Η Madaya είναι μια μικρή κωμόπολη της Συρίας κοντά στην Συρολιβανική μεθόριο που αριθμούσε περίπου 50.000 κατοίκους πριν την έναρξη του πολέμου το 2011. Αυτή η μικρή ασήμαντη κωμόπολη έγινε παγκόσμιο θέμα συζήτησης πριν από λίγες μέρες, όταν δημοσιεύτηκαν ανατριχιαστικές φωτογραφίες λιμοκτονούντων ανθρώπων, ανάμεσά τους και παιδιά. Αρχικά δημοσιεύτηκαν από τα σαουδαραβικών και καταριανών συμφερόντων Al-Arabiya και Al-Jazeera και στην συνέχεια από όλα τα διεθνή ΜΜΕ. Το μοτίβο ήταν το γνωστό μονότονο: «Το εγκληματικό καθεστώς της Δαμασκού οδηγεί στην λιμοκτονία άμαχο πληθυσμό».
Έχουμε τονίσει σε κάθε ευκαιρία πως ο συριακός πόλεμος ξεκίνησε ως μια βρώμικη επιχείρηση των δυτικών κρατών (ΗΠΑ, ΕΕ, Γαλλία, κ.ά.) σε συνεργασία με τους ισχυρούς γείτονες της Συρίας (Τουρκία, Βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας, Εμιράτα, Ισραήλ) με πρόσχημα την ανατροπή του προέδρου Άσσαντ.
Εκτιμώντας ότι μια ευθεία εισβολή στην Συρία θα είχε υψηλό τίμημα προτίμησαν μια εύκολη και φθηνή λύση. Ήταν οι αστείρευτες τότε ορδές των ισλαμιστών που οπλισμένες, είτε με την μανία της λεηλασίας και την απληστία, είτε με το πάθος της εκδίκησης για τις εισβολές των ΝατοΙκών και Ρωσσικών στρατευμάτων που προηγήθηκαν στις χώρες τους (Ιράκ, Τσετσενία κ.α), είτε λόγω τυφλού θρησκευτικού φανατισμού και αγραμματοσύνης, οι οποίες θα ήταν διαθέσιμες, να εξοντωθούν μέχρι ενός προκειμένου να κατακτήσουν την «ιερή γη του Sham» (Συρία-Λίβανος).
Η Madaya και το γειτονικό θέρετρο Ζαμπαντάνι ήταν από τις πρώτες πόλεις της επαρχίας Rif Dimashk που κατελήφθησαν από τον δυτικόφιλο Free Syrian Army το 2012, για να απελευθερωθούν από τις κυβερνητικές δυνάμεις λίγες μέρες μετά. Η πόλη άλλαξε χέρια αρκετές φορές μετά από αιματηρές μάχες, αλλά και εκεχειρίες που παραβιάζονταν συνήθως από την πλευρά των «ανταρτών». ώσπου τον Ιούλιο του 2015 ο συριακός κυβερνητικός στρατός μαζί με την λιβανική αντιστασιακή οργάνωση Χεζμπολλάχ, ξεκίνησε μεγάλη εκστρατεία για την εκκαθάριση αυτής της στρατηγικής σημασίας περιοχής.
Η επιχείρηση ήταν επιτυχής, το Ζαμπαντάνι γρήγορα περικυκλώθηκε και αποκόπηκε από την Madaya. Ο Συριακός στρατός προτίμησε να προχωρήσει σε συμφωνία με τους αποκλεισμένους τζιχαντιστές στο Ζαμπαντάνι με επίσημη διαμεσολάβηση του ΟΗΕ προκειμένου να προστατεύσει τα αποκλεισμένα χωριά Φουαα και Καφράγια στην επαρχία Ιντλιμπ από το Μέτωπο Νουσρα (Αλ-Κάιντα) μετά την ξαφνικη ήττα και αποχώρηση των συριακών δυνάμεων από την Ιντλίμπ. Η αποχώρηση των τζιχαντιστών χωρίς τον οπλισμό τους προς την Ιντλίμπ ολοκληρώθηκε τον Οκτώβριο του 2015.
Η Madaya παρέμεινε περικυκλωμένη από τον Συριακό στρατό και την Χεζμπολλαχ , που ήδη είχαν καταλάβει το 20% της πόλης.
Είναι γνωστό ότι τα προσφυγικά κύματα αυξήθηκαν κατακόρυφα όταν οι ισλαμιστές άρχισαν να απειλούν τα αστικά κέντρα. Κανείς άμαχος δεν ήθελε να μείνει στο έλεος των ισλαμικώ ν συμμοριών που λεηλατούσαν τα πάντα στο διάβα τους, θανάτωναν όσους ήθελαν με συνοπτικές διαδικασίες και πουλούσαν για σκλάβες τις γυναίκες.
Αν η έλλειψη βασικών διατροφικών ειδών είναι ο κανόνας σε κάθε πόλεμο, φαινόμενα όπως η «μαύρη αγορά» και η προμελετημένη λιμοκτονία ανήκουν στις τεχνικές μαζικής εξόντωσης «μη φίλιου» πληθυσμού. Οι ισλαμιστές με την πλάτη πια στον τοίχο στη Συρία, τις εφαρμόζουν συστηματικά κυρίως για λόγους εκδίκησης μαζί με τους αποκεφαλισμούς σε δημόσια θέα.
Στην Madaya μόλις ένα μήνα πριν, οι κάτοικοι απηυδισμένοι από την μαύρη αγορά, την αθλιότητα και τις ταπεινώσεις από τους κατακτητές της τζιχαντιστικής Ahrar ash-Sham, αψήφησαν όλους τους κινδύνους και διαδήλωσαν υπέρ του καθεστώτος Άσσαντ, ζητώντας να τους απελευθερώσει άμεσα ο συριακός στρατός.
Φωτογραφίες και βίντεο δημοσιεύτηκαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.[1] (30/11/2015)
Είναι αυτονόητο πως το παρακλάδι της Αλ Κάιντα που ελέγχει περικυκλωμένο την πόλη θα εκδικείτο τους κατοίκους αναζητώντας παράλληλα ένα «μαξιλάρι» προστασίας από την επικείμενη εισβολή των συριακών στρατευμάτων. Της το παρείχε απλόχερα η «διεθνής κοινότητα».
Πολλές από τις φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν ήταν προϊόντα φωτομοντάζ και αλλες αναμφίβολα ανακριβείς.[2]
Τίποτα πια δεν προκαλεί έκπληξη σε μια εποχή όπου η αντεστραμμένη αλήθεια έχει αξία πολύτιμου τεκμηρίου και η έλλειψη κάθε ήθους είναι το μόνο αποδεκτό δόγμα «χρηστής διακυβέρνησης».
Δημοσιεύθηκε από Λ.
[1] https://www.facebook.com/video.php?v=1067208926663628&hc_location=ufi hoseinmortada.com
[2] Paulos Antonopoulos www.almasdarnews.com
Anarchy press gr 