Anarchy press gr
Τουλάχιστον 12 άτομα συνελήφθησαν την Τετάρτη και δεκάδες τραυματίστηκαν, ανάμεσά τους και πολλοί μπάτσοι, όταν ξέσπασαν συγκρούσεις κατά την επιχείρηση εκκένωσης κτιρίου του υπουργείου παιδείας, το οποίο είχαν καταλάβει εδώ και μια εβδομάδα. Συνέχεια
Τουλάχιστον 16 άτομα τραυματίστηκαν την Παρασκευή σε συγκρούσεις ανάμεσα στους μπάτσους και φοιτητές στην πολιτεία Michoacan de Ocampo, κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων για την συμπλήρωση ενός έτους από την εξαφάνιση των 43 φοιτητών, στην πόλη Ιγκουάλα της πολιτείας Γκερέρο.
Οι φοιτητές φέρονται να κατέλαβαν πέντε λεωφορεία για να πάνε στην πρωτεύουσα για να συμμετέχουν στις διαδηλώσεις. Συνέχεια
Διαδηλωτές πραγματοποίησαν διαδήλωση «θορύβου» την Τετάρτη έξω από τις φυλακές Menard Correctional Center στο Τσέστερ. Με διάφορα όργανα και εργαλεία έκαναν θόρυβο και φώναξαν συνθήματα για να ακουστούν στους κρατούμενους.
Ομάδες κρατούμενων ξεκίνησαν απεργία πείνας για δεύτερη φορά μέσα σε 2 χρόνια. Διαμαρτύρονται για την κακομεταχείριση της διοίκησης και τις απομονώσεις.
Συμμετείχαν περίπου 30 άτομα.
Οργανώσεις ιθαγενών (First Nations) και γυναικών έστειλαν ένα ξεκάθαρο μήνυμα στην TransCanada την Τετάρτη, ότι ο αγωγός Energy East δεν είναι καλοδεχούμενος στα εδάφη των Πρώτων Εθνών.
“Θέλουμε η TransCanada να καταλάβει ότι αυτό σημαίνει όχι. Ότι εδώ είναι Kanien’ke, είναι η γη των Mohawk και είμαστε κουρασμένοι από την κατοχή, είμαστε κουρασμένοι από την περιβαλλοντική καταστροφή».
Αυτά δήλωσαν εκπρόσωποι των οργανώσεων σε εκδήλωση «συμβουλευτική» των εταιριών, όπου διαμαρτυρήθηκαν με πανό και συνθήματα.
Οι ιθαγενείς διαμαρτύρονται για τις εξορύξεις και τις κατασκευές αγωγών που απειλούν το νερό και το έδαφος. Καταγγέλλουν την καταπάτηση προηγούμενων συμφωνιών και συνθηκών, κάτι που όμως παγιδεύει τους αγωνιζόμενους στη διεκδίκηση της νομιμότητας και την απαίτηση της τήρησης των νόμων (!!!) απ’ αυτούς που σκοπό έχουν να καταστρέψουν τη φύση και τους ανθρώπους, από τις αδίστακτες επιχειρήσεις και επιχειρηματίες…
Ήδη από την αρχαιότητα, η επεξεργασία των γεγονότων που βίωνε ο άνθρωπος διαμέσου του εγκεφάλου πυροδοτούσε διάφορες θεωρίες. Οι αρχαίοι Έλληνες απέδιδαν την ικανότητα των ανθρώπων να θυμούνται στην τιτανίδα θεότητα Μνημοσύνη. Η πλατωνική θεωρία της ανάμνησης, διατυπώνεται στον «Φίληβο». Για τον Πλάτωνα, η αληθινή γνώση δεν είναι ποτέ απλώς «μνήμη» (μια απλή λειτουργία καταγραφής δηλαδή), αλλά πάντοτε «ανάμνησις» (ψυχική ανάκληση των αιώνιων ιδεών, ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του ανθρώπινου είδους). Στον «Θεαίτητο» κατασκευάζει έναν υποθετικό ψυχολογικό μηχανισμό δημιουργίας μνημονικών «εγγραμμάτων» ώστε να αναδείξει την ατελή φύση των μνημονικών αποτυπωμάτων σε σχέση με την ψυχική διεργασία της ανάμνησης. Ο Πλάτωνας πράγματι ήταν πολύ διορατικός όταν έκανε την διάκριση μνήμης και ανάμνησης, μιας που οι υπολογιστές σήμερα αποδεικνύουν ακριβώς αυτό, ότι μπορούν να έχουν μνήμη (αποθήκευση δεδομένων), αλλά όχι ανάμνηση φυσικά! Ατυχώς, η νευροβιολογική προσέγγιση που είναι η κυρίαρχη σήμερα επαναδιατυπώνει αυτή την διάκριση.
Στις αρχές του Μάρτη 2015 διαβάσαμε στην Guardian πως γάλλοι ερευνητές του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών (CRNS) στο Παρίσι δημιούργησαν τεχνητά θετικά συναισθήματα στην μνήμη ποντικιών-πειραματόζωων, όσο αυτά κοιμούνταν, δίνοντας νέες ελπίδες για την θεραπεία των ασθενών με κατάθλιψη ή των πασχόντων από χρόνιες φοβίες και τραυματικές εμπειρίες. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό νευροεπιστήμης «Nature Neuroscience». Συνέχεια
H βιβλιοθήκη Kate Sharpley παρουσίασε τον Οκτώβριο του 2014 την έκδοση μιας ακόμη μελέτης της αναρχικής δράσης στη δικτατορία του Φράνκο. Τιτλοφορείται «Λος Μάνιος, Οι νεαροί από την Αραγωνία. Η ιστορία της δράσης μιας Αντι-Φρανκικής ομάδας».
Αυτή η ομάδα φίλων από τη Σαραγόσα συσπειρώθηκε για να πολεμήσει το Φρανκικό καθεστώς, εκείνες τις οπτιμιστικές μέρες που ακολούθησαν την δεύτερη παγκόσμια ανθρωποσφαγή.
Αρχικά είχαν δραστήρια συμμετοχή στη Σοσιαλιστική Νεολαία, αλλά σύντομα ενώθηκαν με την αναρχική αντίσταση μαζί με μαχητές όπως ο Francisco «Quico» Sabaté και ο José Lluís Facerías. Συνέχεια
Φοιτητές κατέλαβαν χθες 12 λεωφορεία για να ταξιδέψουν στην πολιτεία Γκερέρο (όπου είχαν εξαφανιστεί οι 43 φοιτητές). Οι συγκρούσεις δεν άργησαν να ξεσπάσουν. Οι μπάτσοι χρησιμοποίησαν δακρυγόνα σε ένα μπλόκο σε δρόμο κοντά στο Chilpancingo.Τουλάχιστον 11 μπάτσοι τραυματίστηκαν. Πολλοί φοιτητές κάλυψαν τα πρόσωπά τους και επιτέθηκαν με μολότοφ.
Στις 26 Σεπτεμβρίου συμπληρώνεται ένας χρόνος από την εξαφάνισή τους.
Τη Δευτέρα, διαδηλωτές είχαν εισβάλλει σε δικαστικό γραφείο στο Chilpancingo.
Οι τελευταίες έρευνες δείχνουν ότι ο τοπικός δήμαρχος είχε διατάξει τη σύλληψή τους, αφού είχαν διακόψει μια προγραμματισμένη ομιλία της γυναίκας του. Την «υπόθεση» ανέλαβε μια εγκληματική συμμορία, η Guerreros Unidos (Ενωμένοι Μαχητές), που σκότωσαν τους φοιτητές και ξεφορτώθηκαν τα πτώματα σε χωματερή.
Μια απελπιστικά αδέσποτη και ορφανή εξέγερση
Μια άγνωστη πτυχή στην σύγχρονη ιστορία των εξεγέρσεων και των συγκρούσεων στον ελλαδικό χώρο αλλά και στην ιστορία της Καλαμάτας, είναι η εξέγερση της 24ης Σεπτεμβρίου 1991. Αφορμή στάθηκε ο θάνατος του 18χρονου Δημήτρη Λαγωνικάκου ύστερα από καταδίωξη από περιπολικό. Είναι ενδεικτικό ότι στον διαδικτυακό χώρο, παρά την πληθωρική προσφορά οποιασδήποτε πληροφορίας, το συγκεκριμένο γεγονός απουσιάζει. Το καταχώνιασμα της συγκεκριμένης εξέγερσης, παρά την σφοδρότητα και την σημασία της, έγκειται στο γεγονός ότι δεν μπόρεσε να πατροναριστεί από κανένα πολιτικό χώρο. Πολλά είναι τα παραδείγματα των πρακτικών ξενιστή από διάφορους πολιτικούς χώρους και δη της αριστεράς (από Πολυτεχνείο ’73 έως Δεκέμβρη ’08). Ο λόγος της λησμονιάς μπορεί να αναζητηθεί στο γεγονός ότι στην συγκεκριμένη εξέγερση απουσίαζαν τα αιτήματα, ο πολιτικός σχεδιασμός, η καθοδήγηση και κυριαρχούσε ο οργισμένος αυθορμητισμός απέναντι στην αστυνομία. Ο στόχος ήταν ένας και καθαρός, η καταστροφή του αστυνομικού τμήματος οι ένοικοι του οποίου ήταν υπεύθυνοι για το θάνατο του 18χρονου Δημήτρη Λαγωνικάκου. Οπότε η συγκεκριμένη εξέγερση απέκλεισε εξ αρχής οποιαδήποτε πολιτική παρείσφρηση και κατέληξε στην ιστορία ορφανή, αδέσποτη και ωραία…
Μετά από μια εβδομάδα βίαιων κινητοποιήσεων στο πανεπιστήμιο UKZN Pietermaritzburg, το πανεπιστήμιο μετράει τις ζημιές του…
Ιδιωτικοί σεκιουριτάδες κλήθηκαν την Παρασκευή να προστατεύσουν την περιουσία του πανεπιστήμιου. Περίπου 140 φύλακες επιστρατεύτηκαν για να επικρατήσει ηρεμία.
Οι πανεπιστημιούπολεις Westville, Pietermaritzburg και Howard College του Πανεπιστήμιου του KwaZulu-Natal έχουν κλείσει λόγω των ταραχών. Παράθυρα, πόρτες σπάστηκαν σε πολλά κτίρια, ένα ιδιωτικό λεωφορείο πυρπολήθηκε και άλλα αυτοκίνητα χτυπήθηκαν κατά τη διάρκεια του ξεσπάσματος των φοιτητών.
Τρεις σεκιουριτάδες δέχτηκαν επίσης επίσης από φοιτητές.
Ετελείωσε κι αυτό το εκλογικό πανηγύρι!
Το Τσιπραίϊκο, ακολουθώντας κατά γράμμα τις εντολές των Ευρωπαίων αφεντικών μπόρεσε ακόμη μία φορά να πάρει την εντολή διαχείρισης των υποθέσεων τους. Είναι φανερό πως ο χαρακτήρας της νέας κυβέρνησης θα είναι και πάλι η αριστεροδεξιά. Η ευρεία συγκυβέρνηση προς το παρόν δείχνει πως αναβάλλεται.
Καμμία, πάντως, ανησυχία δεν πρέπει να υπάρχει επειδή η αριστεροδεξιά θα στηρίζεται από μία συγκυβερνώσα αντιπολίτευση. Άλλωστε, δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, αφού όλοι μαζί ψήφισαν το ΜΝΗΝΟΝΙΟ ΙΙΙ και αφού τα έξι από τα οκτώ κόμματα είναι φανεροί υποστηρικτές της πορείας, που έχει χαράξει η ευρωπαϊκή κυριαρχία. Όσο για το έκτο, από αυτά, ήταν αναγκαίο να μπει στο κοινοβούλιο, ώστε να συμπληρωθεί η εικόνα της παναθλιότητας αυτού του θεσμού-μηχανισμού της εξουσίας.
Ο «ελληνικός λαός», λοιπόν, σύμφωνα με τους πολιτικούς, έδωσε «καθαρή νίκη». Το πόσο «καθαρή» είναι και κατά πόσον την έδωσε ο λαός ή ένα μειοψηφικό του αριθμητικά κομμάτι φαίνεται από την απλή παράθεση των αποτελεσμάτων, των ποσοστών συμμετοχής και του μεγέθους της μη συμμετοχής στην εκλογική διαδικασία.
Το κράτος είναι το πιο θλιβερό, το πιο κουραστικό και κυρίως το πιο βαρετό από όλα τα τέρατα. Ξεδοντιάρικο και παραπονιάρικο, σιχαμένο κι αξιοθρήνητο. Λογικό είναι να κάνει ό,τι κάνουν όλα τα πλάσματα του είδους του: φοράει στολές και μασκαρεύεται, αλλά κυρίως τραβάει την προσοχή μακριά απ’ αυτό το άθλιο σαρκίο του. Προσποιείται ότι μας θέτει εμπόδια, για να ξεχαστούμε, ότι μπορεί να παρακολουθεί κάθε μας κίνηση, ότι μπορεί να ελέγξει τα πάντα, όντας φοβερό και τρομερό.
Κι όμως όλοι αυτοί οι υπάλληλοι και λειτουργοί του, τα γερασμένα του κύτταρα, τα άθλια αναμνηστικά του από παλιούς πολέμους, είναι το προπέτασμα καπνού. Συνέχεια
«Όταν χρησιμοποιώ μια λέξη, είπε ο Χάμπτι Ντάμπτι, με τόνο μάλλον επιτιμητικό, αυτό σημαίνει αυτό ακριβώς που διάλεξα να σημαίνει. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Το ερώτημα είναι, είπε η Αλίκη, αν μπορείς να κάνεις τις λέξεις να σημαίνουν τόσα πολλά διαφορετικά πράγματα. Το ερώτημα είναι, είπε ο Χάμπτι Ντάμπτι, ποιος θα είναι ο κυρίαρχος. Αυτό είναι όλο». (Λιουίς Κάρολ, Μέσα από τον Καθρέπτη)
«Όποιος έχει έγκαιρα προειδοποιηθεί,
έχει τον χρόνο και για να προετοιμαστεί». (Ουίνστον Τσώρτσιλ)
Tα μνημονιακά «σκιάχτρα» μεταμορφώθηκαν πια σε μνημονιακά είδωλα. Τα πέπλα έπεσαν. Η παράσταση ολοκληρώθηκε. Η αριστερή σκηνοθεσία εξασφάλισε ένα άφωνο «κοινό», που υποκλίθηκε και εν συνεχεία υποτάχθηκε στον (αριστερό) μεγάλο Αδελφό, παραζαλισμένο από ένα ανηλεή βομβαρδισμό απίστευτου ψεύδους και εξαπάτησης.
Όλα φαίνεται να δουλεύουν σαν ένα καλοκουρδισμένο ρολόι. Το «κοινό» καλείται εκ νέου να δεχθεί το νέο σφράγισμα της υποταγής του, να ζητωκραυγάσει τις συνθήκες εθελοδουλείας. Τα σημάδια της κοινωνικής συντριβής αυτή την φορά μοιάζουν τόσο έντονα όσο και η ικανοποίηση των κυρίαρχων για την επιτυχία τους. Μια επιτυχία που μεγαλώνει και αυξάνεται όσο επιδεικνύεται από τους δεσμώτες μας το πραγματικό τρόπαιο: η καταστολή ενός ατίθασου κοινωνικού χώρου, ενός κοινωνικού χώρου μαθημένου να αντιστέκεται, να πολεμά, πολλές φορές για ίδιον όφελος, άλλες τόσες γιατί μια παράδοση ανυποταξίας, έστω και μέσα από σοβαρές στρεβλώσεις, οδηγούσε ξανά και ξανά στον ίδιο δρόμο: να μην σκύβουμε το κεφάλι.
Η καταλληλότερη μαριονέτα για τους κυριαρχικούς σχεδιασμούς, που ακούει και στο όνομα Τσίπρας, ομολογεί εμμέσως πλην σαφώς με κάθε ευκαιρία, τόσο ο ίδιος όσο και τα προπαγανδιστικά έντυπα που τον στηρίζουν, ότι πλέουν ήδη με την ίδια βάρκα με την ΝΔ (και τα υπόλοιπα δήθεν τρισκατάρατα μνημονιακά κόμματα τύπου Ποταμιού και Πασοκ). Η από κοινού ψήφιση του τρίτου Μνημονίου δεν ήταν φυσικά μια συγκυριακή πράξη «απελπισίας», μια αναγκαστική κίνηση για να μην επέλθει η τελική καταστροφή, αλλά η πιστοποίηση, το βασικό σφράγισμα του Μεγάλου Συνασπισμού που ζήτησαν οι «εταίροι», μια απαίτηση που βέβαια ικανοποιήθηκε εν ριπή οφθαλμού με τις γνωστές διαδικασίες.
Την Τρίτη 15 και την Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου, πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα το Αναρχικό Αντιεκλογικό Διήμερο, που διοργανώθηκε από την Συσπείρωση Αναρχικών
Την πρώτη μέρα έγινε συγκέντρωση στα Προπύλαια, όπου αναρτήθηκαν πανώ στα οποία είχαν γραφτεί τα παρακάτω: ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΞΟΥΣΙΑ, ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ και ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ, ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ.
Όσο πλησιάζει η μέρα των εκλογών τόσο τα μηνύματα κατά της αποχής πληθαίνουν. Να σημειωθεί ότι η αποχή από μόνη της λέει ελάχιστα πράγματα, αλλά κατ’ αρχήν μας αποκτά ενδιαφέρον καθ’ όσον βλέπουμε τους κομματικούς μηχανισμούς να ζορίζονται εξ αιτίας της. Στην καλύτερη των περιπτώσεων πρόκειται για ένα πρώτο, μικρό βήμα προς την πλήρη συνείδηση ότι οι εκλογές ή τα δημοψηφίσματα υπάρχουν ώστε να δημιουργούν ψευδαισθήσεις: συμμετοχής, ελεύθερης βούλησης και δύναμης. Στην πραγματικότητα, όμως, οι αποφάσεις είναι παρμένες (βλέπε δημοψήφισμα) και όλοι οι κομματικοί βρίσκονται κάτω από την ίδια στέγη και δεν θέλουν να χωρίσουν με τίποτα. Τα παραδείγματα πολλά και φρέσκα, βλέπε μνημονιακό Σύριζα αλλά και τους υπάρχοντες «αντιμνημονιακούς» που σκίζουν καλσόν και μνημόνια και ψηφίζουν όχι και παρών (αντιμνημονιακό), αντί να αποχωρήσουν από την βουλή και να σταματήσουν την διαδικασία που οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι είναι παράνομη και βάζει ταφόπλακα στον πληθυσμό του ελλαδικού χώρου και άλλα ωραία… Συνέχεια
Φοιτητές κατέστρεψαν κτίρια και έβαλαν φωτιά σε τουλάχιστον 2 αυτοκίνητα στο Πανεπιστήμιο του KwaZulu-Natal.
Οι διαδηλώσεις που έγιναν τη Δευτέρα είχαν ως αίτημα την εύρεση στέγασης για τους φοιτητές. Οι δρόμοι γύρω από το πανεπιστήμιο κλείστηκαν με φράγματα από πέτρες, προκαλώντας κυκλοφοριακό κομφούζιο.
Σε πέντε πανεπιστήμια έχουν ξεκινήσει κινητοποιήσεις, που αναμένεται να κλιμακωθούν.
Πέτρες και μπουκάλια χρησιμοποίησαν οι φοιτητές για να αντιμετωπίσουν τους σεκιουριτάδες των πανεπιστημίων.
Η επανεμφάνιση Φαλτσιανί έρχεται μόλις μία εβδομάδα πριν την εκλογική «αναμέτρηση» της 20ης Σεπτέμβρη, ενώ έπεται της δικαστικής αποφάσεως του Ειδικού Δικαστηρίου, που έκρινε ένοχο τον πρώην υπουργό Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου σε βαθμό πλημμελήματος για το «πείραγμα» της περιβόητης λίστας Λαγκάρντ προς όφελος συγγενικού του προσώπου.
Μ’ άλλα λόγια ενώ η πρόσφατη δικαστική απόφαση απενεργοποιούσε ουσιαστικά το ζήτημα της λίστας Λαγκάρντ, έστω πρόσκαιρα, κρίνοντας ότι έχει αλλοιωθεί –έτσι η εγκυρότητά της πήγε περίπατο–, στην συνέχεια η εξέταση από τέσσερις εισαγγελείς του ίδιου του Φαλτσιανί έδινε το σήμα της επανεκκίνησης της έρευνας. Τέσσερις «αδέκαστοι» εισαγγελείς επιλέχθηκαν για να περιβάλλουν την επανεκκίνηση με τον απαραίτητο μανδύα της αδιάφθορης δικαστικής κάλυψης.
Μπροστά μας βρίσκεται η τρίτη εκλογική διαδικασία μέσα σε εννέα μόνο μήνες. Ο κόσμος καλείται για μία ακόμη φορά να μετατραπεί σε ψηφοφόρο, σε ένα υποκείμενο που εναποθέτει την δύναμή του σε κάποιους άλλους. «Δώστε μας τη δύναμή σας». Αυτό δεν ζητούν με αδιαντροπιά όλοι οι κομματάρχες; Το καλύτερο γι’ αυτούς και ό,τι χειρότερο για όσους θα φορέσουν την ενδυμασία του ψηφοφόρου. Όταν, όμως, κάποιος δίνει την δύναμη του, τότε αυτός γίνεται αδύναμος και υποχείριο αυτών προς τους οποίους την παραχώρησε. Άλλωστε και το ίδιο το κοινοβουλευτικό σύστημα βασίζεται στην πλειοψηφία, δηλαδή στην συγκέντρωση μεγάλης δύναμης σε ένα ή ορισμένα κόμματα. Η συγκέντρωση δύναμης από μέρους της εξουσίας την ενισχύει ακόμη περισσότερο απέναντι σ’ αυτούς που εξουσιάζει και όχι απέναντι στην κυριαρχία. Τα παραδείγματα είναι πολλά και τα τελευταία πιο πειστικά από ποτέ άλλοτε.
Μιλάμε για την εννεάμηνη διαχείριση της εξουσίας από την αριστερά. Πήρε την δύναμη και το όνειρο των παραπλανημένων και εξυπηρέτησε τα συμφέροντα της κυριαρχίας. Δεν είναι λίγοι αυτοί που εκπλήσσονται για το πόσο γρήγορα και πόσο εύκολα δόθηκαν στους τοκογλύφους δανειστές όλα όσα ζητούσαν τα τελευταία πέντε χρόνια. Λέγεται, από αρκετούς, ότι ο Σύριζα μετατράπηκε σε νεοφιλελεύθερο κόμμα. Αυτό είναι μια επιφανειακή, μία επιπόλαιη τοποθέτηση, επειδή παραβλέπει την ουσία και στέκεται περιστασιακά στην εξωτερίκευση ενός γεγονότος, το οποίο, όμως, αποτελεί την εκδήλωση μιας προϋπάρχουσας εγγενούς κατάστασης. Ο Σύριζα είναι μία από τις γνήσιες όψεις της αριστεράς και η πρακτική που εφαρμόζει πηγάζει, από την ιδεολογία του, την πολιτική του, αλλά και τους δεσμούς με τους οποίους ως κόμμα έχει συνάψει με τις διάφορες όψεις της κυριαρχίας στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη και ΗΠΑ.
Στόχος του, από τότε που σχηματοποιήθηκε, ήταν να καταλάβει μια θέση μέσα στην εξουσιαστική οικογένεια και στο μπλοκ της κυριαρχίας, ανάλογα με την δύναμη που θα του δινόταν. Ο Σύριζα δεν αρνιόταν την εφαρμογή μνημονίου και των μέτρων που το συνοδεύουν. Αρνιόταν την υλοποίηση όλων των σχεδίων της κυριαρχίας από τα υπόλοιπα κόμματα, επειδή θα τον άφηναν έξω από την «μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια». Άλλωστε, οι περίοδοι «κρίσης» είναι ιδανικές για τέτοιου είδους ενσωματώσεις. Όμως, αυτή η ενσωμάτωση θα έπρεπε να συνοδευτεί από την πλέον γενναιόδωρη προσφορά, που θα μπορούσε να υπάρξει, τέτοια που δεν ετόλμησε κανένας από τους πολιτικούς υπηρέτες της ευρωπαϊκής κυριαρχίας να δώσει. Έτσι, η ηγετική ομάδα του Σύριζα και οι απαραίτητοι σφογγοκωλάριοι, που την ακολουθούν, έφεραν το Μνημόνιο ΙΙΙ, την πλέον βάρβαρη εφαρμογή εξανδραποδισμού τού μεγαλύτερου μέρους του ελλαδικού πληθυσμού.
Ας θυμηθούμε ότι παρεμφερής ήταν η διαδικασία ενσωμάτωσης στο σύστημα (που υποτίθεται πως αντιμαχόταν) της ομογάλακτής του κομμουνιστικής αριστεράς, η οποία μόλις απέκτησε δύναμη κατά τη διάρκεια της Γερμανοϊταλικής κατοχής του 1941-1944, άρχισε τις διαπραγματεύσεις με τους Άγγλους (μίας από τις Μεγάλες δυνάμεις της κυριαρχίας) παραδίδοντας τον ελλαδικό χώρο και τον πληθυσμό στα χέρια τους και στην συνέχεια οδηγώντας τον κόσμο στην σφαγή και στον όλεθρο προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των κρατούντων στο διεθνές στερέωμα της εποχής. Και η ανταμοιβή ήρθε ακριβώς δύο χρόνια μετά την τελική μάχη στο Γράμμο-Βίτσι με την νομιμοποίηση, με την παροχή άδειας για την λειτουργία της ΕΔΑ (Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς) η οποία καθοδηγούνταν ουσιαστικά από το ΚΚΕ. Η πορεία γνωστή, η ενσωμάτωση πλήρης και τα ιδεολογικά προσχήματα άφθονα, ώστε να δικαιολογηθεί η στήριξη του συστήματος και των επιλογών του.
Που βρισκόμαστε σήμερα;
Σήμερα ζούμε μεγάλες στιγμές! Στιγμές αποκάλυψης ακόμα και για τον πλέον αδαή!
Όλα τα κόμματα μαζί στάθηκαν στο πλευρό του μνημονίου ΙΙΙ και το ψήφισαν, ενώ το ΚΚΕ δήλωνε ότι στις παρούσες συνθήκες δεν είναι δυνατή η απομάκρυνση από το ευρώ. Το ίδιο και η Χρυσή Αυγή, που το θεωρεί απαραίτητο για την ανάπτυξη της οικονομίας.
Οι υπόλοιποι, από κοινού, έκλεισαν αυτόν τον κύκλο προσφορών στους κυρίαρχους της Ευρώπης και των ΗΠΑ, αφού πρώτα έτρεξαν περιχαρείς εις τας Ευρώπας, παριστάνοντας τους ανήσυχους. Για πρώτη φορά όλοι μαζί βρήκαν ως πρόσχημα την έξοδο από το ευρώ και την υποτιθέμενη καταστροφή, που δήθεν θα επακολουθούσε, ενώ την ίδια στιγμή ψήφιζαν καταστροφικά μέτρα. Το πρόσχημα, βέβαια, ευτελές και τρομοκρατικό αφού η μη ψήφιση θα οδηγούσε σε εκλογές που θα δυσκόλευαν την υπογραφή του πολυπόθητου γι’ αυτούς Μνημονίου ΙΙΙ.
Τώρα, όλοι ζητούν να γίνουν αποδεκτοί ως εφαρμοστές και διαχειριστές όχι απλά ενός μνημονίου, αλλά των σχεδιασμών της ευρωπαϊκής και υπερατλαντικής κυριαρχίας.
Όλοι τους είναι έτοιμοι να εφαρμόσουν αυτό που υπερψήφισαν, αφού είναι γνωστό πως εκτός από τον Σύριζα και τους ΑΝΕΛ το ίδιο συνένοχοι και συμμέτοχοι είναι τόσο η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, όσο και η αξιοθρήνητη δουλοπρεπής παρέα τού «φέρτε μου συμφωνία να την υπογράψω» (λέγε τους ΠΟΤΑΜΙ). Δεν θα πρέπει να λησμονήσουμε και την παρέα της Λαφαζανέϊκης Λαϊκής Ενότητας, που ενώ καταψήφιζε (στη σιγουριά της εξασφαλισμένης υπερψήφισης του νομοσχεδίου των τοκογλύφων από τους υπόλοιπους) ταυτόχρονα δήλωνε πως στηρίζει την κυβέρνηση Σύριζα. Πρωτοφανή καραγκιοζιλίκια!
Τώρα όλοι μαζί οι κομματάρχες, από τους κλασσικούς μέχρι και τους αξιοθρήνητα κωμικούς, ζητούν από τον κόσμο να τους ψηφίσει για να «επαναδιαπραγματευθούν» ορισμένα σημεία του Μνημονίου ΙΙΙ, επειδή γνωρίζουν πολύ καλά πως το μνημόνιο δεν αλλάζει. Ενώ από κοινού το ψήφισαν και το στήριξαν, τώρα αλληλοκατηγορούνται για το παρόν και το παρελθόν τους. Αυτή όμως η κατάσταση επιβεβαιώνει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι έφτασαν στα όρια τους. Δεν κρύβονται πλέον και προσπαθούν πατώντας σε μικρολεπτομέρειες να πείσουν πως είναι καλύτεροι από τους άλλους, αλλά τελικά θα σχηματίσουν μετεκλογικά κυβέρνηση συνεργασίας. Πόσα ακόμη θα πρέπει να ειπωθούν για να γίνει κατανοητό το γεγονός, ότι οι πράξεις και τα λόγια τους είναι τρανή απόδειξη πως όλοι τους είναι ΕΝΑ;
Επιδιώκουν εκλογική επιβράβευση των όσων έκαναν, ιδιαιτέρα τα τελευταία πέντε χρόνια, όπου οι διαφωνούντες στήριζαν αυτούς που έφερναν και ψήφιζαν μνημόνια, ενώ μπορούσαν κάλλιστα να αποτρέψουν την ψήφιση και εφαρμογή τους. Θέλουν να μας κάνουν να ξεχάσουμε πως το χρέος και τα μνημόνια, στηρίχτηκαν σε ψευδή και πλαστογραφημένα στοιχεία που παρουσίασε η ΕΛΣΤΑΤ (Ελληνική Στατιστική Αρχή), το καθαυτό όργανο των τοκογλύφων δανειστών, που το παρουσιάζουν σαν ανεξάρτητη αρχή.
Τι να κάνουμε μ’ όλους αυτούς;
Είναι φανερό πως όλα έχουν κανονιστεί σύμφωνα με τα σχέδια της ντόπιας και ευρωπαϊκής κυριαρχίας για την νέα εποχή δουλείας και απανθρωπισμού.
Οι άνθρωποι μπορούν, όμως, να τους σταματήσουν αρκεί να κατανοήσουν ότι είναι εύκολο να ζήσουν δίχως την μανία της υπερπαραγωγής και της υπερκατανάλωσης, οι οποίες επικράτησαν στη ζωή τους με το ιδεολόγημα ότι γίνονται ευτυχέστεροι εάν έχουν πολλά και μεγάλα σπίτια, πολλά αυτοκίνητα, πολλά ρούχα και παπούτσια, και όταν «βαδίζουν» σύμφωνα με την μόδα.
Όταν αρνηθούν την συνήθεια να αφήνουν τη ζωή τους να ρυθμίζεται από τις οργανωμένες ομάδες, που συνιστούν την τάξη των κρατούντων, επιτρέποντας στις τράπεζες και στα υπουργεία να ελέγχουν και να κανονίζουν το αν θα πάρουν σε δόσεις ή μονομιάς, ως συνταξιούχοι ή ως μισθωτοί, τους μόχθους της ζωής τους ή όχι.
Όταν πάψουν να στέκονται αδρανείς και άποροι μπροστά στις συνθήκες που τους έχουν επιβληθεί.
Όταν σταματήσουν να παραμένουν ημιμαθείς, παραπληροφορημένοι και ασυνεννόητοι.
Όταν αρχίσουν να διαπλάθουν τους όρους και τους τρόπους ζωής τους.
Όταν πάψουν να εξαρτώνται από τον έμπορο ή διακινητή εμπορευμάτων ακόμα και για τα στοιχειώδη της επιβίωσης τους.
Όταν πάψουν να στέκουν έκθαμβοι μπροστά στο τερατούργημα που έχει κατασκευαστεί χωρίς την θέλησή τους.
Είναι γνωστό ότι οι εξουσιαστές, έβαλαν τον κόσμο να χρησιμοποιεί το ευρώ, όπως παλαιότερα μας εξανάγκασαν να έχουμε ως μέσο ανταλλαγής και τελικά επιβίωσης την δραχμή. Μας έβαλαν με το έτσι θέλω στην ΕΟΚ και στην ΕΕ χωρίς καν μια τυπική ερώτηση (όχι πως θα την έπαιρναν υπ’ όψιν τους, αλλά ούτε έτσι, για το δήθεν). Έκαναν τον κόσμο ανίκανο να ικανοποιήσει, από μόνος του, ακόμη και τις στοιχειώδεις ανάγκες του (από την κατοικία μέχρι την καθαριότητα και το πόσιμο νερό) και να εξαρτάται από την εκάστοτε εξουσία.
Έκαναν τους ανθρώπους από φιλόπονους και δημιουργικούς, που είναι από τη φύση τους, να αποζητούν την τεμπελιά και την εγκατάλειψη στα χέρια κάποιων ειδικών. Αναποδογύρισαν τις ζωές των ανθρώπων για να τους διαφεντεύουν, να τους εξοντώνουν καθώς και τα υπόλοιπα τα έμβια όντα του πλανήτη χάριν της διατήρησης της εξουσίας τους, ενώ δεν παραλείπουν να καταστρέφουν και το περιβάλλον.
Τέλος, όλοι οι πολιτικοί συνηθίζουν να μιλούν για διαφθορά, διαπλοκή και κάθαρση που, όμως, ποτέ δεν γίνεται επειδή αυτά συνυπάρχουν με το κράτος, την εξουσία και τις εκμεταλλευτικές σχέσεις. Στο ελλαδικό κράτος, ιδιαίτερα, ευδοκιμούν από την εποχή της κατασκευής του. Η κάθαρση είναι ένα πρόσχημα προκειμένου να εξαπατούν τον κόσμο για δήθεν δικαιότερο κράτος (που ποτέ δεν πρόκειται να υπάρξει)
Επομένως, μπορούμε να πούμε ένα σθεναρό ΟΧΙ σ’ όλα αυτά και σε τόσα ακόμη που μας έχουν επιβληθεί και που συνιστούν την σύγχρονη σκλαβιά.
Τώρα υπάρχει πλούσια εμπειρία για ζωή χωρίς κράτος κι εξουσία και για μια επιστροφή στο μέλλον, σ’ εκείνο το σημείο που η ζωή και η ανθρώπινη δημιουργία είχαν και θα έχουν πραγματική και ουσιαστική σημασία για όλους τους ανθρώπους.
Μακρυά από κόμματα και κομματάρχες, κράτη, εξουσίες, κοινοβουλευτισμούς και άμεσες ή έμμεσες δημοκρατίες, πολιτικές οργανώσεις και ομοσπονδίες που το μόνο που έχουν να προσφέρουν είναι την αναπαλαίωση ή την ανακαίνιση.
Τώρα και για πάντα
Για σκέψη και ζωή γεμάτη ελευθερία
Συσπείρωση Αναρχικών
14-9-2015
Ένας 30χρονος άντρας παρασύρθηκε από ένα φορτηγό και πέθανε το Σάββατο σε ένα χωριό βορειο-ανατολικά του Αμάν. Αμέσως μετά το συμβάν συγγενείς και κάτοικοι του νεκρού έκλεισαν τον κεντρικό δρόμο. Συνέχεια
Η Ομάδα Εδαφικής Αντίστασης των Μαπούτσε Lafkenche Laftraru του Συντονιστικού Κοινοτήτων σε Σύγκρουση των Arauco Malleco CAM) έδωσε στη δημοσιότητα προκήρυξη με την οποία αναλαμβάνει την ευθύνη για το σαμποτάζ σε μηχανήματα και εξοπλισμό υλοτομίας της εταιρίας Mininco Forestry Incorporate στο Choque.
Ισχυρή ήταν η παρουσία της αστυνομίας, η οποία; επίσης αντιμετωπίστηκε. Συνέχεια
Anarchy press gr 