Η επανεμφάνιση Φαλτσιανί έρχεται μόλις μία εβδομάδα πριν την εκλογική «αναμέτρηση» της 20ης Σεπτέμβρη, ενώ έπεται της δικαστικής αποφάσεως του Ειδικού Δικαστηρίου, που έκρινε ένοχο τον πρώην υπουργό Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου σε βαθμό πλημμελήματος για το «πείραγμα» της περιβόητης λίστας Λαγκάρντ προς όφελος συγγενικού του προσώπου.
Μ’ άλλα λόγια ενώ η πρόσφατη δικαστική απόφαση απενεργοποιούσε ουσιαστικά το ζήτημα της λίστας Λαγκάρντ, έστω πρόσκαιρα, κρίνοντας ότι έχει αλλοιωθεί –έτσι η εγκυρότητά της πήγε περίπατο–, στην συνέχεια η εξέταση από τέσσερις εισαγγελείς του ίδιου του Φαλτσιανί έδινε το σήμα της επανεκκίνησης της έρευνας. Τέσσερις «αδέκαστοι» εισαγγελείς επιλέχθηκαν για να περιβάλλουν την επανεκκίνηση με τον απαραίτητο μανδύα της αδιάφθορης δικαστικής κάλυψης.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα του Βήματος (Γ. Παπαδάκου 13-9-2015, Η Παρέμβαση Φαλτσιανί στις εκλογές):
«Με ονόματα και στοιχεία εμφανίστηκε ο Ερβέ Φαλτσιανί στην πολύωρη κατάθεση που έδωσε για τη «λίστα Λαγκάρντ» σε τέσσερις έλληνες εισαγγελείς. Ενημερωμένη πηγή τη χαρακτηρίζει «βόμβα» για το σύστημα του ξεπλύματος μαύρου χρήματος το οποίο έχει σοβαρή σχέση και με το πολιτικό χρήμα, που έχει διακινηθεί και δεν βρέθηκε ποτέ. Στην κατάθεσή του μίλησε για μέλη μιας εγκληματικής συμμορίας, τα οποία δρούσαν μέσω υπεράκτιων εταιρειών, ομίλων, που έχουν έδρα «φορολογικούς παραδείσους,» αλλά και «αχυρανθρώπων», που συνεργάζονται με στενούς συμβούλους πολιτικών προσώπων. Έδωσε συγκεκριμένα στοιχεία, κινήσεις ποσών, λογαριασμούς σε Ευρώπη και Ασία μέσω των οποίων εκατομμύρια δολάρια και ευρώ κατευθύνθηκαν σε αποδέκτες, που έχουν πλέον ονοματεπώνυμο. Η κατάθεση θεωρείται πλέον καταλύτης και για τις εξελίξεις των επόμενων ημερών, αφού βρισκόμαστε στην τελική ευθεία προτού ανοίξουν οι κάλπες».
Μιλώντας παλαιότερα για τις offshore εταιρείες ο Φαλτσιανί έχει εξηγήσει σε συνέντευξή του πως «οι εταιρείες ασπίδες είναι το νομικό όχημα που μεταφέρει χρήματα από μία χώρα σε άλλη και όλες αυτές οι εταιρείες αποτελούν τεράστιο κομμάτι των διεθνών αγορών. Πρέπει να καταλάβουμε ότι είναι ένας ψυχρός πόλεμος», ενώ σχετικά με την Ελλάδα, έχει δηλώσει πως «αν συνδέσετε το δημόσιο έλλειμμα με τις ιδιωτικές τράπεζες θα αλλάξετε γνώμη. Σταματώντας αυτό σταματά η αιμορραγία».
Γιατί, όμως, «η κατάθεση θεωρείται πλέον καταλύτης και για τις εξελίξεις των επόμενων ημερών, αφού βρισκόμαστε στην τελική ευθεία προτού ανοίξουν οι κάλπες»;
Μήπως υπάρχει οποιαδήποτε περίπτωση οι διαδρομές του πολιτικού χρήματος, δηλαδή τα πολιτικά πρόσωπα που ξέπλεναν «μαύρο χρήμα», οι ενδιάμεσοι μηχανισμοί προσώπων και παρένθετων εταιρειών να δημοσιοποιηθούν τις επόμενες ημέρες είτε από τον Φαλτσιανί είτε από τους συγκεκριμένους εισαγγελείς;
Όχι βέβαια. Η άμεση στόχευση είναι διαφορετική, αφού είναι ολοφάνερος αφ’ ενός ο πολιτικός εκβιασμός που πραγματοποιείται σε όσους εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα για την επιβολή και την εμπέδωση συγκεκριμένων πολιτικών «ισορροπιών» και αφ’ ετέρου δίνεται το μήνυμα ότι οι συσχετισμοί είναι δεδομένοι, ότι παρεκκλίσεις επιτρέπονται μόνο και εφ’ όσον οι ευρύτεροι κυριαρχικοί σχεδιασμοί εξυπηρετούνται ή τουλάχιστον δεν διαταράσσονται.
Ο δηλωμένος προσανατολισμός είναι σε απόλυτο βαθμό δεδομένος.
Τα «σκάνδαλα» όπως έχουμε με κάθε αφορμή εξηγήσει «ξεσπούν» σε ένα ελεγχόμενο πολιτικό περιβάλλον, και στην συγκεκριμένη περίπτωση όλα εξελίσσονται, όχι για να θαφτεί ο πολιτικός «αντίπαλος», αλλά για να εμπεδωθεί το κοινωνικό και πολιτικό κλίμα, ώστε να καλυφθεί η «ανάγκη» της ήδη συμφωνημένης κυβέρνησης «μεγάλου συνασπισμού» είτε άμεσα είτε αργότερα, όταν θα χρειαστεί να δοθεί μια επί πλέον δυναμική στην εφαρμογή του τρίτου μνημονίου.
Το ζήτημα, όπως γίνεται εύκολα κατανοητό, συνδέεται άμεσα με τον «πόλεμο» στην λεγόμενη διαφθορά, αλλά και στις βασικές εξαγγελίες Τσίπρα ότι δήθεν θα πολεμήσει ο ίδιος και η κυβέρνηση, που τυχόν σχηματίσει, την διαπλοκή.
Ο Τσίπρας, λοιπόν, στέκεται πίσω από το τελευταίο «ταμπούρι», που του έχει απομείνει, εκείνο της υποτιθέμενης μάχης, που δίνει κατά της «διαφθοράς» και της «διαπλοκής». Επειδή, όμως, δεν πείθει για τις προθέσεις του ούτε καν όσους θα τον ψηφίσουν, χρειάζεται «κάποια» βοήθεια.
Η βοήθεια αυτή τού δίνεται, γιατί η επιλογή σημαντικότατων κέντρων της κυριαρχίας αυτή την στιγμή είναι να αποφευχθεί η κατάρρευση της μαριονέττας που ακούει στο όνομα Τσίπρας. Έτσι σε αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση επιστρατεύεται ο «παράγοντας» Φαλτσιανί.
Τι δηλώνει, λοιπόν, μεταξύ άλλων στο Βήμα ο Φαλτσιανί;
«Είμαι σίγουρος ότι όλοι οι μηχανισμοί που ακολουθήθηκαν στο σύστημα της λίστας δείχνουν ότι πίσω από εταιρείες και «αχυρανθρώπους» αλλά και όλους τους κύκλους του χρήματος κρύβονται και πολιτικά πρόσωπα» τονίζοντας ότι τα έχει πει «όλα» στους εισαγγελείς. Πρόσθεσε ακόμη ότι «το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η διαφθορά. Εσείς έχετε μια μοναδική ευκαιρία να την αντιμετωπίσετε με τη νέα κυβέρνηση». Ευχήθηκε μάλιστα παίρνοντας ευθέως θέση «η επόμενη κυβέρνηση Τσίπρα να είναι πιο σταθερή».
Χωριό που φαίνεται, κολαούζο δεν θέλει! Η στήριξη Φαλτσιανί στον Τσίπρα καταγράφεται σε μια κρίσιμη στιγμή, που τα ποσοστά του Συ.ριζ.α. είναι ιδιαίτερα «πεσμένα» λόγω και της επίσημης ένταξής του στο λεγόμενο μνημονιακό στρατόπεδο. Εμφανίζεται, δηλαδή, ο Φαλτσιανί –εκείνος ο «διωκόμενος», που τόλμησε να τα βάλει με ένα ελβετικό τραπεζικό μεγαθήριο, αλλά και με συμφέροντα παγκόσμιας πολιτικής και οικονομικής εμβέλειας– να αναγνωρίζει σαν «ήρωα» του «πολέμου» κατά της «διαφθοράς» την καρικατούρα, που ονομάζεται Τσίπρας. Μην ξεχνάμε ότι το γαλλικό κράτος συνεργαζόμενο με τον Φαλτσιανί συλλαμβάνοντας 4.200 άτομα έβαλε στα ταμεία του 1,2 δις ευρώ από φόρους που δεν είχαν πληρωθεί. Η Ισπανία αποκόμισε 6 δις ευρώ και η Ιταλία 570 εκατομμύρια.
Φυσικά δεν είναι ο Φαλτσιανί εκείνος που στην πραγματικότητα «παρεμβαίνει» στην εκλογική διαδικασία, όπως ισχυρίζεται σκόπιμα ψευδώς το δημοσίευμα του Βήματος.
Και ο λόγος είναι απλός. Ο Φαλτσιανί είναι απόλυτα προσδεμένος στους σχεδιασμούς των μυστικών υπηρεσιών κρατών, όπως το γαλλικό, το ισραηλινό (ο ίδιος έχει ισχυριστεί ότι απήχθη για ένα διάστημα από την Μοσάντ που ερευνούσε τις σχέσεις της Τράπεζας HSBC με την Χεζμπολάχ), το γερμανικό ή το ισπανικό (είχε συλληφθεί στην Βαρκελώνη), αλλά και τις ΗΠΑ.
Ο Φαλτσιανί διωκόμενος από τις ελβετικές αρχές, που ζητούν την έκδοση τους από τις γαλλικές αρχές, που για την ώρα δεν ενδίδουν, δεν θα ψέλλιζε, όπως καταλαβαίνει και ο πλέον αδαής ούτε λέξη χωρίς την συγκατάθεση, την καθοδήγηση και την πλήρη επίβλεψη των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών, που τον επιτηρούν χωρίς βέβαια να διαθέτουν το μονοπώλιο της επιτήρησής του…
Η συμφωνία, που έχει κάνει, δεν μπορεί παρά να περιλαμβάνει τον πλήρη και λεπτομερή έλεγχο οποιασδήποτε συνέντευξης έχει δώσει και θα δώσει.
Μ’ άλλα λόγια ο Φαλτσανί δεν είναι και δεν ήταν ποτέ σε οποιαδήποτε αυτόνομη πορεία, δεν είχε και δεν θα έχει ποτέ την δυνατότητα να παίρνει «πρωτοβουλίες», όπως η τελευταία που αφορά την στήριξη του Τσίπρα και μάλιστα μόλις μια εβδομάδα πριν τις εκλογές της 20ης Σεπτέμβρη.
Θα θυμίσουμε ότι ο Φαλτσιάνι έγινε γνωστός, όταν η τράπεζα HSBC τον κατηγόρησε ότι έκλεψε στοιχεία για 24.000 πελάτες της. Τα στοιχεία που είχε στην διάθεσή του κάλυπταν μια περίοδο 10 ετών από τον Φεβρουάριο του 1997 έως τον Δεκέμβριο του 2007. Μεταξύ αυτών ήταν 15.000 πελάτες της τράπεζας με λογαριασμούς στην Ελβετία και άλλοι 9.000 με λογαριασμούς που είχαν κλείσει.
Ο Ερβέ Φαλτσιάνι, Μονεγάσκος προγραμματιστής, πρώην υπάλληλος της HSBC χειριστής, εγκαταστάτης και αναλυτής συστημάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών και η συνεργάτης του, Γαλλολιβανέζα Τζορτζίνα Μίκαελ αποφάσισαν να διαθέσουν τα κλεμμένα, απόρρητα στοιχεία σε κυβερνήσεις, αρχές και άλλες τράπεζες στην Ευρώπη και την Μέση Ανατολή. Αρχικά έστησαν μια εικονική επιχείρηση, μια εταιρεία, που υπήρχε μόνο στο διαδίκτυο με κύριο εκπρόσωπο τον Φαλτσιάνι ο οποίος εμφανιζόταν βέβαια με το ψευδώνυμο Ρούμπεν Αλ Τσίντιακ ως Υπεύθυνος Πωλήσεων κι εκείνη, ως υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων και Μάρκετινγκ.
Μέσω της ιστοσελίδας τους διαβεβαίωναν ότι μπορούσαν να βοηθήσουν τράπεζες να αποκτήσουν νέους λογαριασμούς πλούσιων πελατών, τους οποίους θα τους έβρισκαν εκείνοι, «χτενίζοντας» βάσεις δεδομένων ελεύθερης πρόσβασης. Ο Φαλτσιανί ενώ αρχικά προσπαθεί να πουλήσει μέρος του «υλικού» σε τράπεζα του Λιβάνου, αργότερα ισχυρίζεται παραδεχόμενος την κατοχή του «υλικού» ότι είχε επικοινωνήσει μόνο με Ευρωπαϊκές Κυβερνήσεις. Ο Φαλτσιανί ελέγχεται, όπως είπαμε, από την Μοσάντ και αφήνεται «ελεύθερος» να εγκατασταθεί στο χωριό Καστέλα μεταξύ γαλλικής και ιταλικής Ριβιέρας.
Το σημείο επιλέγεται, επειδή ο Φαλτσιανί έχει την υπηκοότητα και των δύο χωρών. Ο ελβετικό κράτος αιτείται από τις γαλλικές αρχές να ερευνήσουν το σπίτι του Ερβέ Φαλτσιάνι, να πάρουν τον υπολογιστή του και να ενημερώσουν για τα στοιχεία. Η αστυνομία της Νίκαιας, στην Γαλλία, βρίσκει τον υπολογιστή και μέσα σε αυτόν 130.000 ονόματα και λογαριασμούς φοροφυγάδων.
Έτσι αντίγραφα των στοιχείων της HSBC φθάνουν στα χέρια των Γαλλικών Αρχών του Υπουργείου Οικονομικών και των Υπηρεσιών Φορολογικών Ελέγχων, που ισχυρίστηκαν ότι τα «ανακάλυψαν» και τα κατάσχεσαν, όταν έκαναν επιδρομή στο σπίτι του Φαλτσιάνι, στη βόρεια Γαλλία, γύρω στα μέσα του 2008. Οι γαλλικές αρχές στέλνουν αντίγραφα στις αντίστοιχες ελβετικές, αλλά κρατούν τα πρωτότυπα και προχωρούν σε έρευνες για φορολογικές παραβάσεις.
Τον Ιούνιο του 2010, οι Υπηρεσίες Φορολογικών Ελέγχων του ισπανικού κράτους ανακοινώνουν ότι παρέλαβαν ορισμένα από τα κλεμμένα τραπεζικά στοιχεία της HSBC από τις γαλλικές αρχές, ενώ το ίδιο είχε συμβεί γίνει ένα μήνα νωρίτερα και στην Ιταλία με στοιχεία και ονόματα 7.000 καταθετών της HSBC με καταθέσεις περίπου 7 εκατομμυρίων δολαρίων.
Όσο για το δρομολόγιο στοιχείων με «ελληνικό ενδιαφέρον» είναι γνωστό και μη εξαιρετέο με εμπλεκόμενους υπουργούς οικονομικών, όπως ο Παπακωνσταντίνου, αλλά και τον εισαγγελέα Διώτη που επίσης διώχθηκε ποινικά.
Το συγκεκριμένο λοιπόν «κουμάσι», ένας καθαρόαιμος τυχοδιώκτης και υποχείριο των διεθνών μυστικών υπηρεσιών εμφανίζεται να ψηφίζει «δαγκωτό» Τσίπρα.
Η τιμή που έκανε στο τσιπραΐκο έτυχε της ανάλογης αναγνωρίσεως…
Σε σχετική ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ για τις δηλώσεις Φαλτσιανί αναφέρεται σχετικά:
«Ο Ερβέ Φαλτσιανί, ο άνθρωπος που αποκάλυψε την λίστα της τράπεζας HSBC, πιο γνωστή ως λίστα Λαγκάρντ, σε χθεσινή συνέντευξή του στην ΕΡΤ δήλωσε ότι είδε από την κυβέρνηση Τσίπρα, προσπάθειες να αποκαλυφθεί η αλήθεια, κάτι που δεν είχε διαπιστώσει στο παρελθόν. Δήλωσε, επίσης, ότι «αν η επόμενη κυβέρνηση αφήσει [τους εισαγγελείς] να εργαστούν, θα τα καταφέρουμε». Πιστεύει κανείς ότι, αν η επόμενη κυβέρνηση αποτελείται από τους φίλους του κυρίου Παπασταύρου, η έρευνα θα προχωρήσει; Ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύεται ότι όλα θα έρθουν στο φως. Η ΝΔ του κ. Μεΐμαράκη, ο οποίος απάντησε σήμερα (συνέντευξη στην «Καθημερινή») πως ο κ. Σαμαράς (μυστικοσύμβουλος και άνθρωπος «ειδικών αποστολών» του οποίου ήταν ο κ. Παπασταύρου) «κράτησε όρθια την χώρα», μπορεί να πει το ίδιο; Ο βίος και η πολιτεία 40 χρόνων της δικομματικής εναλλαγής ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, όπου τα σκάνδαλα και οι «εξυπηρετήσεις» σκοτεινών συμφερόντων διαδέχονταν το ένα το άλλο, απαντά από μόνος του».
Για τα «σκοτεινά» συμφέροντα του «συστήματος» που ελέγχει και καθοδηγεί τον Φαλτσιανί ούτε κουβέντα. Το υποχείριο των μυστικών υπηρεσιών αναγνωρίζεται ως τιμητής της «κάθαρσης» και «αρχάγγελος» του πολέμου κατά της παγκόσμιας μάλιστα διαπλοκής πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων.
Ο θλιβερός απατεωνάκος που λέγεται Τσίπρας, επί τη ευκαιρία, ξεσπάθωσε ανακουφισμένος για το σωσίβιο, που έλαβε «ανέλπιστα», δηλώνοντας ότι ο ίδιος προσωπικά και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι «εγγυητές της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης που τιμά το καθήκον και την αποστολή της», στην πρόσφατη ομιλία του στην Καλαμάτα στέλνοντας «ηχηρό μήνυμα κατά της διαφθοράς»:
«Γιατί είναι ο καθαρός αέρας του ΣΥΡΙΖΑ, που κάνει τα στόματα να ανοίγουν και τη Δικαιοσύνη απερίσπαστη να προχωρά κάνοντας τη δουλειά της» […] Ήδη ο δημιουργός της λίστας Λαγκάρντ στέλνει νέες πληροφορίες και μηνύματα μέσω της κατάθεσης που έδωσε στο Παρίσι στους Έλληνες Εισαγγελείς. Να μην διανοηθεί λοιπόν κανείς να παρέμβει στο έργο της δικαιοσύνης. Ο ΣΥΡΙΖΑ κι εγώ προσωπικά θα είμαστε οι εγγυητές της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης που τιμά το καθήκον και την αποστολή της […] Και να μην ανησυχείτε: Και άλλα στόματα θα ανοίξουν αν συνεχίσει να πνέει ο καθαρός αέρας και δεν τον πνίξει η δυσωδία του παλιού πολιτικού συστήματος. Να μην το επιτρέψουμε. Για να τελειώνουμε με τις λίστες των φοροφυγάδων. Για να πληρώσουν επιτέλους οι πλούσιοι αυτά που χρωστούν στον ελληνικό λαό. Για να τελειώνουμε με τη διαφθορά, τη διαπλοκή, τους μιντιάρχες που δεν σέβονται τίποτα, τα θαλασσοδάνεια και τις μίζες. Για να αποκτήσουμε ένα κοινωνικό κράτος, την Υγεία και την Παιδεία, που αξίζει σε ένα κράτος που θέλει να σέβεται τους πολίτες του. Για να συνεχίσει να πνέει ο αέρας της δημοκρατίας, της ισότητας, της αλληλεγγύης, της κοινωνικής δικαιοσύνης».
Η τσιπρέικη επανάσταση «πρώτα και πάντα» φαίνεται να καλπάζει ασταμάτητη.
Και τα σκυλιά δεμένα;;;;
Anarchy press gr 