ΜΠΑΧΙΑ, ΒΡΑΖΙΛΙΑ 1798

Η Βραζιλία, με το μεγαλύτερο Μαύρο πληθυσμό έξω από την Αφρική, κάποτε φάνηκε να δίνει παραδείγματα φυλετικής ισότητας και κοινωνικής δημοκρατίας. Στην επαναστατική περίοδο που ακολούθησε τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στη Γαλλία, Βραζιλιάνοι όλων των τάξεων και αποχρώσεων έδρασαν –«συνωμότησαν»– για ν’ αποτινάξουν τον Πορτογαλικό αποικιοκρατικό δεσποτισμό που βασιζόταν στη σκλαβιά. Μπροστά ήταν οι Μαύροι σκλάβοι και οι «ελεύθεροι», καθώς και οι «έγχρωμοι» τεχνίτες και στρατιώτες που θέλανε μια μη-φυλετική κοινωνία στο νότιο ημισφαίριο. Προδόθηκαν επανειλημμένα από μια πολυφυλετική κάστα πληροφοριοδοτών, και από μια φιλόδοξη λευκή ελίτ που «ονειρευόταν την ανεξαρτησία της Bahia», το κέντρο της εμπορίας σκλάβων και οικονομίας της Βραζιλίας, «αλλά φοβούνταν την απελευθέρωση των σκλάβων».