ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΑ ΥΔΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΟΥΚΟΥΣΙΜΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΚΑΤΑΛΗΓΟΥΝ ΣΤΟΝ ΩΚΕΑΝΟ

Στις αρχές του μήνα οι ιαπωνικές ρυθμιστικές αρχές ενέκριναν την κατασκευή του γιγαντιαίου τεχνητού τείχος πάγου κάτω από τον πυρηνικό σταθμό της Φουκουσίμα, προκειμένου να περιορίσει το μολυσμένο από τη ραδιενέργεια νερό, καθώς ο  παροπλισμός των αντιδραστήρων της Φουκουσίμα έχει δεχθεί πλήγματα από μια σειρά λαθών και προβλημάτων στη διαχείριση του ραδιενεργού νερού μετά τον σεισμό και το τσουνάμι που χτύπησε το σταθμό το 2011. Από τον Ιανουάριο του 2016 ραδιενεργά ύδατα μολυσμένα από τρίτιο επανειλημμένα έχουν χυθεί στον ωκεανό από ένα σύστημα αποστράγγισης σε εννέα διαφορετικές περιπτώσεις.

ΚΥΚΛΟΦΟΡEI το φύλλο 160 της Μηνιαίας Πανελλαδικής Αναρχικής Εφημερίδας ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Από την Πέμπτη 28 Απριλίου 2016, η μηνιαία αναρχική εφημερίδα ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ βρίσκεται σε περίπτερα της Αθήνας καθώς και στους χώρους διάθεσης του ημερήσιου και περιοδικού τύπου, στον υπόλοιπο ελλαδικό χώρο.

Ακολουθεί το προλογικό σημείωμα, αυτής της έκδοσης, από τον Κύκλο Σύνταξης:

ΔΕΚΑΔΕΣ ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΝΕΑ «ΤΥΦΛΗ» ΕΠΙΘΕΣΗ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΥΣΑ

Σε δεκάδες συλλήψεις προχώρησαν οι τουρκικές αρχές ασφαλείας μετά την νέα επίθεση αυτοκτονίας γυναίκας ζωσμένης με εκρηκτικά που σημειώθηκε στην Προύσσα (τέταρτη σε μέγεθος τουρκική πόλη με πληθυσμό που αγγίζει τα 3 εκατομμύρια κατοίκους) σε σημείο τουριστικού ενδιαφέροντος κοντά σε τέμενος με αποτέλεσμα τον τραυματισμό 13 περαστικών.

ΔΕΚΑΔΕΣ ΝΕΚΡΟΙ ΑΜΑΧΟΙ ΑΠΟ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΥΣ ΣΤΟ ΧΑΛΕΠΙ – ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΟΣΧΑΣ-ΔΑΜΑΣΚΟΥ ΓΙΑ ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ

Συνεχίζονται οι βομβαρδισμοί στο Χαλέπι εκ μέρους των συριακών δυνάμεων που πρόσκεινται στον Άσσαντ, αυτή τη φορά με στόχο νοσοκομείο, που ελέγχουν οι αντάρτες, βομβαρδισμοί που άφησαν πίσω τους 20 νεκρούς, ενώ συνολικά τις έξι τελευταίες ημέρες 49 άμαχοι έχουν σκοτωθεί με τον ίδιο τρόπο στην περιοχή αυτή.

Καθώς σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters Μόσχα και Δαμασκός υπέγραψαν συμφωνία 850 εκατομμυρίων ευρώ για την ανοικοδόμηση της Συρίας, στην Αυστρία πραγματοποιείται διάσκεψη για να οριστούν τα επόμενα βήματα για την διευθέτηση του εμφυλίου πολέμου στη Συρία καθώς και για την επεξεργασία μιας πρώτης συμφωνίας επί των βασικών αρχών ενός νέου συντάγματος της χώρας,

ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΣΙΠΡΑ: ΟΣΟ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ ΟΔΗΓΗΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΣΦΑΓΗ, ΤΟΣΟ ΚΑΛΥΤΕΡΑ…

Ο γερμανός υφυπουργός οικονομικών Γενς Σπαν δηλώνει βέβαιος για το κλείσιμο της συμφωνίας υποστηρίζοντας ότι «Προφανώς χρειάζεται πάντα να δοθεί και να κριθεί μια μάχη όταν πρόκειται για την Ελλάδα», προσθέτοντας ότι έχει την βεβαιότητα ότι «καταλήξουμε σε συμφωνία.

Ο Πιέρ Μοσκοβισί, ευρωπαίος Επίτροπος για την οικονομία, από κοντά δηλώνει καθησυχαστικά: «Εκεί βρισκόμαστε, πραγματικά, μόλις ένα βήμα μακριά από τη συμφωνία, αυτό που αναζητούσαμε τόσο καιρό», διευκρινίζοντας όμως πως «μένουν και άλλα θέματα», που αφορούν στον καθορισμό ενός «μηχανισμού» που θα είναι «αυτόματος», «θεσμοθετημένος» και που θα επιτρέπει τη «λήψη δράσης» στην περίπτωση που επαληθευτεί η «υπόθεση» ότι αυτά τα μέτρα «δεν θα είναι αρκετά για την επίτευξη του στόχου πρωτογενούς πλεονάσματος για το 2018». Όσο για την συζήτηση για το χρέος συντάσσεται φυσικά με τον Γερούν Ντάισελμπλουμ δηλώνοντας ότι «Στον βαθμό που δεν είχαμε φτάσει ακόμα στο τέλος της συζήτησης έπρεπε να καθυστερήσουμε κάποιες ημέρες το Eurogroup».

Οι Αρμένιοι στα συντρίμμια της Ιστορίας: 100 χρόνια από τη μαζική εξόντωσή τους (μέρος B΄)

Διαβάζοντας κάποιος σε προηγούμενο φύλλο της «Διαδρομής Ελευθερίας» το πρώτο μέρος του άρθρου για την σφαγή των Αρμενίων (φύλλο Απριλίου 2015), μπορεί εύκολα να διαπιστώσει τι μπορεί να σημαίνει να βιώνει κάποιος την προσφυγιά σε έναν τόπο που τον θεωρεί «σπίτι» του. Άραγε, υπάρχει προσφυγιά εν οίκω; Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει λέξη που να προσδιορίζει την «κατάσταση προσφυγιάς» που βιώνεται, από ένα άτομο ή μια ομάδα ανθρώπων, στον γεωγραφικό χώρο που θεωρείται από τους παραπάνω «σπίτι». Τι συμβαίνει, λοιπόν, όταν η κυριαρχία αποφασίζει να κλείσει την πόρτα στο «σπίτι», εγκλωβίζοντας όσους είναι μέσα και αλλάζοντας διακόσμηση, διαρρύθμιση, χρώμα κατά το δοκούν, κι αρχίζει το «σπίτι» να θυμίζει φυλακή; Στις περιπτώσεις όπου η κυριαρχία αποφασίζει να χαράξει εκ νέου σύνορα στο έδαφος, δημιουργείται και η περίπτωση όπου γηγενείς πληθυσμοί μεταμορφώνονται σε ξένους εν μια νυκτί. Εάν ο εξαναγκασμός προς αναζήτηση μιας νέας ζωής σε άλλο τόπο ονομάζεται προσφυγιά, πως ονομάζεται ο εξαναγκασμός της ταμπέλας του ξένου σε έναν τόπο που θεωρείται οικείος;

Το «σπίτι» και οι εξουσιαστές των Αρμενίων ανά τους αιώνες. Μια σύντομη περιγραφή.

Οι Αρμένιοι έχουν χαρακτηριστεί ως ένας από τους παλαιότερους λαούς του ευρύτερου γεωγραφικού χώρου που ονομάζουμε Μέση Ανατολή. Οι πρώτες σωζόμενες αναφορές για την Αρμενία και τους Αρμένιους είχαν γραφτεί κάτι περισσότερο από 500 χρόνια πριν την γέννηση του Ιησού. Ο Δαρείος Α΄, κατέγραψε σε μια τρίγλωσση εικονογραφημένη επιγραφή, πως είχε υπερνικήσει την αντίσταση κι είχε διαφυλάξει το στέμμα του. Οι Αρμένιοι, λοιπόν, εμφανίζονται σε έναν κατάλογο είκοσι τριών εξουσιαζόμενων φυλών. Σε σαφώς νεότερες ιστορικές περιόδους, γνωρίζουμε ότι έως το 1375 (Νέα Χρονολογία) διατηρούσαν ανεξάρτητο βασίλειο, που έφτασε να εκτείνεται από τις ακτές της Μεσογείου ως την Κασπία και την Μαύρη Θάλασσα. Βέβαια τα εδάφη αυτά δεν κατακτήθηκαν με κάποιον βελούδινο τρόπο, αλλά με αρκετό αίμα.

ΜΝΗΜΟΝΙΟ «ΜΕΣΑ» ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΦΕΡΝΕΙ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΣΙΠΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΣΕΙ…

Πραγματικά ανεπανάληπτο αποδεικνύεται το καθεστώς Τσίπρα. Αν οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις «κάπου» σταματούσαν, όσον αφορά την επιβολή μέτρων για να μην πέσουν ή έστω για να συνηθίσει ο κοσμάκης, τούτη εδώ η «πρώτη-δεύτερη αριστερά» κυβέρνηση ήταν να μην πάρει την κατάλληλη φορά.

Τώρα, τίποτα δεν την σταματά. Μνημόνιο «μέσα» στο μνημόνιο έχει ήδη συμφωνήσει να φέρει και να το περάσει. Και τα σκυλιά δεμένα.

Ανθρωποκεντρισμός και Ζωοφιλία

«Είναι γεγονός ότι το μέρος ενός όλου, ο άνθρωπος, μετατρέπεται σε αυτόνομο όλον, αποσπώμενο από το πρώτο και αξιώνοντας απέναντί του ένα δικό του δίκαιο». (Γκέοργκ Ζίμελ, Περιπλάνηση στη Νεωτερικότητα, Αλεξάνδρεια, 2004, σ.179.)

«Η κατοχή του Λόγου διέπει τη φανερή ιστορία και τα άλογα πλάσματα τον υπέστησαν. Ακόμη και το πιο ισχυρό ζώο είναι άπειρα αδύναμο». (Τ.Αντόρνο-Μ.Χορκχάιμερ, Διαλεκτική του Διαφωτισμού, Νήσος 1996)

Είναι δεδομένο ότι η λογική και ηθική που διέπει το υπάρχον σύστημα είναι ανθρωποκεντρική και συνεπώς θεωρεί ότι ο φυσικός κόσμος και τα όντα που τον απαρτίζουν, δεν έχουν καθ’ εαυτή αξία αλλά υποστηρίζουν ή επιτρέπουν την ύπαρξη του ανθρώπινου είδους. Ουσιαστικά το επιχείρημα του ανθρωποκεντρισμού έχει την εξής βάση: Ό,τι είναι χρήσιμο και απαραίτητο για το είδος μας έχει ηθική αξία. Το περιβάλλον είναι χρήσιμο για το είδος μας, άρα έχει ηθική αξία. Είναι μια επιχειρηματολογία που ξεκινάει από τον Αριστοτέλη και συνεχίζει με τον Καρτέσιο και τον Κάντ και οι οποίοι προσεγγίζουν τα ζώα, μόνον μέσα από τις έννοιες του χρήσιμου και ωφέλιμου για τον άνθρωπο, που βλέπουν τα υπόλοιπα όντα να έχουν μόνο εργαλειακή αξία και να κρίνονται κατάλληλα μόνο για την κάλυψη των ανθρώπινων αναγκών.

Ο ΚΥΒΟΣ ΕΡΡΙΦΘΗ ΠΡΟ ΠΟΛΛΟΥ, ΟΙ ΛΕΓΕΩΝΕΣ ΑΠΛΑ ΠΡΟΧΩΡΟΥΝ…

Έχει υποστηριχθεί ότι ορισμένα κράτη διαφέρουν μεταξύ τους, εκτός των άλλων, επειδή οι πολιτικές ελίτ, που διαχειρίζονται τις υποθέσεις τους, κάνουν διαφορετικές επιλογές σχετικά με την «ποσότητα» του παρελθόντος, που σκοπεύουν είτε να διατηρήσουν στο πολιτικό τους σύστημα είτε να χρησιμοποιήσουν ιδεολογικά.

Το ίδιο, φυσικά θεωρείται ότι ισχύει και για τα μεμονωμένα κόμματα.

Μια γνωστή και χιλιοχρησιμοποιημένη εφαρμογή αφορά την προβαλλόμενη αντιπαλότητα «νέου» και «παλιού», μεταρρύθμισης και στασιμότητας, εκσυγχρονισμού και συντήρησης κ.ο.κ.

Η «διαπραγμάτευση» της ένδειας

Καθώς, η κυβέρνηση «διαπραγματεύεται» τόσο τα νέα μέτρα που ζητά η Τρόικα όσο και τα αντίστοιχα ανταλλάγματα που ζητάει η ίδια για την παραμονή της στην εξουσία, η οικονομία τους ισοπεδώνεται . Κάθε μέτρο των δανειστών και η οποιαδήποτε συμφωνία με τους εκάστοτε δανειστές θα μεταφράζεται σε αντίστοιχες μέρες παραμονής στην εξουσία. Άλλωστε, τους ευρωπαίους έτερους, όπως τους αποκαλούν, τους ενδιαφέρει πρωτίστως να υπακούς και να υλοποιείς τα συμφέροντά τους παρά οι ιδεολογικές προσεγγίσεις του κάθε κόμματος.

Τα τελευταία περίπου τριάντα χρόνια, το φορολογικό σύστημα της Ελλάδας έχει αλλάξει 10 φορές. Είναι γεγονός ότι από το 2002, όπου η χώρα έγινε μέλος της νομισματικής ενώσεως, φορολογούμενοι του ελλαδικού χώρου (και πάντως όχι οι πλούσιοι) πλήρωσαν 601,47 δις ευρώ! Τη Μεγάλη Εβδομάδα το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης ετοιμάζεται να καταθέσει το φορολογικό νομοσχέδιο που θα περιλαμβάνει αλλαγές τόσο για την άμεση όσο και για την έμμεση φορολογία.

Ωστόσο, οι πιέσεις συνεχίζονται και ήδη οι δανειστές σκέφτονται να ζητήσουν την επιβολή νέων μέτρων αν η Ελλάδα δεν πιάσει τους στόχους του προγράμματος.
Την ιδία στιγμή η οικονομική κατάσταση ολοένα και χειροτερεύει. Σύμφωνα με επίσημα πλέον στοιχεία το 22,2% του εγχώριου πληθυσμού βρίσκεται σε κατάσταση ένδειας. Βάσει αυτών των στοιχείων, το 2015 στην Ελλάδα ζούσαν σε κατάσταση ένδειας περίπου 2,37 εκατομμύρια άνθρωποι και συνολικά στην ΕΕ, 41 εκατομμύρια άνθρωποι. Παρ’ όλα αυτά, η διαρροή στοιχείων για την εκτεταμένη φοροδιαφυγή και το ξέπλυμα «μαύρου» χρήματος καλά κρατεί.
Αμύθητα ποσά αποκρύπτονται, οι 62 πλουσιότεροι άνθρωποι του πλανήτη έχουν τόσο πλούτο όσο ο μισός πληθυσμός της Γης, δηλ. περίπου 3,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι! Ο πλούτος μάλιστα των 62 πλουσιότερων ανθρώπων στον κόσμο έχει αυξηθεί κατά 44% από το 2010, ενώ ο πλούτος των φτωχότερων 3,5 δισεκατομμυρίων ανθρώπων μειώθηκε κατά 41%.

Είναι, πλέον, είναι ηλίου φαεινότερον πως η απόκρυψη εισοδημάτων μέσω των φορολογικών «παραδείσων» έχει καταστεί ως η προσφορότερη «λύση». Η «οικονομική ελίτ» είχε καταχωνιάσει τουλάχιστον 21 τρισεκατομμύρια δολλάρια σε μυστικούς φορολογικούς παραδείσους έως τα τέλη του 2010!

Όσες «διαπραγματεύσεις» και αν γίνουν, το σίγουρο είναι πως θα επακολουθήσουν τα αναγκαία μνημόνια προς όφελος της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας. Είναι δεδομένο ότι ο δρόμος προς την ανθρωπινή εκμετάλλευση είναι προκαθορισμένος και συνεχής. Όσοι ονειρεύονται πολιτικούς ηγέτες που θα έρθουν ως μεσσίες να μας σώσουν πλανώνται πλάνην οικτράν.

Πάντως, στα ερείπια της σημερινής εξαθλίωσης μπορεί να χτιστή με σωστό τρόπο η χαμένη ενότητα και αρμονία του ανθρώπου με την φύση. Ας μην το ξεχνάμε αυτό.

Δημοσιεύθηκε από Μ.

Συνέντευξη του Anarchypress με ανώνυμο προβοκάτορα των εκτρόπων του Ιουλίου του 1965 και της εξέγερσης του Νοεμβρίου του 1973

Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 49 χρόνων από την επιβολή της δικτατορίας της 21^ης Απριλίου 1967, το Anarchypress αναζήτησε και βρήκε έναν από του ανώνυμους αγωνιστές της περιόδου αυτής. Του ζητήσαμε να μας δώσει μία συνέντευξη η οποία και ακολουθεί.

Για ευνόητους λόγους του δώσαμε την κωδική ονομασία Ανώνυμος προβοκάτορας. Κάθε ομοιότητα με διαδικτυακές ονομασίες, που ενδεχομένως υπάρχουν, είναι συμπτωματική και δεν αφορά το πρόσωπο το οποίο μας έδωσε την συνέντευξη.

Ερώτηση: Στις 26 Νοεμβρίου 1965 ο Ευάγγελος Δενδρινός, ένας από τους βουλευτές που «αποστάτησαν» τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς, υποστήριξε ότι το 1960 και προτού προκηρυχθεί ο περιβόητος «ανένδοτος αγώνας» ο Γεώργιος Παπανδρέου, γνωστός και ως «Γέρος της Δημοκρατίας», σε σύσκεψη στο Καστρί είχε δηλώσει ότι «Θα κάνουμε πολιτική και εκλογική συνεργασία με τον Καραμανλή. Τα στρατόπεδα θα είναι δύο: οι εθνικόφρονες και οι κομμουνιστές. Θα κάνουμε τις εκλογές με τους χωροφύλακες και με το πιστόλι στο χέρι». Λίγο αργότερα ο «Γέρος της Δημοκρατίας» κατηγορούσε τον Καραμανλή για «βία και νοθεία».

Στις 28 Σεπτεμβρίου 1960 το γερμανικό περιοδικό Σπήγκελ, αλλά και η εφημερίδα «Ηχώ του Αμβούργου» δημοσιεύουν καταγγελία ενός γερμανού αξιωματικού ονόματι Μαξ Μέρτεν καταδικασμένου για εγκλήματα πολέμου κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής. Ο Μέρτεν που καταδικάστηκε σε 20ετή φυλάκιση όταν συνελήφθη το 1957 σε ταξίδι αναψυχής στην Ελλάδα αφέθηκε ελεύθερος ύστερα από την ψήφιση φωτογραφικού νόμου από την κυβέρνηση Καραμανλή, που υπάκουσε στην παραγγελία των ισχυρών γερμανών φίλων του Μέρτεν.

Είχε, λοιπόν, αληθινό πρόβλημα το προδικτατορικό πολιτικό σύστημα με τις αντιδημοκρατικές μεθόδους της χούντας ή αποτελούσε μια βολικότατη λύση για όλους, αφού η κρατική επιβολή θα ενισχυόταν και το λεγόμενο πεζοδρόμιο, όπως χαρακτηρίζονταν όσοι διαδήλωναν προβοκατόρικα και έξω από τον έλεγχο και της αριστεράς θα έμπαιναν στον γύψο;

Ανώνυμος προβοκάτορας: Η φράση του Παπανδρέου για συνεργασία με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή είναι γεγονός. Πρόκειται, επίσης, για ένα άλλοθι που πλασάρισε αργότερα η ΕΔΑ για να δικαιολογήσει την παράδοση των ψηφοφόρων της στην Ένωση Κέντρου. Αυτό δεν σημαίνει πως αυτά τα λόγια δεν τον έκφραζαν. Κάθε άλλο. Ο «Γέρος της Δημοκρατίας» ήτανε και «Γέρος της Δικτατορίας», όταν του το υπέδειχναν οι πολιτικοί του προστάτες.

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ, ΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ

Η αδράνεια και η παραίτηση των ανθρώπων, απ’ όσα αφορούν τη ζωή τους και την πραγματική ελευθερία, είναι καταστάσεις που ευνοούν το κράτος γιατί το διευκολύνουν να συνεχίζει το αντιανθρώπινο έργο του. Μέσα από τέτοιες συνθήκες οι κρατιστές μπορούν και υλοποιούν τα σχέδια που καταστρώνουν κάθε φορά και τα οποία έχουν σαν γενικό στόχο την πλήρη καθυπόταξη των ανθρώπων.

Είναι, εξ άλλου, γεγονός πως η ύπαρξη του κράτους είναι μια παρατεταμένη δολοφονική πρακτική ενάντια στην ανθρώπινη κοινωνία. Απ’ αυτό προέρχονται όλοι εκείνοι οι όροι που επιχειρούν να δολοφονήσουν –και αρκετές φορές το κατορθώνουν– την ανθρωπινότητα. Η καταναγκαστική εργασία, η υπακοή, η αποδοχή ιδεολογικών κατασκευών και προταγμάτων που επιχειρούν να στερήσουν την ικανότητα κατανόησης όσων πραγματοποιούνται καθημερινά, η καθήλωση σε μικροπροβλήματα που σκόπιμα μεγεθύνονται για να σκεπαστεί η πραγματικότητα, είναι μερικά από τα μέσα που χρησιμοποιούν οι κρατιστές.

Ο ΠΑΠΑΣ, ΟΙ ΔΩΔΕΚΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ ΚΑΙ ΤΟ «ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ» ΠΟΥ ΕΞΕΠΝΕΥΣΕ…

Υποδοχή του πάπα με την σημαία του FSA!

Η χυδαία φιέστα που στήθηκε και ονομάστηκε επίσκεψη Πάπα στην Μυτιλήνη, ή αλλιώς επίσκεψη των «προκαθημένων» των τριών εκκλησιών αποτελεί πλέον παρελθόν.

Το σκηνικό ελεγχόμενο, ώστε να κυλήσουν όλα προβλεπόμενα. Εγκαίνια, φωτογραφήσεις, κορδέλες, στημένες χειραψίες, πρόσφυγες γονατιστοί να παρακαλούν τον «νέο Μεσσία» να τους σώσει, επιλεγμένες ομάδες προσφύγων κυρίως γυναικών και παιδιών εν είδει ντεκόρ, και από κοντά και ο Τσίπρας που βρήκε την ευκαιρία να αμολήσει μια ακόμη από τις συνηθισμένες ατάκες του, βέβαιος (;;;) ότι βρέθηκε στην δίνη ενός ακόμη γεγονότος παγκοσμίου βεληνεκούς.

Το ταίρι…

Αναδημοσιεύουμε μία συγκινητική ταινία μικρού μήκους με τίτλο: «my left shoe» ή αλλοιώς «the other pair», που κέρδισε βραβείο στο Φεστιβάλ του Luxor το 2014.

Το θέμα της ταινίας βασίζεται σε ένα αληθινό περιστατικό από την ζωή του Γκάντι…

400 ΣΟΜΑΛΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ «ΧΑΘΗΚΑΝ» ΣΤΟΝ ΥΓΡΟ ΤΑΦΟ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ

Τουλάχιστον 400 Σομαλοί μετανάστες έχασαν την ζωή τους σε ναυάγιο ανοικτά της Αιγύπτου σύμφωνα με ιταλούς αξιωματούχους, αλλά και τον πρέσβη της Σομαλίας στην Αίγυπτο, καθώς το σκάφος ή τα σκάφη στα οποία επέβαιναν ανετράπησαν στην διαδρομή προς Ιταλία. Μέσω του ίδιου δρομολογίου ή μέσω Λιβύης χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες κατευθύνονται το τελευταίο διάστημα στην Ιταλία, ενώ εκατοντάδες ακόμη αναμένεται να προσπαθήσουν να κινηθούν στην ίδια κατεύθυνση μετά το σφράγισμα της γνωστής διαδρομής μέσω Βαλκανίων.

ΣΦΟΔΡΕΣ ΜΑΧΕΣ ΣΤΗΝ ΒΟΡΕΙΑ ΣΥΡΙΑ, 30.000 ΑΜΑΧΟΙ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΣΤΙΕΣ ΤΟΥΣ…

Άγριες μάχες μαίνονται στην επαρχία του Χαλεπίου με εκατοντάδες νεκρούς μαχητές τόσο από την πλευρά του κυβερνητικού στρατού και των παραστρατιωτικών υποστηρικτών της κυβέρνησης Άσσαντ, όσο και από την πλευρά του Μετώπου Υποστήριξης (της Τζαμπχάτ αλ Νούσρα, ο βραχίονας της αλ Κάιντα στη Συρία και άλλων ισλαμιστικών οργανώσεων που έχουν συμμαχήσει μαζί του), αλλά και από την πλευρά των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους, (που σε μεγάλο βαθμό έχει συγχωνευθεί με τον «Ελεύθερο» Συριακό Στρατό), σύμφωνα με αναφορά του Συριακού Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Περίπου 30.000 άμαχοι κατευθύνθηκαν κυρίως προς την πόλη Άζαζ της βόρειας Συρίας.

ΜΑΣ ΕΡΑΨΑΝ ΤΟ ΝΕΟ ΚΟΣΤΟΥΜΙ, ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΟ ΦΟΡΕΣΕΙ!!!

Μέτρα πάνω στα μέτρα. Οικονομικά βεβαίως βεβαίως. Μέτρα προληπτικά, μέτρα τιμωρητικά, μέτρα για κάθε κουστούμι, επιπλέον μέτρα για τις υποκλοπές των συνομιλιών των μελών του ΔΝΤ στην Αθήνα. Μέτρα και άλλα μέτρα για να μείνουν αχώριστο ζευγαράκι Κομισιόν και ΔΝΤ.

Μέτρα και άλλα μέτρα «για να τελειώνουμε μια ώρα αρχύτερα», να μην έχουμε τα περσινά δημοψηφίσματα.

Η ΣΤΕΙΡΑ ΓΝΩΣΗ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΤΗΝ ΣΚΕΨΗ

Ένας από τους σημαντικότερους θεσμούς του κράτους είναι η εκπαίδευση που μέσω της σχολικής διαδικασίας επιδιώκει να «κοινωνικοποιήσει» τον άνθρωπο από πολύ μικρή ηλικία. Από την πρώτη μέρα είναι διάχυτος ο εξαναγκασμός που επιβάλλεται μέσω μιας σειράς μέτρων και της συνέχισης των διακριτών ρόλων που έχουν ήδη σχηματιστεί από την οικογένεια. Το κράτος αναλαμβάνει στη συνέχεια (γυμνάσιο-λύκειο) να χειραγωγήσει σε πολύ συγκεκριμένα πρότυπα και καταστάσεις και να προετοιμάσει άτομα υπάκουα για την μισθωτή σκλαβιά.

ΠΕΡΙ «ΑΣΥΜΜΕΤΡΗΣ ΑΠΕΙΛΗΣ»

Αυτός ο όρος έγινε «διάσημος» μετά τις επιθέσεις που έγιναν στις 11 Σεπτέμβρη 2001 ενάντια στις ΗΠΑ.

Χρησιμοποιείται δε, από τους εκφραστές και υποστηρικτές της λεγόμενης δυτικής κυριαρχίας, προκειμένου αυτοί να χαρακτηρίσουν και να προσδιορίσουν τις βίαιες ενέργειες που προέρχονται από αυτό που ονομάζουν συλλήβδην τρομοκρατία.

Αν εξετάσουμε την κυριολεκτική σημασία αυτού του όρου θα δούμε πως αναφέρεται σε κάτι το δυσανάλογο.

Ασύμμετρος, λοιπόν, είναι ο δυσανάλογος και επομένως η απειλή αφορά ενέργειες και πρακτικές αυτού του χαρακτήρα και περιεχομένου.

Δεν προσδιορίζεται βέβαια σε αυτή την περίπτωση ποιο είναι το σύμμετρο και ανάλογο.

Η καταδίκη του ξένου: ιστορία του εγκλεισμού

«[…] Κι όμως, τον πρώτο καιρό που με φυλακίσανε, το πιο σκληρό ήταν ότι σκεφτόμουνα σαν ελεύθερος άνθρωπος. Παραδείγματος χάρη, μ’ έπιανε η επιθυμία να βρεθώ σε μια παραλία και να κατέβω στη θάλασσα. Όταν φανταζόμουνα τον ήχο από τα πρώτα κύματα κάτω απ’ τις πατούσες μου, το κορμί μου να μπαίνει στο νερό και την αίσθηση ελευθερίας που έβρισκα εκεί μέσα, ένιωθα αμέσως πόσο στενοί ήταν οι τοίχοι της φυλακής μου. Όμως αυτό κράτησε μερικούς μήνες. Ύστερα δεν είχα πια παρά τις σκέψεις ενός φυλακισμένου.[…]» Albert Camus, Ο ξένος

Εκατό μέτρα απ’ τη νοτιοδυτική άκρη της αρχαίας αγοράς της Αθήνας στέκουν τα ερείπια ενός κτίσματος με το όνομα Πόρος. Χτισμένο από πωρόλιθο, ελάχιστα ίχνη έχει αφήσει, ως εμάς, από την αρχαιότητα. Εκεί, λένε, ότι φυλακίστηκε ο Σωκράτης, που δικάστηκε το 399 π.χ (Παλαιά χρονολογία), επειδή προσέβαλε τους θεούς της πόλης και διέφθειρε τους νέους. Η δίκη και η καταδίκη του ήταν πολιτική, καθώς η τότε ευάλωτη δημοκρατία φοβόταν και τη σκιά της. Ακόμη και ο Σωκράτης διακήρυσσε τη σημασία της ατομικής ελευθερίας, ως προσωπικής επιλογής και ευθύνης. Στον Πόρο, λοιπόν, έμεινε κλεισμένος, μέχρι να εφαρμοστεί η ποινή που του επιβλήθηκε: θάνατος. Αυτό ήταν και το νόημα των φυλακών ως κτιρίων στην πόλη-κράτος της Αθήνας. Δεν λειτουργούσε ως τόπος μακροχρόνιας παραμονής.