Αν μια κυβέρνηση ενός κράτους, τύποις ανεξάρτητου, επεδίωκε ειλικρινά την απαλλαγή του ληστρικού δημόσιου και ιδιωτικού χρέους και όλων των δεσμεύσεων που επιβάλλουν οι δανειστές, η πρώτη κίνηση που θα έκανε από την επόμενη μέρα των εκλογών, θα ήταν να μην αναγνωρίσει το χρέος με πράξη εθνικής κυριαρχίας. Και άμεσα να ζητήσει να συγκληθεί η ολομέλεια του ΟΗΕ ώστε να καταγγείλει το χρέος ως επαχθές και παράνομο, καταγγέλλοντας επίσης την κατάφωρη καταπάτηση όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τους δανειστές και τις προηγούμενες κυβερνήσεις για την αποπληρωμή του. Θα αναζητούσε συμμαχίες από άλλες χώρες και θα απέδιδε ποινικές ευθύνες για το χρέος με βάση το εσωτερικό δίκαιο και τους κανόνες της χώρας.
Παράλληλα θα ενημέρωνε διαρκώς και θα προετοίμαζε τον λαό, εξ ονόματος του οποίου υποτίθεται ότι κυβερνά, θα κατάστρωνε σχέδιο για την ομαλή μετάβαση σε νέο (εθνικό) νόμισμα και θα λάμβανε όλα τα απαραίτητα μέτρα για να προστατευτεί η οικονομία από κερδοσκοπικές επιθέσεις, εχθρικές ενέργειες και τον πανικό κατά το μεταβατικό στάδιο προσαρμογής. Χωρίς φανφάρες και περιττούς εντυπωσιασμούς.
Αν πάλι ήθελε να θέσει το ζήτημα στην κρίση του λαού με δημοψήφισμα, θα όφειλε να παρουσιάσει όλες τις εναλλακτικές προτάσεις.
Αυτή δεν είναι μια επαναστατική ή αριστερή τακτική, ούτε βέβαια η πρόταση των αναρχικών, αλλά η διεθνώς αποδεκτή μέθοδος που έχουν ακολουθήσει πολλές χώρες στο παρελθόν ώστε να διαγράψουν μέρος ή όλο το δυσβάστακτο χρέος τους. Τα τελευταία παραδείγματα είναι το Εκουαδόρ και η Ισλανδία που έχoυν ξεφύγει από την καταστροφή. Δεν αποτελεί μόνο αναφαίρετο(;) δικαίωμά τους (βάσει του Διεθνούς Δικαίου και όλων των αποφάσεων του Διεθνούς Δικαστηρίου που δικαιώνουν, κατά παράδοση, τις χώρες-οφειλέτες), αλλά και ύψιστη υποχρέωση προς τους υπηκόους τους, ώστε να γλιτώσουν από την πείνα και τον θάνατο.
Είναι περιττό να πούμε ότι η νέα συγκυβέρνηση και οι αρλεκίνοι της, συνεχίζοντας το έργο των προκατόχων τους, έχουν κάνει τα αδύνατα δυνατά για να μην αφήσουν τίποτα όρθιο, για να μην μπορεί να υψωθεί κάποιο κοινωνικό ανάχωμα, ώστε να είναι πανεύκολος στόχος για τον κάθε εξουσιαστή.
Πριν από δύο χρόνια, στελέχη του «αριστερού ρεύματος» του σημερινού κυβερνητικού κόμματος έγραφαν για την περίπτωση της Κύπρου:
Ενώ οι πολιτικές δυνάμεις είπαν, όπως το είπαν, «ΟΧΙ» στο Eurogroup, επειδή δεν είχαν προετοιμασθεί ούτε ήταν σε θέση να απειλήσουν σοβαρά για έξοδο από το ευρώ, υπέκυψαν άτακτα στους εκβιασμούς και επέστρεψαν στο «στόμα του λύκου» κάτω από χειρότερους και πλέον ταπεινωτικούς όρους.
Όπως γνωρίζουμε, οι Δανειστές το Μάρτιο του 2013, σε συνεργασία με τους κύπριους πολιτικούς θανάτωσαν με μία κίνηση όχι μόνο την κυπριακή οικονομία αλλά και την κυπριακή κρατική υπόσταση μετατρέποντάς την σε «κοινότητα» και την παρέδωσαν να την μοιραστούν από κοινού τα τουρκικά και ισραηλινά συμφέροντα.
Το κόλπο γκρόσσο για να αποδεχτούν τη μοίρα τους οι Κύπριοι ήταν το «περήφανο ΟΧΙ» της κυπριακής Βουλής στις αξιώσεις του Eurogroup που μεθόδευσαν από κοινού οι Αναστασιάδης και Χριστόφιας. Ένα χάρτινο ΟΧΙ που το ακολούθησε ένα εξευτελιστικό ΝΑΙ. Ακολούθησε η απόφαση της κυπριακής κυβέρνησης, με υπόδειξη της ΕΚΤ, να επιβάλλει κλείσιμο τραπεζών, δέσμευση καταθέσεων και αυστηρό έλεγχο αναλήψεων. Μετά από λίγες ημέρες χάους η κυπριακή βουλή συνεμορφώθη.
Με αυτό το κόλπο οι δανειστές πέτυχαν να κατασχέσουν τις καταθέσεις των κυπρίων, να συντρίψουν την κυπριακή οικονομία, ουσιαστικά να επιβάλλουν διπλό νόμισμα (τουρκική λίρα) και να ελέγξουν πλήρως και χωρίς ενδιάμεσους τη Νήσο, χωρίς κοινωνικές αντιδράσεις και χωρίς πολιτικούς κλυδωνισμούς. Οι ελληνοκύπριοι αποδέχτηκαν τη μοίρα τους, πειθόμενοι πως μόνο δια της υποταγής θα επιβιώσουν.
Το ίδιο ύπουλο διαπραγματευτικό κόλπο, αλλά πιο περίτεχνο, αφού στοχεύει αμεσότερα στα πατριωτικά αισθήματα των ψηφοφόρων είναι και το περίφημο δημοψήφισμα που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας για την αποδοχή ή όχι των αξιώσεων του Eurogroup. Υπενθυμίζουμε ότι η λεγόμενη ελληνική πρόταση ήταν 8 δις σε νέους φόρους, περισσότερους και από τα δύο προηγούμενα μνημόνια.
Ήδη τα μηνύματα από την «μεγάλη κίνηση» για την διενέργεια δημοψηφίσματος άρχισαν να καταφθάνουν με το κλείσιμο των τραπεζών. Όπως είχε γραφτεί και στην αντιεκλογική μας αφίσα ΤΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ…
Anarchy press gr 