το κακούργημα της παραβίασης της Clean Air Act εξ αιτίας του οποίου σκοτώθηκαν 15 άτομα και τραυματίστηκαν πάνω από 170», το 2005, σε διυλιστήριο στο Τέξας. Η εφημερίδα ανέφερε, επίσης, ότι η BP κατέβαλε «303 εκατομμύρια δολάρια σχετικά με τον έλεγχο των τιμών της αγοράς του προπανίου στις 48 όμορες Πολιτείες» και άλλα 20 εκατομμύρια για το ομοσπονδιακό πλημμέλημα της διαρροής «201.000 γαλονιών πετρελαίου κατ’ εκτίμηση» στη «μεγαλύτερη πετρελαιοκηλίδα στο Βόρειο Ημισφαίριο» τον Μάρτιο του 2006. Προσθέστε στον ποινικό φάκελο της BP την έκρηξη στον Κόλπο του Μεξικού, στην πλατφόρμα της Deep Water Horizon, η οποία κόστισε 11 ανθρώπινες ζωές και δημιούργησε τη μεγαλύτερη θαλάσσια πετρελαιοκηλίδα στην ιστορία, σκοτώνοντας αμέτρητο αριθμό θαλάσσιων πτηνών και θαλάσσιας ζωής. Μόνο οι πολυεθνικές εταιρείες και τα έθνη-κράτη μπορούν να αποφύγουν τη φυλάκιση για φόνο και οικοκτονία.
Παρά την πληθώρα των κακόβουλων εγκλημάτων κατά της γης, της ανθρώπινης και μη ανθρώπινης ζωής, οι πολυεθνικές πετρελαίου και φυσικού αερίου είναι διαβόητες για την εξαγορά των λεγόμενων ομοσπονδιακών και πολιτειακών εκπροσώπων. Είναι προφανές, ότι δεν μπορούμε να εμπιστευθούμε τις πολυεθνικές εταιρείες ότι θα τηρούν το νόμο, οπότε γιατί θα πρέπει να τους έχουμε εμπιστοσύνη για να κάνουν ο,τιδήποτε, πόσο μάλλον για να παράγουν ασφαλή και καθαρή ενέργεια; Το 2005, ο αντιπρόεδρος Ντικ Τσέινι, ο πρώην διευθύνων σύμβουλος της Halliburton (μίας εταιρείας με ένα βαρύτατο ποινικό φάκελο), έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να εξαιρεθεί η βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου από διατάξεις της Safe Drinking Water Act, (Νόμος για το Ασφαλές Πόσιμο Νερό), καθώς και πολλές άλλες εξαιρέσεις από την Clean Water Act, την Clean Air Act, την Resource Conservation and Recovery Act (Νόμος για την Διατήρηση και την Ανανέωση των Πόρων), την CERCLA (Superfund) (Comprehensive Environment Response, Compensation and Liability Act) (ομοσπονδιακός Νόμος για τον καθαρισμό μολυσμένων τοποθεσιών), και την Planning and Community Right-to-Know Act (Νόμος για την ενημέρωση σε κρατικό και τοπικό επίπεδο για πιθανούς κινδύνους από χημικά). Εκτός του ότι ο Ντικ ακριβώς είναι ένα «Dick», επειδή ζητά εξαιρέσεις από όλους αυτούς τους ομοσπονδιακούς νόμους που αποσκοπούν στην προστασία της γης, τί κρύβει η βιομηχανία φυσικού αερίου από το κοινό;
Σε μια πρόσφατη επιστολή προς την EPA (Environmental Protection Agency) από τρεις εκπροσώπους των ΗΠΑ, είχε υποστηρίξει ότι 12 «εταιρείες ρωγμάτωσης έχουν εγχύσει πάνω από 32 εκατομμύρια γαλόνια πετρελαίου ντίζελ στο έδαφος σε 19 πολιτείες μεταξύ 2005 και 2009. Και το έκαναν χωρίς να ζητήσουν ή να λάβουν άδεια από τις ρυθμιστικές περιβαλλοντικές αρχές των κρατών αυτών.» «Η ανησυχία σχετικά με το καύσιμο ντίζελ είναι ότι περιέχει βενζόλιο, μια καρκινογόνο ουσία που έχει επιπλέον και άλλες βλαβερές επιπτώσεις στην υγεία», η οποία έχει ανιχνευθεί σε αποθέματα νερού κοντά σε εγκαταστάσεις γεώτρησης ντίζελ σε όλη την χώρα. Οι Ομοσπονδιακοί νομοθέτες Waxman, Markey και DeGette, ισχυρίζονται ότι οι εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου παραβίασαν το νόμο, καταπατώντας την Energy Policy Act του 2005 (Νόμος περί ενεργειακής πολιτικής), η οποία ορίζει ότι η υδραυλική ρωγμάτωση που γίνεται με χρήση καύσιμου ντίζελ υπόκειται σε ρύθμιση από την EPA στο πλαίσιο του νόμου για το Ασφαλές Πόσιμο Νερό (Safe Drinking Water Act). Η βιομηχανία δεν αρνείται ότι η EPA είχε την εξουσία να ρυθμίζει το ντίζελ στην ρωγμάτωση στο πλαίσιο του παραπάνω νόμου, αλλά ισχυρίστηκε ότι δεν υπάρχουν κανόνες που να ρυθμίζουν τη χρήση του καυσίμου ντίζελ κατά την υδραυλική ρωγμάτωση. Οι εταιρείες Halliburton, BJ Services και Schlumberger, οι τρεις μεγαλύτεροι εργολήπτες γεωτρήσεων, προχώρησαν σε μία «εθελοντική συμφωνία», σύμφωνα με την οποία θα έπαυαν να χρησιμοποιούν το καύσιμο ντίζελ κατά την υδραυλική ρωγμάτωση σε σχηματισμούς ανθρακαερίου/στρώματα γαιανθράκων/μεθανίου το 2003, και το Κογκρέσο με τους Ρεπουμπλικανούς έγραψε μια εξαίρεση, το λεγόμενο «Κενό Halliburton», στην Energy Policy Act του 2005, η οποία ανέφερε ότι «η υδραυλική ρωγμάτωση δεν μπορούσε να ρυθμιστεί στο πλαίσιο του Νόμου περί ασφαλούς πόσιμου νερού». Ωστόσο, «η χρήση του καυσίμου ντίζελ για ρωγμάτωση θα εξακολουθεί να πληροί τις προϋποθέσεις για τη ρύθμιση», στο πλαίσιο του Νόμου περί ασφαλούς πόσιμου νερού.
Παρά την «εθελοντική συμφωνία», που αναφέρει ότι η βιομηχανία δεν θα χρησιμοποιεί το καύσιμο ντίζελ και την νομική εξαίρεση, η Halliburton χρησιμοποίησε 7,2 εκατομμύρια γαλόνια καυσίμου ντίζελ και η BJ Services έγχυσε 11.555.538 γαλόνια καυσίμου ντίζελ στο έδαφος, μεταξύ του 2005 και του 2009. Η βιομηχανία του φυσικού αερίου προκαλεί ανοιχτά τον ισχυρισμό του ομοσπονδιακού νομοθέτη ότι παραβίασε το νόμο, υποστηρίζοντας ότι δεν υπάρχουν κανονισμοί σε ισχύ, παρά τη συμφωνία τους να μην χρησιμοποιούν καύσιμο ντίζελ στην ρωγμάτωση. Στην πραγματικότητα, 32 εκατομμύρια γαλόνια καυσίμου ντίζελ χρησιμοποιήθηκαν σε 19 πολιτείες, εκ των οποίων τα μισά ήταν στο έδαφος του Τέξας και ένα εκατομμύριο γαλόνια ή και περισσότερα χρησιμοποιήθηκαν στα ακόλουθα κράτη: στην Οκλαχόμα 3,3 εκατομμύρια γαλόνια, στην Βόρεια Ντακότα 3,1 εκατομμύρια γαλόνια, στην Λουιζιάνα 2,9 εκατ. γαλόνια, στο Γουαϊόμινγκ 2,9 εκατομμύρια γαλόνια και στο Κολοράντο 1,3 εκατομμύρια γαλόνια. Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ή να χαρακτηρίσει τη βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου ως ο,τιδήποτε άλλο εκτός από μια αντικοινωνική εγκληματική δράση.
Τα κρυμμένα μυστικά της υδραυλικής ρωγμάτωσης
Τίποτα δεν αποκαλύπτει τον μύθο του «καθαρού» φυσικού αερίου καλύτερα από τον τρόπο της παραγωγής του φυσικού αερίου από διάφορους γεωλογικούς σχηματισμούς. Στη Δύση το μεγαλύτερο μέρος του φυσικού αερίου έχει ληφθεί από ταμιευτήρες γαιανθράκων και στην Ανατολή από διάφορους σχηματισμούς σχιστόλιθου. Η εξαγωγή μεθανίου από γεωλογικούς σχηματισμούς απαιτεί ένα συγκεκριμένο τύπο τεχνολογίας, γνωστή στην βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου ως υδραυλική ρωγμάτωση. Η υδραυλική ρωγμάτωση είναι μια τεχνολογία που βασίζεται στην έγχυση υπό υψηλή πίεση νερού, άμμου και διαφόρων άλλων επικίνδυνων χημικών ουσιών σε ένα συγκεκριμένο γεωλογικό σχηματισμό. Με ακραίες πιέσεις το νερό, η άμμος και οι επικίνδυνες χημικές ουσίες εγχύονται στο φρεάτιο γεώτρησης, προκαλώντας τη θραύση των γεωλογικών σχηματισμών χιλιάδες πόδια κάτω από την επιφάνεια της γης, επιτρέποντας στο αέριο να διαφύγει μέσω του ρήγματος, που συγκρατείται ανοικτό από την άμμο. Η όλη διαδικασία παραγωγής φυσικού αερίου απαιτεί χημικές ουσίες. Χημικές ουσίες εγχύονται από την αρχή της διαδικασίας γεώτρησης και χρησιμοποιούνται σε όλη την διαδικασία, καθώς την επισπεύδουν.
Η υδραυλική ρωγμάτωση απαιτεί μια απίστευτη ποσότητα νερού. Ο τύπος του γεωλογικού σχηματισμού και το βάθος των πηγαδιών καθορίζουν την ποσότητα του νερού που χρησιμοποιείται ανά φρεάτιο. Στους ταμιευτήρες γαιανθράκων στη Δύση μπορούν να χρησιμοποιηθούν από 50.000 έως 350.000 γαλόνια διάφορων διεγερτικών χημικών και υγρών ρωγμάτωσης και στον σχιστόλιθο Marcellus στις ανατολικές πολιτείες των ΗΠΑ, κατά μέσο όρο 4,5 εκατομμύρια γαλόνια νερού ανά βαθύ σχιστολιθικό φρεάτιο φυσικού αερίου. Σύμφωνα με μια μελέτη της EPA, στην οποία κάνει μνεία η Earthworks, μερικά από τα υγρά ρωγμάτωσης αντλούνται από το πηγάδι σε λάκκους στην επιφάνεια ή σε δεξαμενές, κατά τη διαδικασία της εξόρυξης πετρελαίου, φυσικού αερίου και όποιου παραγόμενου νερού, αλλά οι μελέτες έχουν δείξει ότι περίπου το 20% ως 40% των υγρών ρωγμάτωσης παραμένουν στο υπέδαφος. Όταν ταξιδεύει κάποιος σε περιοχές του Γουαϊόμινγκ, δεν είναι ασυνήθιστο να δει ανοιχτούς λάκκους με το παραγόμενο από την διαδικασία νερό που περιέχει χημικές ουσίες ρωγμάτωσης. Το παραγόμενο νερό είναι το νερό που αναμειγνύεται με τις χημικές ουσίες ρωγμάτωσης, που πρέπει να αντλείται έξω από το πηγάδι, επειδή υπεισέρχεται στην παραγωγή του φυσικού αερίου.
Δύο πολύ σημαντικές επιπτώσεις της υδραυλικής ρωγμάτωσης είναι ότι το 20 έως 40% των υδραυλικών υγρών ρωγμάτωσης, τα οποία περιέχουν επικίνδυνες χημικές ουσίες, παραμένουν στο υπέδαφος. Η δεύτερη συνέπεια είναι ότι «η διάσπαση των υγρών σε άνθρακα μπορεί να διεισδύσει στους γύρω σχηματισμούς… όταν η διάρρηξη σταματά και ξαναρχίζει η παραγωγή, αυτές οι χημικές ουσίες δεν μπορούν να απαντληθούν εξ ολοκλήρου από το φρεάτιο στρωμάτων γαιανθράκων μεθανίου και …ως εκ τούτου είναι δυνατόν να μετακινηθούν μέσω του υδροφόρου ορίζοντα». Με λίγα λόγια, το 20%-40% των επικίνδυνων χημικών ουσιών που χρησιμοποιούνται στην υδραυλική ρωγμάτωση μπορεί να παραμείνουν στους γεωλογικούς σχηματισμούς και υπάρχει πιθανότητα αυτά τα χημικά να μετακινηθούν προς τους υδροφόρους ορίζοντες του πόσιμου νερού.
Μία από τις πιο σοβαρές συνέπειες αυτής της διαδικασίας ήταν η μόλυνση των πηγαδιών πόσιμου νερού και των υπόγειων υδροφόρων οριζόντων. Η Earthworks αναφέρει, ότι τον Αύγουστο του 2006, «μία έκρηξη σε πηγάδι ανάγκασε την εκκένωση πάνω από 25 σπιτιών», στο Κλαρκ του Γουαϊόμινγκ. Μετά από τρεις ημέρες με ανεξέλεγκτες απελευθερώσεις συνολικού ύψους 8 εκατ. κυβικών μέτρων μεθανίου και εξατμισμένων υγρών γεώτρησης, το πηγάδι τελικά τέθηκε υπό έλεγχο και οι κάτοικοι ξαναμπήκαν στα σπίτια τους. Έχουν υπάρξει και πολλές άλλες διαρροές που καταγράφονται στην ανατολική ακτή και ειδικά στην Πενσυλβάνια. Στο Κολοράντο, μεταξύ 2002 και 2006, υπήρχαν 924 διαρροές χημικών ουσιών και αποβλήτων, άνω των 5 γαλονιών που καταγράφηκαν από την Επιτροπή Διατήρησης πετρελαίου και φυσικού αερίου του Κολοράντο. . Είκοσι τοις εκατό των εν λόγω διαρροών επιμόλυναν το νερό, ενώ τα 14% επιμόλυναν τα υπόγεια ύδατα.[1] Τα ντοκυμανταίρ Gas Land και Split Estate κατέγραψαν συνεντεύξεις από πολλά άτομα, των οποίων η υγεία έχει επηρεαστεί από τις επικίνδυνες χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται κατά την υδραυλική ρωγμάτωση, είτε μέσω του μολυσμένου νερού στα πηγάδια, είτε μέσω της εισπνοής των αναθυμιάσεων από τις κοντινές λίμνες με τα λύματα που προέρχονται από την διαδικασία αυτή. Παρ’ όλα αυτά, τα αποδεικτικά στοιχεία της βλάβης που επιτελείται, οι εκπρόσωποι των βιομηχανιών ισχυρίζονται ότι δεν υπήρξαν τεκμηριωμένες περιπτώσεις μόλυνσης των υπογείων υδάτων ή επιπτώσεις ως αποτέλεσμα της υδραυλικής ρωγμάτωσης. Η βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου είναι διαβόητη για την εξαγορά και στη συνέχεια την φίμωση των θυμάτων της, όπως φαίνεται στο ντοκυμανταίρ Split Estate.
Η διαδικασία παραγωγής φυσικού αερίου δημιουργεί, επίσης, σημαντικό πρόβλημα ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Εκτός από τη διαφυγή μεθανίου, άλλοι καπνοί από κινητές και σταθερές πηγές, οι οποίες περιλαμβάνουν τα καύσιμα ντίζελ και τα κανονικά καύσιμα, παράγουν οξειδίο του αζώτου, το οποίο αναμειγνύεται με την ηλιακή ακτινοβολία και δημιουργεί όζον σε επίπεδο εδάφους. Το όζον στη στρατόσφαιρα είναι καλό, αλλά το όζον στην τροπόσφαιρα είναι επικίνδυνο τόσο για την ανθρώπινη όσο και για την μη ανθρώπινη ζωή. Όταν το όζον στην τροπόσφαιρα ή τα σωματίδια συνδυαστούν, ιδιαίτερα αν είναι μικρότερα από 2,5 μικρά (1 μικρό ισούται με ένα εκατομμυριοστό του μέτρου), δημιουργούν σοβαρή αναπνευστική ανεπάρκεια σε όσους εκτίθενται σε αυτά χρονίως. Είναι γεγονός ότι ορισμένες μεγάλες επιχειρήσεις παραγωγής φυσικού αερίου, που βρίσκονται στη δύση, αυξάνουν το τροποσφαιρικό όζον. Και είναι γεγονός, ότι η κυκλοφορία βαρέων οχημάτων που σχετίζονται με την παραγωγή φυσικού αερίου, από την άντληση νερού ως τη μεταφορά του εξοπλισμού γεωτρήσεων σε χωμάτινους δρόμους, παράγει τεράστιες ποσότητες αιωρούμενων σωματιδίων. Η συνεχής έκθεση σε αιωρούμενα σωματίδια και όζον (καθώς όλοι αυτοί οι άνθρωποι ζουν γύρω από τα μεγάλα σε λειτουργία σημεία άντλησης φυσικού αερίου) αυξάνει την πιθανότητα ανάπτυξης άσθματος και χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας, ειδικά στα παιδιά.
Όταν εξετάσει κανείς το σύνολο της διαδικασίας της παραγωγής φυσικού αερίου, βλέπει πως το φυσικό αέριο δεν είναι τόσο καθαρή πηγή ενέργειας. Στην πραγματικότητα, επειδή η διαδικασία παραγωγής φυσικού αερίου περιλαμβάνει τη χρήση επικίνδυνων χημικών ουσιών κοντά σε πηγές πόσιμου νερού και σε υδροφόρα στρώματα πόσιμου νερού, το φυσικό αέριο δεν είναι ούτε καθαρό, ούτε υγιεινό. Οι χημικές ουσίες, που χρησιμοποιούνται στην παραγωγή φυσικού αερίου, έχουν πολύ σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία και θεωρούνται βιομηχανικό απόρρητο που χρησιμοποιείται κατά την κρίση των εγκληματικών εταιρειών.
Οι επιπτώσεις των Χημικών της Υδραυλικής Ρωγμάτωσης στην υγεία
Οι χημικές ουσίες ρωγμάτωσης σήμερα αντιμετωπίζονται ως βιομηχανικό απόρρητο των διαφόρων βιομηχανιών, πράγμα που σημαίνει, ότι η βιομηχανία δεν χρειάζεται να αποκαλύψει, ποιές είναι οι χημικές ουσίες που χρησιμοποιεί στη διαδικασία παραγωγής φυσικού αερίου. Η Endocrine Disruption Exchange (TEDX), [2] έχει επιτελέσει το δύσκολο έργο τού να ανακαλύψει πολλά από τα ονόματα αυτών των χημικών ουσιών. Η TEDX συνέλεξε τα δεδομένα της από διάφορες πηγές, όπως τις Environmental Impact Statements (Δηλώσεις Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων), τις Environmental Assessment Statements (Περιβαλλοντικές Δηλώσεις Αξιολόγησης), τις εκθέσεις ατυχημάτων και διαρροών και τις πληροφορίες, που λαμβάνονται από το Bureau of Land Management and the U.S. Forest Service (το Υπουργείο Διαχείρισης της Γης και την Δασική Υπηρεσία των ΗΠΑ), από κρατικές υπηρεσίες και κάποιες πληροφορίες από την ίδια την βιομηχανία.
Λόγω του απόρρητου χαρακτήρα των χημικών ουσιών ρωγμάτωσης, είναι σχεδόν αδύνατο να εντοπιστούν όλες οι χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται σ’ αυτήν την διαδικασία. Η TEDΧ εντόπισε 980 προϊόντα που σχετίζονται με την παραγωγή φυσικού αερίου, που περιέχουν 649 διαφορετικές χημικές ουσίες. Μετά τον εντοπισμό των παραγόμενων προϊόντων, οι ερευνητές της TEDΧ βρήκαν τα λεγόμενα Δελτία Δεδομένων Ασφαλείας Υλικού (MSDS) για κάθε ένα από τα προϊόντα. Τα δελτία αυτά έχουν σχεδιαστεί για να βοηθήσουν αυτούς που εργάζονται με αυτά τα προϊόντα ώστε να γνωρίζουν τα βασικά τους περιεχόμενα σε περίπτωση τυχαίας έκχυσης ή τραυματισμό που σχετίζεται με το προϊόν. Δυστυχώς, οι περισσότεροι νόμοι των ΗΠΑ έχουν ως κύριο δικαιούχο τους την εταιρία, ως δευτερεύον δικαιούχο τον καταναλωτή και ως τριτογενή δικαιούχο τον εργαζόμενο. Με λίγα λόγια, η πλειοψηφία των δελτίων δεδομένων ασφαλείας υλικού δεν περιέχουν την πλήρη αποκάλυψη της σύνθεσης του προϊόντος, ούτε αποκαλύπτουν συγκεκριμένα συστατικά του κάθε προϊόντος. Έτσι, για παράδειγμα, το MSDS μπορεί να είναι σκόπιμα ασαφές, απαριθμώντας ένα συστατικό απλά ως βιοκτόνο χωρίς να λέει ποια είναι τα συγκεκριμένα συστατικά του βιοκτόνου. Πληροφορίες σχετικά με συγκεκριμένες χημικές ουσίες μπορούν να συλλέγονται μέσω των στοιχείων (αριθμών) της υπηρεσίας Chemical Abstract Service (CAS). Η American Chemical Society, για τον προσδιορισμό των χημικών στοιχείων, των ενώσεων, των ισομερών, των πολυμερών, κ.λπ., έχει εκχωρήσει μοναδικούς αριθμούς αλληλουχίας, δημιουργώντας το σύστημα CAS. Με λίγα λόγια, το σύστημα CAS παρέχει μια παγκόσμια ταυτότητα για συγκεκριμένες χημικές ουσίες.
Από τις 649 χημικές ουσίες που προσδιορίζονται από την TEDΧ, μόνο οι 362 έχουν αριθμό CAS. Βασισμένη σε 12 κατηγορίες ως προς την επίπτωση στην υγεία, η TEDΧ διαπίστωσε ότι «το 78% από τις χημικές ουσίες σχετίζονται με επιπτώσεις στο δέρμα, τα μάτια ή τα αισθητήρια όργανα, στο αναπνευστικό σύστημα και το γαστρεντερικό ή το ήπαρ. Το σύστημα του εγκεφάλου και το νευρικό σύστημα μπορεί να θιγεί από το 55% των χημικών ουσιών… άλλες επιπτώσεις, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου, της βλάβης σε όργανα, καθώς και σε βλάβες στο ενδοκρινικό σύστημα, μπορεί να μην εμφανιστούν για μήνες ή χρόνια αργότερα. Μεταξύ 22% και 47 % των χημικών ουσιών σχετίζονται με αυτές τις πιθανώς μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην υγεία».
Όταν οι χημικές ουσίες που είχαν εντοπιστεί αξιολογήθηκαν για την διαλυτότητα και την πτητικότητα τους, η TEDΧ διαπίστωσε ότι «από τις 210 χημικές ουσίες 58% είναι υδατοδιαλυτές, ενώ από τις 131 χημικές ουσίες το 36 % είναι πτητικές. Με άλλα λόγια, μπορεί να είναι αερομεταφερόμενες». Οι επιπτώσεις στην υγεία, από αυτού του είδους την έκθεση, είναι λόγος συναγερμού.
Από αυτές τις πτητικές χημικές ουσίες, άνω του 93% μπορεί να βλάψει τα μάτια, το δέρμα, τα αισθητήρια όργανα, το αναπνευστικό σύστημα, τον γαστρεντερικό σωλήνα ή το ήπαρ. Σε σύγκριση με τις διαλυτές χημικές ουσίες, πολύ περισσότερες από αυτές τις χημικές ουσίες (86%) μπορεί να προκαλέσουν βλάβη στον εγκέφαλο και το νευρικό σύστημα. Το 72% των πτητικών χημικών ουσιών μπορεί να βλάψει το καρδιαγγειακό σύστημα και το αίμα και το 66% μπορεί να βλάψει τα νεφρά. Συνολικά, οι πτητικές χημικές ουσίες παράγουν ένα διαφορετικό προφίλ με υψηλότερα ποσοστά από ό,τι τα υδατοδιαλυτά χημικά. Επειδή μπορούν να εισπνευσθούν, να καταποθούν, καθώς επίσης να έρθουν σε επαφή με το δέρμα, η πιθανότητα έκθεσης σε πτητικές χημικές ουσίες είναι μεγαλύτερη.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί, ότι αυτές οι χημικές ουσίες είναι ακόμα πιο πιθανό να επηρεάσουν έναν απίστευτο αριθμό άγριων ζώων, τα οποία δεν μπορούν να διαβάσουν τις προειδοποιητικές πινακίδες για τις επικίνδυνες λίμνες εξάτμισης ή τις επικίνδυνες αερομεταφερόμενες χημικές ουσίες.
Έχω ακούσει, σε πολλές περιπτώσεις, τον ισχυρισμό της βιομηχανίας ότι οι χημικές ουσίες ρωγμάτωσης δεν είναι τίποτα περισσότερο από τις χημικές ουσίες, που βρίσκονται σε καθαριστικά οικιακής χρήσης. Δεν είμαι σίγουρος ποιο ακριβώς είναι το επιχείρημα τους, επειδή τα περισσότερα από αυτά τα χημικά είναι εξίσου επικίνδυνα για την υγεία μας, εκτός αν χρησιμοποιείτε μη τοξικά καθαριστικά οικιακής χρήσης. Φυσικά, αυτό είναι μόνο ντρίμπλα της βιομηχανίας, διότι η συντριπτική πλειονότητα αυτών των χημικών δεν χρησιμοποιούνται σε προϊόντα οικιακής χρήσης, απλώς και μόνο λόγω της τοξικότητάς τους.[3] Έχει προταθεί η θέσπιση ομοσπονδιακής νομοθεσίας (Frack Act), που να απαιτεί η βιομηχανία να παρέχει την πλήρη αποκάλυψη των χημικών ουσιών, που χρησιμοποιούνται στην διαδικασία ρωγμάτωσης. Φυσικά, η βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου δεν είναι πρόθυμη να παράσχει την πλήρη αποκάλυψη, γιατί θα τους ρίξουν την πλήρη ευθύνη σε περίπτωση, που αυτές οι χημικές ουσίες εντοπιστούν αργότερα στο νερό των γεωτρήσεων, στους υπόγειους υδροφόρους ή τα δημοτικά αρδευτικά συστήματα. Και όπως όλοι γνωρίζουμε, η βιομηχανία δεν θα επιτρέψει στο νομοθέτη να της επιρρίπτει ευθύνες για την μόλυνση του περιβάλλοντος. Σε ένα βαθύτερο και ακόμη πιο παράλογο επίπεδο, γιατί να θέλει ένας λογικός άνθρωπος να επιτρέπει στην τάξη των εγκληματιών εταιριών να εισάγει τυχόν επικίνδυνα χημικά στο υπέδαφός της;
Το φυσικό αέριο προπαγανδίζεται τώρα ως μεταβατικό καύσιμο, και χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και ως καύσιμο για την κίνηση των αυτοκίνητων του μέλλοντος, δύο πράγματα που χρειαζόμαστε πολύ λιγότερο σε αυτόν τον πολιτισμό. Ακόμα κι αν χρησιμοποιούμε φυσικό αέριο για τη θέρμανση και για να μαγειρεύουμε, θα πρέπει να ξέρουμε ότι αυτό είναι ένα αέριο του θερμοκηπίου και πως είναι ένας πεπερασμένος πόρος.
Η συμβολή του φυσικού αερίου στην Κλιματική Αλλαγή
Το έτος 2010 παρουσίαζε ενδιαφέρον για όλους όσους δίνουν προσοχή στις καιρικές συνθήκες. Όπως έχουν προβλέψει από το 1980 οι επιστήμονες του κλίματος, οι αλλαγές στον καιρό γίνονται όλο και πιο ακραίες και απρόβλεπτες. Ακραίες πλημμύρες, ακραία ξηρασία και ακραίοι χειμώνες έχουν εξαπλωθεί στις τέσσερις γωνιές του πλανήτη. Ακραίες πλημμύρες στο Πακιστάν οδήγησαν στην εκτόπιση 20 εκατομμύριων ανθρώπων. Ακραία ξηρασία με θερμότητα ρεκόρ στη Ρωσία προκάλεσε μεγάλες δασικές πυρκαγιές, πνιγμούς από την κάπνα και το θάνατο χιλιάδων ανθρώπων αυτό το καλοκαίρι. Πρωτοφανείς καταιγίδες το χειμώνα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ δείχνουν ότι οι καιρικές συνθήκες είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια ανώμαλη εκπομπή σήματος υψηλής συχνότητας στο ραντάρ. Στην πραγματικότητα, οι καιρικές συνθήκες, οι οποίες ανατρέπουν τα προηγούμενα ρεκόρ του κλίματος, είναι ακριβώς αυτό που οι επιστήμονες του κλίματος είχαν πει ότι θα συμβεί όταν τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα, θα άρχιζαν να αυξάνονται. Οι ακραίες αλλαγές που αρχίζουν να συμβαίνουν στο κλίμα απειλούν τη σταθερότητα της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων. Στην πραγματικότητα, τα τρόφιμα αρχίζουν να σπανίζουν σε όλο τον κόσμο και αυτό είναι ένα άμεσο αποτέλεσμα της διαταραχής του κλίματος. Ο τύπος των σποραδικών διαταραχών του κλίματος που βλέπουμε είναι κάτι περισσότερο από ένα φυσικό κύκλο. Είναι αποτέλεσμα της ανθρωπογενούς πηγής διοξειδίου του άνθρακα.
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ, σε συνεργασία με τη βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου, ετοιμάζεται να δημιουργήσει το πλαίσιο για τον επόμενο μεγάλο εθισμό μας, το φυσικό αέριο. Με τις πρόσφατες ανακαλύψεις φυσικού αερίου στο Τέξας, τη Νέα Υόρκη και την Πενσυλβάνια και φυσικά, σε όλη τη Δύση, η ενεργειακή πολιτική των ΗΠΑ χτίζεται γύρω από την πεποίθηση ότι το φυσικό αέριο είναι ένα καθαρότερο, μεταβατικό καύσιμο. Αλλά πόσο ακριβώς καθαρότερο είναι το φυσικό αέριο; Και για τί είδους μετάβαση μιλάμε;
Πρόσφατες έρευνες της ΕΡΑ δείχνουν ότι η ρύπανση που προκαλείται από τον πλήρη κύκλο της παραγωγής φυσικού αερίου, δεν είναι τόσο χαμηλή όσο νομίζαμε μέχρι σήμερα. Προπαγανδίζεται συχνά από τη βιομηχανία φυσικού αερίου ότι το προϊόν τους είναι 50% πιο καθαρό από άνθρακα, αλλά οι εκτιμήσεις αυτές, όπως θα περίμενε κανείς από μια βιομηχανία που δεν είναι γνωστή για την ειλικρίνεια της, είναι πάρα πολύ καλές για να είναι αληθινές. Οι εκτιμήσεις της βιομηχανίας εμπεριέχουν μόνο αμυδρά κάποια αλήθεια, αν λάβουμε υπ’ όψη τις εκπομπές από τα φουγάρα ή τις εξατμίσεις, αλλά αν υπολογίσει κανείς τις εκπομπές από τις διεργασίες παραγωγής είναι πολύ υψηλότερες. Νέα ανάλυση της EPA διπλασιάζει το εκτιμώμενο ποσό των εκπομπών αερίων μεθανίου, που διαρρέεται από χαλαρά εξαρτήματα σωληνώσεων και από τον εξαερισμό που προκύπτει από τα πηγάδια φυσικού αερίου. «Οι υπολογισμοί για κάποια αέρια στον τομέα των εκπομπών αυξήθηκαν κατά αρκετές εκατοντάδες τοις εκατό. Τα επίπεδα του μεθανίου από την υδραυλική ρωγμάτωση του σχιστολιθικού φυσικού αερίου ήταν κατά 9.000 φορές υψηλότερη από ό,τι είχε αναφερθεί στο παρελθόν. Όταν αυτές οι νέες εκτιμήσεις εξετάστηκαν, το φυσικό αέριο μπορεί να είναι μόνο κατά 25% καθαρότερο από τον άνθρακα, ίσως και λιγότερο».
Σύμφωνα με την EPA, η διαρροή από σωληνώσεις, βαλβίδες και εξαερισμό μεθανίου από μεμονωμένες γεωτρήσεις φυσικού αερίου είναι ισοδύναμες με τις ετήσιες εκπομπές 35 εκατομμυρίων αυτοκινήτων. Λάβετε υπ’ όψη ότι το μεθάνιο είναι ένα πιο ισχυρό αέριο από το διοξείδιο του άνθρακα κατά ένα συντελεστή 21 φορών, πράγμα που σημαίνει, ότι ένας τόνος μεθανίου είναι ισοδύναμος με 21 τόνους διοξειδίου του άνθρακα. Ο 21 φορές πιο ισχυρός παράγοντας που υπολογίζεται από την EPA αφορούσε ένα διάστημα 100 χρόνων, αλλά μερικοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι οι επιπτώσεις των εκπομπών μεθανίου θα πρέπει να υπολογίζονται για μικρότερο χρονικό διάστημα, επειδή το μεθάνιο διασπάται πιο γρήγορα από ό,τι το διοξείδιο του άνθρακα. Μερικοί επιστήμονες πιστεύουν ότι η επίδραση του μεθανίου στο κλίμα θα πρέπει να υπολογίζεται σε διάστημα 20 χρόνων, πράγμα που θα αυξήσει την ισχύ του κατά 72 φορές περισσότερο από ό,τι το διοξείδιο του άνθρακα. Με λίγα λόγια, ένας τόνος μεθανίου θα είναι ισοδύναμος με 72.000 τόνους διοξειδίου του άνθρακα. Αν λάβουμε υπ’ όψη τον πλήρη κύκλο της παραγωγής φυσικού αερίου γίνεται φανερό ότι δεν είναι ούτε ένα καθαρό καύσιμο, ούτε ένα καλό μεταβατικό καύσιμο, όποια και αν είναι αυτά στα οποία θα πρέπει να κάνουμε μεταστροφή.
Εδώ έγκειται η δυσκολία, δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε με τον ίδιο τρόπο. Δεν υπάρχει μεταβατικό ορυκτό καύσιμο που να είναι ασφαλές ή καθαρό, ειδικά αν η επιλογή μας είναι να συνεχίσουμε να ζούμε με αυτόν τον τρόπο στη βιομηχανική κοινωνία. Η υπερβολική χρήση των ορυκτών καυσίμων πλησιάζει στο τέλος από αναπόφευκτη σπανιότητα και μη αναστρέψιμη αστάθεια του κλίματος. Ωστόσο, η ενεργειακή πολιτική των ΗΠΑ κινείται προς την κατεύθυνση της αύξησης της εξάρτησής μας από το φυσικό αέριο, με νέους σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που λειτουργούν με φυσικό αέριο, οχήματα που κινούνται με φυσικό αέριο και με πολλές άλλες βιομηχανικές χρήσεις. Στην καλύτερη περίπτωση, η συνεχιζόμενη εξάρτηση από το φυσικό αέριο θα μετριάσει τις εκπομπές που δημιουργούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου τόσο λίγο, με τον κίνδυνο να μολύνει τους ολοένα μειούμενους πόρους πόσιμου νερού και να αυξήσει το επίπεδο της ατμοσφαιρικής ρύπανσης της τροπόσφαιρας. Εντελώς απαράδεκτη είναι η αύξηση των επικίνδυνων χημικών που εισάγονται στο υπέδαφος μέσω της μεθόδου της υδραυλικής ρωγμάτωσης. Η αυξημένη εξάρτηση από το φυσικό αέριο είναι μια κακή ιδέα και αγνοεί τον ελέφαντα στο δωμάτιο, που είναι ο βιομηχανικός τρόπος ζωής μας.
Το μέλλον μας δεν έγκειται στην πυρηνική ενέργεια, το φυσικό αέριο, το πετρέλαιο ή τον άνθρακα. Το μέλλον μας εξαρτάται από τη ριζική απλοποίηση του τρόπου ζωής στον πλανήτη. Χρειαζόμαστε λιγότερη και όχι περισσότερη ενέργεια. Η ενέργεια του μέλλοντος, εάν υπάρχει μέλλον για μας, πρέπει να είναι μη κεντροποιημένη, χωρίς να βασίζεται σε ορυκτά καύσιμα και πρέπει να συνδεθεί με τον κατάλληλο αρχιτεκτονικό σχεδιασμό.
Πρέπει να ξυπνήσουμε. Δεν έχουμε πολύ χρόνο, αν έχουμε πια έστω και λίγο. Οι εγκληματικές εταιρείες καταστρέφουν τον πλανήτη, ώστε να μπορούν να μας πουλήσουν έναν απερίσκεπτο καταναλωτικό τρόπο ζωής, που δεν είναι ούτε βιώσιμος, ούτε μας πληροί σε προσωπικό επίπεδο. Οι εταιρείες που συμμετέχουν στη βιομηχανική παραγωγή ενέργειας μολύνουν τους ωκεανούς, την ατμόσφαιρα και τη γη, που συντηρούν όλα τα ανθρώπινα και μη είδη ζωής. Πρέπει να τους σταματήσουμε, αν πρόκειται να υπάρξει κάποιο μέλλον για τη ζωή, όπως την ξέρουμε.
Όταν πρόκειται για την ενέργεια, δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα. Αν δεν θέλουμε να είμαστε μολυσμένοι με επικίνδυνες χημικές ουσίες, ακτινοβολία, τοξικό αέρα και νερό, τότε θα πρέπει να σταματήσει ο βιομηχανικός πολιτισμός και να αρχίσει η δημιουργία των κοινωνιών του μέλλοντος. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αποποιηθούμε πολλά από τα φρούτα του βιομηχανικού πολιτισμού, που περιλαμβάνουν πολλές από τις ηλεκτρονικές συσκευές που εμείς θεωρούμε δεδομένες και όλες απαιτούν ηλεκτρική ενέργεια, είτε για να φορτίσουμε τις μπαταρίες, είτε για να τις βάλουμε στην πρίζα. Έχουμε παραδείγματα κοινωνιών που επί χιλιάδες χρόνια εξελίσσονταν χωρίς καμία ηλεκτρονική τεχνολογία και χωρίς τον καταναλωτικό τρόπο ζωής που εμείς θεωρούμε δεδομένο. Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, αυτό δεν πρόκειται να συμβεί. Μια εθελοντική επιλογή μάς δίνει τη δυνατότητα να είμαστε οι φορείς της αλλαγής.
Είναι καιρός να είμαστε έτοιμοι για να προβάλουμε δημιουργικές αντιστάσεις, δολιοφθορές, για την οικοδόμηση της μετα-βιομηχανικής κοινωνίας. Ο βιομηχανικός πολιτισμός μπορεί να επιζήσει για ακόμη 50 χρόνια, αλλά στο τέλος δεν θα μείνει τίποτα. Θα υπάρχουν ωκεανοί γεμάτοι με τοξίνες και πλαστικά και όχι υδρόβια ζωή, θα υπάρχει ανείπωτη εξαφάνιση ειδών, αφάνταστες γενετικές μεταλλάξεις, ανεξιχνίαστη αποψίλωση των δασών, καθώς και ένα εντελώς απρόβλεπτο κλίμα. Το μόνο ενεργειακό πρόβλημα που έχουμε, είναι ο βιομηχανικός πολιτισμός. Η μόνη λύση για τα ενεργειακά προβλήματα μας είναι να απαλλαγούμε από τον βιομηχανικό πολιτισμό.
Raging Yeti
Δημοσιεύθηκε στην ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φ. 132, Νοέμβριος 2013
[1] Επισκεφθείτε τη σελίδα http://www.mineralspolicy.org/COtoxics.cfm
[2] Βλέπε στο διαδίκτυο τη σελίδα http://www.endocrinedisruption.org
[3] Μπορεί κάποιος να βρει μια καταγραφή στον Κατάλογο χημικών με όλες τις χημικές ουσίες, που χρησιμοποιούνται στην ρωγμάτωση στο http://www.endocrinedisruption.com/chemicals.multistate. php. Συγκρίνετε αυτές τις λίστες με τα καθαριστικά οικιακής χρήσης σας.
Anarchy press gr 