Le mouvement c’est moi!(1)

Φαίνεται ότι οι τελευταίες εξελίξεις στον ελλαδικό χώρο, πέραν των άλλων, εμπνέουν και καλλιτεχνικές ανησυχίες. Απ’ τη μια βλέπουμε τον Αλέξη εν είδει μίγματος μεξικάνικης street art, νεοπαγανισμού και χριστιανισμού, ζωγραφισμένου έξωθεν σχολικής μονάδας-εκλογικού κέντρου, με υπερυψωμένα τα χέρια να ευλογεί το πολυπόθητο «ΟΧΙ». Όπερ έδει δείξαι. Α, ρε Αλέξη γίγαντα, χρησμένε με εκλογές και δημοψήφισμα, λαϊκής κυριαρχίας γέννημα (χαχαχα!), τι να σου κάνει το Άγιο Πνεύμα εσένα μωρέ; Ως άλλος Γαλάτης Οβελίξ βούτηξες κι εσύ παιδιόθεν στο καζάνι με την άμωμον γνώση! Που να σταθεί δίπλα σου ο ταπεινός Ναζωραίος μαραγκός; Φευ της ανοίας, που έλεγαν κι οι αρχαίοι! Απ’ την άλλη καμαρώνουμε τις υδατογραφίες του αμερικανού πρέσβη, που, ως άλλος Bob Ross, απαθανάτισε τα κάλλη του Κλεινού Άστεως. Ελπίζουμε όχι πριν εξαφανιστούν για πάντα.