Ο κύριος Παπαχελάς, δεν χρειάζεται συστάσεις. Οι καλεσμένοι του δεν είναι τυχαία πρόσωπα, ούτε τους καλεί για κάποια παραπάνω νούμερα τηλεθέασης. Έτσι η παρουσία της κυρίας Ζωής Κωνσταντοπούλου στην εκπομπή του σηματοδοτεί μια στροφή που ακροθιγώς τώρα και αναλυτικότερα σε μελλοντικό σημείωμα θα επιχειρήσουμε να σκιαγραφήσουμε. Αξίζει, όμως, να αναφέρουμε προκαταβολικά πως το «πλασάρισμα» της Ζωής φαίνεται καθαρά από το ότι δεν της έγιναν «ενοχλητικές» ερωτήσεις, δεν έγινε απόπειρα να στριμωχτεί, ενώ θα ήταν κάτι το εύκολο.
Ας πάμε, τώρα, παρακάτω.
Η Ζωή σε σχέση με το «παράλληλο νόμισμα» ανέφερε τα εξής:
«Σε σχέση με το ζήτημα του νομίσματος η δική μου αίσθηση από την ενημέρωση που μου έγινε σε μια συνάντηση στο γραφείο του κ. Τσίπρα από τον κ. Βαρουφάκη στις 16 Μαΐου είναι ότι υπήρχε, είναι δηλαδή ότι γινόταν αυτή η επεξεργασία και αυτή η προετοιμασία. Ήταν για ένα παράλληλο σύστημα πληρωμών προκειμένου ακριβώς να μπορεί να υπερβεί η χώρα την ασφυξία που θα προκαλούσε ένα κλείσιμο των τραπεζών ή ένα κλείσιμο της ρευστότητας αυτό δηλαδή που έγινε και δε μπορεί κανείς να πεί ότι αυτό που έγινε δεν είχε προβλεφθεί διότι είχε απολύτως συνυπολογισθεί ως ενδεχόμενο από πολύ νωρίς και θα ήταν άλλωστε και εξωφρενικό να μην έχει συνυπολογισθεί όταν είχαμε το προηγούμενο της Κύπρου του Μαρτίου του 2013 που είχε γίνει ένας ανάλογος εκβιασμός».
Ακριβώς αυτό ήταν το αμερικανο-γερμανικό σχέδιο, γνωστότερο και ως «σχέδιο Σόϊμπλε» για τη χώρα, που προετοίμαζε μυστικά η κυβερνηση ΣΥΡ-ΑΝΕΛ 3 μόλις μήνες μετά την εκλογή της και εν μέσω «σκληρών διαπραγματεύσεων» και λαοσυνάξεων. Αν και πήρε το όνομά του από τον «κακό» της παρέας, στην πραγματικότητα είναι αμερικανικής εμπνεύσεως, και λανσαρίστηκε ήδη από το 2010 με βασικό σπόνσορα το γνωστό αρπακτικό, που λέγεται Τζώρτζ Σόρος.
Με απλά λόγια, Δανειστές και κυβέρνηση σχεδίαζαν επισήμως από το Μάιο του 2015 –αλλά όπως φαίνεται πια πριν καν τις εκλογές του 2015– κλείσιμο των τραπεζών και εισαγωγή διπλού νομίσματος, του ευρώ για τις εξωτερικές συναλλαγές της χώρας και ένα εξευτελισμένο εσωτερικό νόμισμα για τις εσωτερικές πληρωμές.
Δεν χρειάζεται να περιγράψουμε τι όλεθρο θα προκαλέσει αυτό όταν έρθει η ώρα της εφαρμογής. Ας θεωρήσουμε βέβαιη τη λιμοκτονία του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού καθώς το εξευτελισμένο εσωτερικό νόμισμα έχει συνήθως τη μορφη «υποσχετικής» (σκριπ). Με αυτό ο μισθωτός και συνταξιούχος θα πληρώνεται υποχρεωτικά, θα επιχειρεί να αγοράσει αγαθά πρώτης ανάγκης και θα διαπιστώνει ότι είτε δεν θα γίνεται δεκτό είτε μόνο ως υπερβολικά υποτιμημένο, έναντι της ονομαστικής αξίας του. Η μαύρη αγορά τών «υποσχετικών», επίσης, να θεωρείται βέβαιη προκειμένου να εξασφαλισθούν μερικά πολύτιμα ευρώ. Τα δάνεια θα παραμείνουν απαιτητά σε ευρώ, εννοείται, και πολύ σύντομα ολόκληρη η οικονομία θα βρίσκεται στα χέρια των μαυραγοριτών και των κερδοσκόπων.
Γιατί όμως δεν εφαρμόστηκε το Plan B;
Την απάντηση θα την βρούμε στο (απρόσμενο) αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, που προκάλεσαν οι Δανειστές σκοπεύοντας να αποσπάσουν ένα βεβιασμένο ΝΑΙ, ενώ η πρώτη φάση του σχεδίου είχε ήδη ξεκινήσει με το κλείσιμο των τραπεζών…
Η Ζωή αναφέρει επ’ αυτού:
«Μου έκανε εντύπωση ότι ο Τσίπρας [την ημέρα της προκήρυξης του δημοψηφίσματος] έδειχνε φοβισμένος και το έλεγε κιόλας, μάλιστα ρωτούσε τον Μαντά (σ.σ. τότε γραμματέα της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ και ψυχίατρο) πώς να αντιμετωπίσει τον φόβο».
Το αποτέλεσμα του 62% ΟΧΙ έφερε προσωρινή αναστολή του σχεδίου για παράλληλο νόμισμα, ο Βαρουφάκης αποσύρθηκε με μόνο σκοπό να αξιοποιηθεί αργότερα σε ευρύτερη κλίμακα, ενώ το δρόμο του ακολούθησε η Ζωή και πολλά ιστορικά στελέχη του Σύριζα…
Αντί αυτού αποφασίστηκε το «ΜΝΗΜΟΝΙΟ 3», εξ αρχής σχεδιασμένο να αποτύχει ολοκληρωτικά, να βυθίσει και άλλο τα απομεινάρια της οικονομίας, που επιπλέουν ακόμα, ώστε να έρθει ως «απο μηχανής» το διπλό νόμισμα…..
Και το δώρο της Ζωής…
Αρκεί να επισημάνουμε πως η Ζωή δηλώνει διαρκώς ότι συμφωνεί απολύτως με το «παράλληλο νόμισμα», ενώ στον ρόλο του διεθνούς διαφημιστή είναι ο ακούραστος Βαρουφάκης που ενημέρωνε εκείνη την εποχή τακτικώς τον προστάτη του, που δεν είναι άλλος από τον Τζώρτζ Σόρος…
Τόσο πάθος για εξουσία και αξιώματα, τόση έπαρση και τόση ασυνειδησία θα άφηναν αδιάφορο έναν opinion maker και κατασκευαστή πολιτικών σαν τον Παπαχελά; Πιστεύουμε ότι θα αφήσουν αδιάφορο το ξένο και εγχώριο σύστημα, που λεηλατεί εδώ και διακόσια χρόνια αυτή τη χώρα και κυρίως όσους ζουν σ’ αυτήν;
Anarchy press gr 