Προδόθηκε, λοιπόν, η αριστερά και η ιστορία της από τη «προδοτική» συμφωνία που βρίσκεται προ των πυλών; Πουλήθηκαν οι ελπίδες, και ήρθε η ώρα της αριστερής περισυλλογής; Μπορεί ο οποιοσδήποτε να μιλά για κοινωνική «παραίτηση», όταν ολόκληρο αυτό το διάστημα μετά την 20ή Φλεβάρη, στοιχίζεται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο πίσω από την «πρώτη φορά αριστερά» κυβέρνηση. Το παραμύθι, βέβαια είναι άνοστο και δεν αντέχει να το παρακολουθήσει ούτε ένα μικρό παιδί, όσο κουρασμένο και να είναι για να αποκοιμηθεί.
Η αλήθεια απέχει πολύ. Δεν θα κουνηθεί «φύλλο» πριν και κατά την ψήφιση των νέων σκληρότατων όρων επιβολής, που εννοείται πως δεν έχουν μόνον οικονομικό χαρακτήρα.
Η καθιέρωση στην κινηματική «συνείδηση» του διαρκούς αγώνα για την (!!!) επιβολή του οργουελιανού τύπου –περιοριστικού της ελευθερίας– μέτρου που συνιστά το γνωστό «βραχιολάκι» για τους κρατούμενους είναι ενδεικτική.
Και έπεται συνέχεια…