H βιβλιοθήκη Kate Sharpley παρουσίασε τον Οκτώβριο του 2014 την έκδοση μιας ακόμη μελέτης της αναρχικής δράσης στη δικτατορία του Φράνκο. Τιτλοφορείται «Λος Μάνιος, Οι νεαροί από την Αραγωνία. Η ιστορία της δράσης μιας Αντι-Φρανκικής ομάδας».
Αυτή η ομάδα φίλων από τη Σαραγόσα συσπειρώθηκε για να πολεμήσει το Φρανκικό καθεστώς, εκείνες τις οπτιμιστικές μέρες που ακολούθησαν την δεύτερη παγκόσμια ανθρωποσφαγή.
Αρχικά είχαν δραστήρια συμμετοχή στη Σοσιαλιστική Νεολαία, αλλά σύντομα ενώθηκαν με την αναρχική αντίσταση μαζί με μαχητές όπως ο Francisco «Quico» Sabaté και ο José Lluís Facerías.
Ο Mariano Aguayo Morán (1922-1994) ήταν ένα από τα μέλη της ομάδας «Λος Μάνιος». Το 1945, ανέλαβε ένοπλη δράση ενάντια στον Φράνκο. Φυλακίστηκε για μερικούς μήνες το 1948, και μετά μετακόμισε στη Βαρκελώνη το Φεβρουάριο του 1949 και συσπειρώθηκε στην αναρχική ομάδα δράσης Λος Μάνιος («μάνιο» είναι αργκό έκφραση για τους καταγόμενους από την Αραγωνία), υπό τους Wenceslao Giménez Orive «Wences» και «Jimeno», Simón Gracia Fleringan, Plácido Ortiz, Salgado, D. G. M., «Rodolfo», César Saborit Carrelero και τον, μετέπειτα, προδότη Aniceto Pardillo Manzanero.
Στις 2 Μαρτίου 1949, στη Βαρκελώνη, οι Wences, José López Penedo, Carlos Vidal Pasanau μαζί με τους Francisco και José Sabaté Llopart, έστησαν ενέδρα σε όχημα στο οποίο πίστευαν ότι επέβαινε ο Eduardo Quintela, επικεφαλής της φρανκικής μυστικής αστυνομίας (Brigada Politico Social – BPS) στην Καταλωνία. Αντ’ αυτού, όμως, σκότωσαν το γραμματέα του Φαλαγγικού Μετώπου Νεολαίας, Manuel Piñol και τον οδηγό του.
Κατόπιν, η ομάδα συνέχισε την δράση της με μια σειρά ένοπλων ληστειών σε Μαδρίτη, Μάλαγα, Σεβίλλη και στη Γαλλία με σκοπό να συγκεντρώσει χρήματα προκειμένου να οργανώσει την δολοφονία του Φράνκο. Η απόπειρα πραγματοποιήθηκε καθώς κατευθυνόταν στο βασιλικό παλάτι του βουνού Pardo, χωρίς επιτυχία. Μερικούς μήνες αργότερα έκαναν μια δεύτερη απόπειρα, εξ ίσου αποτυχημένη, για ν’ ανατινάξουν το κομβόι του Φράνκο καθώς εκινείτο στον απότομο γεμάτο στροφές δρόμο ανάμεσα στη Σαραγόσα και τη Μαδρίτη, στο La Cuesta de la Muela.
Μετά την επιστροφή τους στη Βαρκελώνη, στις 2 Ιανουαρίου 1950, η ομάδα προδόθηκε από ένα αποξενωμένο μέλος, τον Aniceto Pardillo Manzanero (The Kid-Το Παιδί) και οι πιο πολλοί συνελήφθησαν στις 9 Γενάρη 1950, την ημέρα θανάτου του Wences (Wenceslao Jiménez Orive). Ο Wences αφού πυροβολήθηκε και τραυματίστηκε σοβαρά σε αστυνομική ενέδρα, στη Βαρκελώνη, προτίμησε να μην αιχμαλωτιστεί και κατάπιε κυάνιο. Οι συλληφθέντες Simón Gracia Fleringán, Plácido Ortiz Gratal και Victoriano Muñoz Treserras εκτελέστηκαν στις 24 Δεκεμβρίου 1950. Τα πτώματά τους πετάχτηκαν σε έναν κοινό, ανώνυμο τάφο. Ο Mariano Aguayo ήταν τυχερός που ήταν στο Παρίσι όταν η ομάδα προδόθηκε στη Βαρκελώνη.
Η συνέντευξη του Mariano Aguayo Morán, δόθηκε το Σεπτέμβριο του 1976 και παρέσχε μια ευκαιρία να κατανοηθεί η ιστορία της ελευθεριακής αντι-φρανκικής αντίστασης στα κρίσιμα χρόνια μετά τον πόλεμο (1946-1950), μια εποχή που, όπως ειπώθηκε, έβρισκε την δεύτερη παγκόσμια ανθρωποσφαγή στο τέλος της και η οποία ενέπνευσε πολλές ελπίδες. Αλλά, τελικά, ήλθε η απογοήτευση, αφού παρ’ ότι μετά τις ήττες του Ναζιστικού και του Ιταλικού φασιστικού καθεστώτος, το καθεστώς του Φράνκο φαινόταν υποψήφιο για την επόμενη πτώση, τελικά χρειάστηκαν να παρέλθουν τρεις δεκαετίες.
Η ομάδα «Λος Μάνιος», που μεγάλωσε απ’ τη στενή φιλία δύο νέων ανθρώπων από το εργατικό προάστιο El Arrabal της Σαραγόσα, σύντομα αφοσιώθηκε στο σκοπό του αναρχικού αγώνα και δραστηριοποιήθηκε στη νεφελώδη ελευθεριακή αντίσταση, της οποίας εμβληματικοί αντιπρόσωποι, ως γνωστόν, ήταν ο Quico Sabaté (1915-1960) και ο José Luis Facerias (1920-1957).
«Ο κύριος σκοπός της έκδοσης αυτού του βιβλίου δεν είναι να πλεχτεί το εγκώμιο των αφανών μαχητών εκείνης της εποχής, αλλά να βγουν διδάγματα και να αποκομιστούν εμπειρίες από την ιστορία της ομάδας «Λος Μάνιος», όπως τη διηγήθηκε ένας από τους πρωταγωνιστές της, στις δύσκολες συνθήκες στις οποίες έλαβε χώρα τέτοια αντίσταση, και να κατανοηθούν τα προβλήματα με τα οποία έπρεπε να καταπιαστεί. Εκεί βρίσκεται, με το δικό μας τρόπο σκέψης, το απόσταγμα της ανθρώπινης αλήθειας». (Fredy Gómez)
Στην καταγραφή αυτών των γεγονότων συνέβαλαν οι:
Mariano Aguayo Morán (1922-1994). Επαγγελματίας φωτογράφος, μέλος της ομάδας. Στη Γαλλία εργάστηκε στις αναρχικές εκδόσεις Solidaridad Obrera, Atalaya, Frente Libertario και Confrontación.
Fredy Gómez, γιος ενός εξέχοντος μέλους της CNT στην εξορία, και αναρχικός συγγραφέας και εκδότης.
Antonio Téllez Sola. Σαν βετεράνος της FIJL (Ελευθεριακή Νεολαία) της δεκαετίας του ’30, του ισπανικού εμφύλιου, των στρατοπέδων και εργατικών ταγμάτων στη Γαλλία, της γαλλικής αντίστασης, της επιδρομής στο Val d’Aran το 1944 και του παράνομου αγώνα ενάντια στο Φράνκο, ο Téllez ανέλαβε και έφερε εις πέρας με ιδιαίτερη επιτυχία σε όλη του την ζωή το έργο να κάνει καταγράψει και να γνωστοποιήσει τις ζωές και τη δράση των αντι-φρανκικών Ελευθεριακών ανταρτών, πολλοί απ’ τους οποίους ήταν προσωπικοί του φίλοι και γνωστοί.
Αναρχικός Πυρήνας ΞΑΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
Anarchy press gr 