Της Χαλίμα τα παραμύθια

Για άλλη μια φορά χρειάζεται να επισημανθεί η άθλια και παραπλανητική διαδικασία με την οποία επενεργεί η πολιτική στα μυαλά των ανθρώπων κατευθύνοντάς τους να σκέπτονται με τον τρόπου που ορίζουνν οι εξουσιαστές

Διαβάσαμε ότι ο «μέγας και πολύς» υπουργός οικονομικών τηλεφώνησε στην Κ. Λαγκάρντ και της ζήτησε όπως η σημερινή (5 Ιουνίου) δόση του δανείου των 300 εκατομμυρίων ευρώ ενοποιηθεί με όλες τις υπόλοιπες του ίδιου μήνα (συνολικά τέσσερις) και καταβληθεί στις 30 Ιουνίου. Κάτι το οποίο και έγινε αποδεκτό από το διεθνές νομισματικό ταμείο (ΔΝΤ)

Άστραψαν και βρόντηξαν από ψεύδη και ασυναρτησίες τα φιλοκυβερνητικά μέσα.

Έτσι μάθαμε πως η κυβέρνηση δήλωσε: «πήραμε την απόφαση να μην πληρώσουμε τη δόση αφού η διαπραγμάτευση βρίσκεται σε εξέλιξη, δεν συμβαδίζει με την ελληνική πρόταση. Έτσι, στέλνουμε αίτημα συγχώνευσης των δόσεων του Ιουνίου για τις 30 Ιουνίου, για να σας δείξουμε ότι εμείς θέλουμε να πληρώσουμε, αλλά όχι με αυτούς τους επαχθείς όρους που συμφώνησε η πρότερη κυβέρνηση Α. Σαμαρά».

Το αποτέλεσμα αυτής της δήλωσης λένε πως τρόμαξε το ΔΝΤ, από την αρχικαπετάνισσα Λαγκάρντ μέχρι και τον τελευταίο κλητήρα. Ωραίο το παραμύθι, αλλά δεν υπάρχει δράκος. Υπάρχει, όμως, κάτι πολύ χειρότερο: μία τεράστια ρουφήχτρα που είναι έτοιμη να απομυζήσει και τα τελευταία υπολείμματα ικμάδας του ελλαδικού πληθυσμού, με πολιτικά, οικονομικά και ιδεολογικά τερτίπια, ψευτοπαλληκαρισμούς, απειλές και τρομοκρατία του κόσμου για δήθεν επικείμενες απειλές κατά του βιοτικού του επιπέδου (κι άλλο;), ώστε να γίνουν αποδεκτά τα ήδη, στο σύνολο τους συμφωνηθέντα (κυριολεκτικά επαχθέστερα) μέτρα. Η «φιλολαϊκή» καραμέλα εναντίωσης στην δήθεν κατάργηση του ΕΚΑΣ και την μείωση των συντάξεων είναι το πρόσχημα για να καθιερωθούν τα υπόλοιπα μέτρα και να σβηστούν από τη μνήμη των ανθρώπων οι ανύπαρκτες, στην ουσία, κόκκινες γραμμές

Ξαφνικά οι Συριζανελέητοι (απέναντι στον κατατρεγμένο ελλαδικό πληθυσμό, πάντα) ανακάλυψαν πως διαρκούσης της διαπραγμάτευσης θα έπρεπε να παύσουν οι πληρωμές.

Τότε, γιατί δεν το έκαναν από την 26^η Ιανουαρίου, όταν ανέλαβαν την διαχείριση των υποθέσεων της κυριαρχίας (και που υποτίθεται πως ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις), αλλά συνέχισαν να στραγγίζουν τα ταμεία; Πολύ απλά επειδή δεν είχαν σκοπό να σταματήσουν την πληρωμή του «επαχθούς χρέους», αλλά να συνεχίσουν την πορεία που χάραξαν οι προκάτοχοί τους. Εννοείται πως αδειάζοντας τα ταμεία των διάφορων δήμων και οργανισμών καθιστούσαν αιχμάλωτους τους ανίσχυρους, πλέον, εσωτερικούς δανειστές τους που προκειμένου να πάρουν πίσω τα δανεικά θα στήριζαν όλο αυτό το συρφετό των λιγούρηδων για εξουσία, όλων αυτών των νεοϋποταχτικών, των υπαλλήλων της εγχώριας και διεθνούς κυριαρχίας, όποια απόφαση κι αν παιρνόταν.

Εκεί, όμως, που τα πράγματα γίνονται εξωφρενικά είναι το ότι δήθεν επαπειλείται η παύση πληρωμών με την δήθεν αναστολή πληρωμών (συγχώνευση δόσεων). Τι θέλουν να πουν τα τζιμάνια; Ότι δεν έχουν λεφτά; Μα η Λαγκάρντ (που υπέδειξε και τον λογαριασμό απ’ όπου θα τραβούσαν χρήματα για να πληρώσουν προηγούμενη δόση δανείου) είναι γνώσης των χρηματικών αποθεμάτων του ελλαδικού κράτους και ξέρει καλά πως χρήματα για την δόση υπήρχαν, κάτι το οποίο και δήλωσε δημόσια, αποκαλύπτοντας το πολιτικό παιχνίδι που παίζεται. Ποιο είναι αυτό; Μα πολύ απλά η αριστεροδεξιά κυβερνητική συμμαχία θέτει στον ελλαδικό πληθυσμό (και ιδιαίτερα στους ψηφοφόρους της) το δίλημμα τής αποδοχής των ήδη συμφωνημένων (πρόταση Συριζανελέητων) ή την σαλτσοποιημένη πρόταση του Γιούνγκερ; Στην πράξη η διαφοροποίηση της κυβερνητικής πρότασης θα είναι το ενδεχόμενο αποτέλεσμα ενός «αξιοπρεπούς» συμβιβασμού. Αλλοίμονο!!

Συμπέρασμα: Τα παραμύθια της Χαλίμα ήταν απολαυστικά και διδακτικά, σε αντίθεση με αυτά των Συριζανελέητων, τα οποία είναι απεχθέστατα και αποπνέουν μισανθρωπισμό και καλλωπισμένη βαρβαρότητα.

Δημοσιεύθηκε από Η. Α.