Anarchy press grΑπό την Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2015, η μηνιαία αναρχική εφημερίδα ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ βρίσκεται σε περίπτερα της Αθήνας και στους χώρους διάθεσης του ημερήσιου και περιοδικού τύπου, στον υπόλοιπο ελλαδικό χώρο.
Ακολουθεί το προλογικό σημείωμα, αυτής της έκδοσης, από τον Κύκλο Σύνταξης:
Ένας κρατούμενος και ένας μπάτσος σκοτώθηκαν, ενώ 29 κρατούμενοι τραυματίστηκαν, κατά τη διάρκεια μεγάλης εξέγερσης σε φυλακές στο Recife τη Δευτέρα 19/1.
Η αστυνομία επενέβη για να καταστείλει την εξέγερση, ενώ οι συνθήκες θανάτου του κρατούμενου δεν έγιναν ακόμη γνωστές. Συνέχεια
Τρία άτομα, ανάμεσά τους ένας αστυνομικός, σκοτώθηκαν τη Δευτέρα 19/1 σε βίαιες συγκρούσεις στην πρωτεύουσα Κινσάσα. Προηγήθηκαν έντονες διαδηλώσεις από την Παρασκευή σε πολλές περιοχές της πόλης. Οι φήμες ότι ο πρόεδρος Καμπίλα θέλει ν’ αναβάλει τις εκλογές πυροδοτούν νέα έκρηξη οργής. Συνέχεια
Ένα μικρό πουλί πετούσε νότια για να αποφύγει τον χειμώνα. Έκανε πολύ κρύο, το πουλάκι πάγωσε και έπεσε στο έδαφος σε ένα μεγάλο αγρό. Ενώ έτρεμε εκεί, ήλθε μια αγελάδα και κόπρισε επάνω του. Καθώς το παγωμένο πουλάκι ήταν μέσα στον σωρό της κοπριάς, διαπίστωσε ότι ζεστάθηκε. Η κοπριά το ξεπάγωσε. Καθώς λοιπόν ήταν ζεστό και χαρούμενο, άρχισε να κελαηδά. Μια περαστική γάτα άκουσε το κελάηδημα και έτρεξε να δει από πού προέρχονταν. Ακολουθώντας τον ήχο, η γάτα βρήκε το πουλάκι στην στοίβα της κοπριάς, και αμέσως το άρπαξε και το έφαγε.
Ηθικά διδάγματα της ιστορίας:
(1) Όποιος σε χέζει δεν είναι απαραίτητα εχθρός σου.
(2) Όποιος σε βγάζει από τα σκατά δεν είναι απαραίτητα φίλος σου.
(3) Και όταν είσαι μέσα στα σκατά, είναι καλύτερο να κρατάς το στόμα σου κλειστό.
(4) Τελικά, μήπως τα μακροβούτια σε τέτοιου είδους ακαθαρσίες είναι προτιμότερα απ’ το «άνετο» βόλεμα σε παστρικούς πολιτικούς όνυχες;
Τη Δευτέρα 19/1, περίπου 60 οργισμένοι διαδηλωτές εισέβαλαν στο Ινστιτούτο για τη Συμμετοχή των Πολιτών, ένα κρατικό κτίριο στην πόλη Tixtla, στην πολιτεία Γκερέρο.
Οι διαδηλωτές έκαναν πορεία, σε συνέχιση των κινητοποιήσεων για την εξαφάνιση των 43 φοιτητών και εκπαιδευτικών. Έβαλαν φωτιά στο κτίριο, κατέστρεψαν εξοπλισμό ενώ αφαίρεσαν και πολλά αντικείμενα.
Οι μπάτσοι απέκλεισαν την περιοχή για πολλές ώρες. Συνέχεια
Το ’πα στην ουρά μου, για να το πιστέψω. Τα αποτελέσματα απέδωσαν τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, που αναδύθηκε από τις στάχτες του Δεκέμβρη του 2008 ως «μεγάλη δύναμη», που συζητάει ισότιμα στα πολιτικά τραπέζια, για να υποσχεθεί «καλύτερους» μνημονιακούς ή αντιμνημονιακούς όρους σκλαβιάς. Και πριν Αλέξης λαλήσει τρεις, κείμενα όπως αυτά του Δικτύου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα ήδη είχαν σπεύσει να δηλώσουν τι θα είναι το κίνημα (εν τω συνόλω του, συμπεριλαμβανομένου και του Αναρχοαντιεξουαστικού «χώρου») και ποιες θα είναι οι ενέργειές του στο εξής. Συνέχεια
Περνούν οι νύχτες, τα δευτερόλεπτα βαριά στους λεπτοδείκτες,
Ζητώντας κάτι που να μη γίνεται ουρλιαχτό κι οφθαλμαπάτη.
Κ. Τριπολίτης, δια στόματος Σωτηρίας Μπέλλου
Όσο κι αν η ύλη φθείρεται, η σύστασή της μένει αμετάβλητη. Καταστρέφεται και επαναμορφοποιείται αενάως, μέχρι να μην μπορούν τα μάτια να τη δουν και να την παρατηρήσουν γυμνά. Κι όμως, η εκτόνωση στην ύλη, στα σώματα και τα πράγματα είναι διαρκής. Μοιάζει ελευθερία η καταστροφή τους. Μοιάζει έστω και ως πρόσκαιρη ανακούφιση. Επιτέλους, καταστρέψαμε την πόλη, τις βιτρίνες της, τα ωραία της υπεροπτικά μάτια που κοιτάζουν αλλιώς τον καθημερινό μας ρυθμό.
Καταστροφή ως εκτόνωση μιας κατάστασης μοιάζει με μια συμφωνία, ένα συμβόλαιο που θα ζήλευε κι ο Hobbs ανάμεσα στον καταπιεστή και στον καταπιεζόμενο, που του ’μεινε μόνο η οργή. Καταστρέφουμε, εκτονωνόμαστε και συνεχίζουμε τη ζωή μας μέσα στα αναγεννημένα συντρίμμια. Κι οι στιγμές εκτόνωσης μοιάζουν με στιγμές ελευθερίας, γιατί θυμίζουν τις κινήσεις του κυνηγού εκείνου που αναζητά τροφή σε έναν κόσμο χωρίς σύνορα. Του κυνηγού που πολεμάει τα θηρία και τα μεταφέρει στη σπηλιά του, που συλλέγει την τροφή του από όπου τη βρει, χωρίς να μεσολαβεί αγοραπωλησία. Κινούμαστε για λίγο ως κυνηγοί κι ύστερα ξυπνάμε πάλι καταναλωτές. Συνέχεια
«Θα περάσουμε δύσκολα, αλλά θα νοιώθουμε υπερήφανοι και αξιοπρεπείς». (Α. Τσίπρας)
Εκβιαστής ονομάζεται εκείνος που με την βία ή την απειλή βίας προσπαθεί να καταναγκάσει κάποιον ή κάποιους να δεχτούν είτε να πράξουν προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση, είτε να σιωπήσουν, είτε να ομολογήσουν, είτε να αποδεχτούν μία κατάσταση.
Δεν είναι τυχαίο ότι στην ελληνιστική εποχή ο εκβιαστής ταυτιζόταν με τον τύραννο, τον καταπιεστή. Και πράγματι, μέχρι τις ημέρες μας είναι σπάνιο (αν και όχι απίθανο) να περηφανεύεται κάποιος, επειδή εκβιάζει συστηματικά ή έστω περιστασιακά για να πετύχει τους σκοπούς του.
Δεν αμφισβητείται, λοιπόν, ότι η δυνατότητα του εκβιασμού είναι συνυφασμένη με την ισχύ, με την εξουσία που διαθέτει κάποιος ή προσπαθεί να κατοχυρώσει, με ποταπότητα και μπαμπεσιά.
Το να σκλαβωθείς δεν είναι το χειρότερο κακό που μπορεί να σου συμβεί. Το χειρότερο είναι, ενώ παραμένεις στις συνθήκες σκλαβιάς, που σου έχουν επιβληθεί, να διαπομπεύεσαι από τους τυράννους και τα τσιράκια τους, να έχεις διαλυθεί ψυχολογικά και σωματικά και οι σεσηπότες πολιτικοί υπηρέτες του εξουσιαστικού συστήματος να συνεχίζουν απτόητοι το καταστροφικό τους έργο, πραγματοποιώντας μία διάβρωση του πνεύματος με καταστροφικές προεκτάσεις· που επέρχεται μέσα από μια διαρκή επίθεση στο υλικό σώμα, με τον περιορισμό των αναγκαίων προς επιβίωση.
Σ’ αυτόν τον εκλογικό μπερντέ, οι αριστεροί και δεξιοί («ακραίοι» και μοιραίοι –δι’ εαυτούς και αλλήλους–) υποστηρικτές και στυλοβάτες του συστήματος συνεχίζουν να ψεύδονται ασυστόλως και να είναι βέβαιοι πως θα συνεχίζουν να ποδοπατούν ακόμα και αυτά τα λίγα υπολείμματα αξιοπρέπειας, που έχουν απομείνει στους νεοραγιάδες. Το σύστημα επιβολής έχει φτάσει στον ύψιστο βαθμό αναξιοπιστίας, γι’ αυτό και στη μάχη για την «επικράτηση» (προκειμένου να επιβληθεί η τάδε γραμμή πλεύσης της κυριαρχίας απέναντι στην άλλη) ο ένας ξεγυμνώνει, ασύδοτα, την πολιτική τεχνική του άλλου κι έτσι απογυμνώνονται όλοι.
Ξεδιάντροποι όλοι τους και αγχωμένοι στο να υπηρετήσουν τους εντολείς τους, οι καλοπληρωμένοι εγκάθετοι της βουλής, των υπουργείων, των τοπικών «αυτοδιοικήσεων», των ΜΜΕ και όλων αυτών των μηχανισμών που συντηρούν τις απεχθέστερες και αντιανθρώπινες σχέσεις, έχουν αποδυθεί σε ένα άγριο συναγωνισμό, προκειμένου να διατηρήσουν την πρωτοκαθεδρία τους. Μια πρωτοκαθεδρία για την προβολή τους και την συνδρομή τους στην ολοκλήρωση τού μετασχηματισμού των συνθηκών εξανδραποδισμού.
Όλοι τους γνωρίζουν πως δεν έχει σημασία ποιος θα εκλεγεί πρώτος, δεύτερος ή τρίτος σ’ αυτό τον καταγέλαστο θίασο. Επειδή το σχέδιο τούς καλύπτει όλους και όλοι μπορούν να το εφαρμόσουν, ο καθένας με την δική του σκηνοθεσία.
Ποιές δημοκρατικές διαδικασίες, ποιές κοινοβουλευτικές λειτουργίες, ποιά ήθη και ποιοί κανόνες; Αυτά είναι λόγια φτηνά και για αφελείς (όσοι εξακολουθούν να υπάρχουν, ακόμη, απ’ αυτήν την πάστα). Οι μάσκες έχουν πέσει. Όσο κι αν προσπαθούν κάποιοι να ξεπλύνουν τον βούρκο μέσα στον οποίοι κυλούσαν τους εαυτούς τους, ιδιαίτερα τα τελευταία 5 χρόνια, φτιάχνοντας κόμματα, πολιτικές κινήσεις, τσαρδάκια κι άλλες αηδιαστικές κατασκευές, αυτούς που μπορούν να προσελκύσουν είναι ίσως κάποια χαμερπή υποκείμενα (πάντα θα υπάρχει και αυτή η αξιοθρήνητη κάστα) που συνηθίζουν να σύρονται και να γλύφουν, προκειμένου να γευθούν κάποιο κόκκαλο ή να πάρουν κάποια ψίχουλα από το τραπέζι των εξουσιαστών.
Δεν απουσιάζουν, βέβαια, και εκείνοι που βρίσκονται σε ένα ιδεοληπτικό εγκλωβισμό. Αυτοί, όμως, αποτελούν την έσχατη όψη εκείνου του κακότυχου που, έχοντας στοιβάξει πολυάριθμα ογκώδη αντικείμενα στο δωμάτιο του, μένει να τα αποθαυμάζει χωρίς να έχει, πλέον, την δυνατότητα να τα παραμερίσει και να βγει από αυτό, να πάει έξω στον κόσμο της αλήθειας
Άθλια φυράματα, αηδή, στον βούρκο βουτηγμένα!
Το τέχνασμα της δημοκρατίας, που έχουν εφεύρει οι εξουσίες για να διατηρούνται και να κάνουν ακόμα πιο σκλαβωμένους τους σκλάβους, καλά κρατεί!
Ο δε ανεκδιήγητος ψηφοφόρος θα συρθεί για μιαν ακόμη φορά εξαντλημένος και ικέτης μπροστά από τα στασίδια των υπαλλήλων των αρχόντων.
Με τον καιρό θα αγανακτήσει, θα θυμώσει, θα οργιστεί, θα νοιώσει πως άδικα ψήφισε το εκλεκτό του κόμμα ή πρόσωπο, θα στραφεί αλλού για να αναπληρώσει αυτά που δεν πήρε από τους προηγούμενους ή για να πάρει περισσότερα, θα ελπίσει σε ένα καλύτερο μέλλον, θα συρθεί πίσω από την ελπίδα (που θα του την παρουσιάσουν σαν μια μαγική σκιά), θα ζητήσει την τιμωρία των διεφθαρμένων (που δεν θα έρθει), θα ζητήσει να εκδικηθεί, ψηφίζοντας τους «άλλους» (όποιος σκάβει λάκκους για άλλους τελικά πέφτει ο ίδιος μέσα σ’ αυτούς).
Κι ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται…
Ως πότε, άραγε;
Εκατοντάδες άτομα συμμετείχαν στην πορεία της Τρίτης 6/1 στη μνήμη του Ματίας Κατριλέο, που δολοφονήθηκε από τους μπάτσους το 2008, κατά τη διάρκεια επιχείρησης εκδίωξης ιθαγενών Μαπούτσε από τη γη που είχαν καταλάβει, ισχυριζόμενοι ότι ανήκει στη φυλή τους.
Πολλοί Μαπούτσε συμμετείχαν την πορεία φορώντας τις παραδοσιακές στολές τους. Οι συγκρούσεις άρχισαν όταν ομάδα διαδηλωτών 
άρχισε να πετά πέτρες στις δυνάμεις καταστολής.
Πάνω από 10 άτομα συνελήφθησαν.
Μια ομάδα νεολαίων από την πόλη Redeyef πυρπόλησε το τοπικό αστυνομικό τμήμα στο κέντρο τη Δευτέρα 5 Γενάρη, μετά από συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής. Συνέχεια
Συγκρούσεις ξέσπασαν στις 7/1 μετά τη σεξουαλική κακοποίηση ενός 7χρονου κοριτσιού από έναν δάσκαλο στην πόλη Bangalore. Οργισμένοι διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν και απαίτησαν να τους παραδώσουν το δάσκαλο για να αποδώσουν «δικαιοσύνη». Οι μπάτσοι επενέβησαν και άρχισαν να ξυλοκοπούν κόσμο και να ρίχνουν δακρυγόνα.
Οι συγκεντρωμένοι άρχισαν να πετάνε πέτρες και να καταστρέφουν οχήματα των μπάτσων.
Ο δάσκαλος τελικά συνελήφθη.
Συγκρούσεις ξέσπασαν ανάμεσα σε φοιτητές και μπάτσους στο νησί Καραβάτι στο Lakshadweep την Τετάρτη 7/1, με αποτέλεσμα να συλληφθούν 3 φοιτητές. Η αστυνομία προχώρησε σε ενίσχυση της παρουσίας της στο νησί και σε απαγόρευση των συγκεντρώσεων. Η ανακοίνωση βγήκε μόλις έγινε γνωστό ότι πυρπολήθηκαν δύο αστυνομικά μηχανάκια. Συνέχεια
Την Πέμπτη 15 και την Παρασκευή 16 Ιανουαρίου, πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα το Αναρχικό Αντιεκλογικό Διήμερο Σκέψης και Δράσης, που οργανώθηκε από την Συσπείρωση Αναρχικών
Την πρώτη μέρα έγινε συγκέντρωση στα Προπύλαια, όπου αναρτήθηκαν πανώ στα οποία είχαν γραφτεί τα παρακάτω: ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΞΟΥΣΙΑ, ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ και ΜΗΝ ΤΑΠΕΙΝΩΝΕΣΑΙ, ΜΗΝ ΨΗΦΙΖΕΙΣ.
Σ’ αυτές τις εκλογές, ίσως να είναι περιττή κάθε αντί-εκλογική εκδήλωση. Οι ίδιοι οι πολιτικοί κι οι διαφημίσεις τους λειτουργούν από μόνες τους αντί-εκλογικά. Μάλιστα, θα λέγαμε ότι κατορθώνουν να αποδείξουν αυτό που τόσες φορές οι αναρχικοί το φανερώνουν κατάμουτρα, αλλά λίγοι τους πιστεύουν· τη γελοιότητα και την σήψη της πολιτικής. Ο ένας μιλάει σε αλβανόπουλα που παίζουν μπάλα, ο άλλος φτιάχνει «ντοκυμαντέρ»-οπερέττες για την ανεργία, ο τρίτος, βάζει τον κάθε πικραμένο Λουδοβίκο να δηλώνει Το ποτάμι είναι εγώ. Συνέχεια
Οι «Γερμανόφιλοι», λοιπόν, ολοκλήρωσαν το έργο τους και επιτέλους ήρθε η σειρά των «Αμερικανόφιλων» να κυβερνήσουν.
Η απόβαση των Συμμάχων είναι προ των πυλών, τα «Πάντσερ» του Βερολίνου προ της «οπισθοχώρησης», στην Ελλάδα της Κατοχής σε λίγο θα γιορτασθεί η απελευθέρωση.
Οι συνειρμοί είναι εύλογοι, καθώς οι ίδιες συνολικές στρατηγικές που χρησιμοποιήθηκαν κατά τον Β΄ΠΠ, αναπαράγονται πανομοιότυπα σχεδόν στα πεδία των σύγχρονων Ευρωπαϊκών μαχών. Λογικό· στρατηγική που κερδίζει δεν έχεις λόγο να την αλλάξεις. Όχι, τουλάχιστον, μέχρις ότου την υποψιασθούν οι περισσότεροι. Συνέχεια
«Πώς μπορείς να συνομιλήσεις με κάποιον ο οποίος στερείται λαλιάς;»
Η είσοδος της Αναρχικής Αρχειοθήκης πριν το συμβάν.
Θέλουμε να ενημερώσουμε τους συντρόφους και φίλους, οι οποίοι τις δύο τελευταίες μέρες βλέπουν στη θέση της πινακίδας που βρισκόταν στην είσοδο των γραφείων της Αναρχικής Αρχειοθήκης διάφορα αυτοκόλλητα που υπογράφονται με λέξη που αφορά γνωστή ασθένεια των κυνών (και την οποία –λέξη– ενίοτε χρησιμοποιούν οι άνθρωποι υπονοώντας άτομα τα οποία παρουσιάζουν τα γνωστά συμπτώματα αυτής της ασθένειας) ότι: –παρά τα φαινόμενα– δεν αλλάξαμε απόψεις! Συνέχεια
Χιλιάδες κάτοικοι του Σάο Πάουλο διαδήλωσαν ενάντια στις αυξήσεις των τιμών των λεωφορείων. Σπάστηκαν μαγαζιά, έγιναν συγκρούσεις με τους μπάτσους, που άρχισαν να ρίχνουν δακρυγόνα και πλαστικές σφαίρες. Είναι από τις πρώτες συγκρούσεις που συνέβησαν μετά το παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου.
Η πορεία έγινε την Παρασκευή 9/1 από περίπου 2000 άτομα, ενώ σύμφωνα με άλλους ήταν 10.000.
Συνελήφθησαν τουλάχιστον 32 άτομα.
Αρκετά είναι αυτά που θα μπορούσε να πει κάποιος για τις εκλογές κι ακόμα περισσότερα γι’ αυτές που θα γίνουν στις 25 Ιανουαρίου.
Είναι ένας ακόμη «εκλογικός γύρος», όπου νικητές και νικημένοι θα στήσουν το καινούργιο υφάδι κοροϊδίας και εξαπάτησης των υπόλοιπων ανθρώπων, αυτών που ονομάζουν εκλογικό σώμα.
Αυτοί που έχουν καταγγείλλει τα μνημόνια μιλούν τώρα για «επανεξέταση», «κουρέματα», «αναδιαρθρώσεις» και «ρυθμίσεις».
Από το «ψηφίστε μικρά κόμματα» περάσαμε στο «ψηφίστε εμάς τους δύο». Αφού ο «επάρατος» δικομματισμός ανάμεσα στο Πασοκ-ΝΔ, έγινε καθεστώς και επέβαλλε όχι μόνο τα επόμενα μνημόνια, αλλά και όλο το πλέγμα της προσχεδιασμένης, για μία πεντηκονταετία, υλικής, σωματικής και πνευματικής εξαθλίωσης των ανθρώπων που βρίσκονται στον ελλαδικό χώρο. Συνέχεια
Είμ’ ένα ανήμπορο παιδί που σκλαβωμένο το ‘χει
το δείλιασμα κι όλο ρωτά και μήτε ναι μήτε όχι
δεν του αποκρίνεται κανείς, και πάει κι όλο προσμένει
το λόγο που δεν έρχεται, και μια ντροπή το δένει
Κωστής Παλαμάς, Ο Γκρεμιστής
με τη σκέψη σε όλους όσους παραμένουν αναποφάσιστοι μπροστά στις κάλπες και την ελπίδα πως τελικά θα στρέψουν αποφασιστικά την πλάτη τους σε κάθε εκλογική διαδικασία και θα βαδίσουν με αξιοπρέπεια ενάντια στο σκοτάδι κάθε εξουσίας…
Μεταξύ των εκλογών Μαΐου και Ιουνίου, ο Σαμαράς δεσμευόταν στο Εμπορικό & Βιομηχανικό Επιμελητήριο Ελλάδας, μεταξύ άλλων, για την «αποκατάσταση των πολύ χαμηλών συντάξεων και των πολυτεκνικών επιδομάτων στα επίπεδα του 2009 καθώς και των ειδικών επιδομάτων. Επίσης, αποκατάσταση των ζημιών που υπέστησαν οι ομολογιούχοι και τα ασφαλιστικά ταμεία». Δήλωνε ακόμη: «Διαφωνώ με την άποψη ότι για να υπάρξει ανάπτυξη πρέπει να πέσουν οι μισθοί. Στηρίζουμε τις συβάσεις εργασίας. Για τη μετενέργεια ζητούμε να επιστρέψουν στα προηγούμενα επίπεδα» (Καθημερινή, 31/05/2012). Αύξηση μισθών και συντάξεων, «στήριξη» των συμβάσεων εργασίας, επαναφορά ακόμα και της μετενέργειας των συλλογικών συμβάσεων… ήταν μόνο λίγα από τα «18 σημεία» του προγράμματος που θα ακολουθούσε μία κυβέρνηση με «κορμό» τη ΝΔ, μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012. Και τότε, φυσικά, η κοινωνία βρισκόταν για άλλη μια φορά «στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι των τελευταίων δεκαετιών». Συνέχεια
Anarchy press gr 