Στων Οθωμανών τη μπάνκα
κι άλλη μπόμπα μπήκε χτες,
κι όσες μπάνκες τόσες μπόμπες,
φουκαρά Χαμίτ μην κλαις.
Στις αρχές του εικοστού αιώνα η Θεσσαλονίκη ήταν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των κρατών της βαλκανικής αλλά και της ευρύτερης περιοχής. Για την Αυστροουγγαρία, την ενωμένη Γερμανία, τη Ρωσία, Γαλλία, Αγγλία και Ιταλία η περιοχή ήταν ένας συγκοινωνιακός κόμβος που εξασφάλιζε την κίνηση των εμπορευμάτων προς τη Μέση Ανατολή εξυπηρετώντας στην κυριολεξία τον εσωτερικό χώρο της βαλκανικής. Συνάμα, ήταν και το σημείο όπου συναντιόντουσαν και συγκρούονταν τα συμφέροντα των κυρίαρχων.
Την εποχή αυτή, το Μακεδονικό ήταν καίριο ζήτημα για την πολιτική των κρατών μπροστά στην επικείμενη αναδιανομή των εδαφών της περιοχής των Βαλκανίων που βρίσκονταν ακόμα κάτω από την διοίκηση της φθίνουσας Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Το ζήτημα λοιπόν της κατασκευής ενός ανεξάρτητου Μακεδονικού κράτους αποτελούσε το σημείο αναφοράς για την αναδιανομή των χώρων επιρροής των κυρίαρχων. Τελικά, βέβαια, επιλέχτηκε να πάρει τη Θεσσαλονίκη η Ελλάδα, αφού έτσι θα εξυπηρετούνταν καλύτερα η ισορροπία συμφερόντων και δυνάμεων τόσο στην περιοχή όσο και ευρύτερα και φυσικά τα υπόλοιπα τμήματα της περιοχής, που θεωρούνταν ως ενιαίος Μακεδονικός χώρος, να προσαρτηθούν από τη Σερβία και τη Βουλγαρία.
Anarchy press gr 